bić

See also: bic, Bic, BIC, and bič

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbit͡ɕ/

• Audio 1; “bić”:

  (file)

• Audio 2; “bić się”:

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕ
• Syllabification: bić

Etymology 1

Inherited from Old Polish bić, from Proto-Slavic *bìti (stem *bьj-), from Proto-Balto-Slavic *bī́ˀtei, from Proto-Indo-European *bʰéyh₂-ti ~ *bʰih₂-énti, from *bʰeyh₂- (“to strike, hit”). See also bicz (“whip”), bitwa (“battle”) and bój (“fight”).

Verb

bić impf (frequentative bijać)

1. (transitive) to beat, to hit [with w (+ accusative) or po (+ locative) ‘where’]

   bić kijem ― to beat with a stick

   bić po twarzy/w twarz ― to hit someone's face

   bić w bęben ― to beat a drum

   Deszcz bije o okno ― Rain is beating against the window.

2. (transitive, cooking) to beat, to whip (e.g. cream)

   bita śmietana ― whipped cream

3. (transitive) to mint (produce coins); to forge metal

   bić monety ― to mint coins

4. (transitive) to beat (to be better than someone else in something)

   bić konkurencję ― to beat competition

5. (transitive) to fire, to shoot [with z (+ genitive) or accusative ‘a firearm’]

   bić z karabinu ― to fire a gun

6. (transitive) to damage, to tarnish [with w (+ accusative) ‘what/whom’]

   bić w dobre imię ― to damage/tarnish someone's good name

7. (transitive) to slaughter, to kill an animal

   bić świnię ― to slaughter a pig

8. (transitive) to beat (a rhythm, such as on a drum or of the heart)

   Godzina bije. ― The hour strikes.

   Dzwon bije. ― The bell is ringing.

   Zegar bije. ― The clock is ticking.

   Serce bije. ― The heart is beating.

9. (transitive) to ring (of a sound)
10. (transitive, games) to take, to capture a piece (e.g. in chess)

    bić pionka ― to take a pawn

11. (reflexive with się) to beat, to hit oneself
12. (reflexive with się) to fight (either physically or in some other competition)

Conjugation

Conjugation of bić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bić
present tense	1st	biję			bijemy
	2nd	bijesz			bijecie
	3rd	bije			biją
	impersonal	bije się
past tense	1st	biłem, -(e)m bił	biłam, -(e)m biła	biłom, -(e)m biło	biliśmy, -(e)śmy bili	biłyśmy, -(e)śmy biły
	2nd	biłeś, -(e)ś bił	biłaś, -(e)ś biła	biłoś, -(e)ś biło	biliście, -(e)ście bili	biłyście, -(e)ście biły
	3rd	bił	biła	biło	bili	biły
	impersonal	bito
future tense	1st	będę bił, będę bić	będę biła, będę bić	będę biło, będę bić	będziemy bili, będziemy bić	będziemy biły, będziemy bić
	2nd	będziesz bił, będziesz bić	będziesz biła, będziesz bić	będziesz biło, będziesz bić	będziecie bili, będziecie bić	będziecie biły, będziecie bić
	3rd	będzie bił, będzie bić	będzie biła, będzie bić	będzie biło, będzie bić	będą bili, będą bić	będą biły, będą bić
	impersonal	będzie bić się
conditional	1st	biłbym, bym bił	biłabym, bym biła	biłobym, bym biło	bilibyśmy, byśmy bili	biłybyśmy, byśmy biły
	2nd	biłbyś, byś bił	biłabyś, byś biła	biłobyś, byś biło	bilibyście, byście bili	biłybyście, byście biły
	3rd	biłby, by bił	biłaby, by biła	biłoby, by biło	biliby, by bili	biłyby, by biły
	impersonal	bito by
imperative	1st	niech biję			bijmy
	2nd	bij			bijcie
	3rd	niech bije			niech biją
active adjectival participle		bijący	bijąca	bijące	bijący	bijące
passive adjectival participle		bity	bita	bite	bici	bite
contemporary adverbial participle		bijąc
verbal noun		bicie

Synonyms

• Thesaurus:bić

Derived terms

adjectives

• biobójczy
• bitny
• bity
• i do bitki, i do wypitki

 

adverbs

• bitnie
• z bijącym sercem

 

nouns

• bicie
• bijatyka
• bijnik
• bitka
• bitność
• chłopiec do bicia

 

phrase

• gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta

 

verbs

• bijać impf
• dobić pf, dobijać impf
• nadbić pf, nadbijać impf
• obić pf, obijać impf
• odbić pf, odbijać impf
• pobić pf, pobijać impf
• podbić pf, podbijać impf
• poobijać impf
• poprzybijać impf
• porozbijać impf
• powybijać impf
• pozabijać impf
• przebić pf, przebijać impf
• przybić pf, przybijać impf
• rozbić pf, rozbijać impf
• ubić pf, ubijać impf
• wbić pf, wbijać impf
• wybić pf, wybijać impf
• wzbić pf, wzbijać impf
• zabić pf, zabijać impf
• zbić pf, zbijać impf

 

verbs

• bić brawo impf
• bić na alarm impf
• bić na głowę impf, pobić na głowę pf
• bić pianę impf
• bić pokłony impf
• bić się z myślami impf
• bić w dach impf
• bić własną bronią impf, pobić własną bronią pf

 

Related terms

adjectives

• biczowniczy
• biczowy
• bijakowy
• bitewny

 

nouns

• bicz
• biczownica
• biczownik
• biczyk
• biczysko
• bidło
• bijak
• bitewka
• bitwa

 

verbs

• biczować impf, ubiczować pf
• wybiczować pf

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

bić n

1. genitive plural of bicie

Further reading

• bić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bić in Polish dictionaries at PWN

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bìti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbit͡ʃ/
• Rhymes: -it͡ʃ
• Homophone: bič
• Hyphenation: bić
• Syllabification: bić

Verb

bić impf

1. (transitive) to beat, hit, knock
2. (transitive) to mint
3. (transitive) to press

Conjugation

Conjugation of bić (imperfective)

	person	singular	dual		plural
			virile	nonvirile
infinitive		bić
transgressive		bijo
present tense	1st	biju	bijemoj		bijemy
	2nd	biješ	bijetaj	bijetej	bijeće
	3rd	bije	bijetaj	bijetej	bija
past tense	1st	bijach	bijachmoj		bijachmy
	2nd	biješe	biještaj	biještej	biješće
	3rd	biješe	biještaj	biještej	bijachu
imperative	1st	—	bijmoj		bijmy
	2nd	bij	bijtaj	bijtej	bijće
	3rd	bij	—
active participle		bijacy
passive participle		bity
ł-form		bił
verbal noun		biće

References

• “bić” in Soblex