młócić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *moltiti, from *moltъ (“hammer”). Cognate with Polish młot (“hammer”), Latin malleus (“hammer”) (per Julius Pokorny).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmwu.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: młó‧cić

Verb

młócić impf (perfective namłócić or zmłócić)

1. (transitive) to thresh

   Kombajn ścina i młóci zboże. ― The combine (combine harvester) cuts and threshes the grain.

2. (colloquial, transitive) to thrash, to pommel

   Synonyms: see Thesaurus:bić

3. (transitive) to beat (to hit or strike repeatedly)
   • 2006, Tomasz Pacyński, Smokobójca‎^[1], SAGA Egmont, archived from the original on 2024-08-29:

     I tak czuł się, jakby ktoś go wrzucił do worka, a potem młócił kijem.

     And he felt like someone had thrown him in a sack and then beaten him with a cane.

   • 2011, Wojciech Zembady, Koniec pieśni‎^[2], Znak, archived from the original on 2024-08-29:

     Poczuł, że opada na dno [rzeki], i wtedy jakaś siła porwała go w górę. [...] Z nowymi siłami zerwał się do walki. Młócił wodę gwałtownymi ruchami, zbliżając się do zbawczego brzegu.

     He felt that he was sinking to the bottom [of the river], and then some force pulled him upward. ... He began to struggle with new strength. He beat at the water with abrupt motions, approaching the riverbank which would save him.

   • 2021, Tomasz Betcher, Szeptun‎^[3], Wydawnictwo WAB, archived from the original on 2024-08-29:

     Wielki wentylator bezskutecznie młócił powietrze.

     A large fan was beating the air ineffectually.

   • 2023, Demet Altınyeleklioğlu, translated by Agnieszka Erdoğan, Hatidże: Tajemnicy dworu sułtana‎^[4], Empik, archived from the original on 2024-08-29:

     Z całej siły ściągnął wodze. Koń stanął dęba i zarżał. Przez chwilę stał na tylnych nogach, szczupłymi przednimi nogami młócił powietrze przed sobą.

     He pulled the reins with his full strength. The horse reared and neighed. For a moment it stood on its hind legs and beat the air in front of it with its thin front legs.

4. (transitive, colloquial) to eat quickly
5. (transitive, colloquial) to hammer (talk about excessively frequently or at excessive length)
6. (transitive, slang) to play a game obsessively

   Wczoraj cały dzień młóciliśmy w Counter-Strike'a. ― Yesterday, we binge-played Counter-Strike all day.

Conjugation

Conjugation of młócić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		młócić
present tense	1st	młócę			młócimy
	2nd	młócisz			młócicie
	3rd	młóci			młócą
	impersonal	młóci się
past tense	1st	młóciłem, -(e)m młócił	młóciłam, -(e)m młóciła	młóciłom, -(e)m młóciło	młóciliśmy, -(e)śmy młócili	młóciłyśmy, -(e)śmy młóciły
	2nd	młóciłeś, -(e)ś młócił	młóciłaś, -(e)ś młóciła	młóciłoś, -(e)ś młóciło	młóciliście, -(e)ście młócili	młóciłyście, -(e)ście młóciły
	3rd	młócił	młóciła	młóciło	młócili	młóciły
	impersonal	młócono
future tense	1st	będę młócił, będę młócić	będę młóciła, będę młócić	będę młóciło, będę młócić	będziemy młócili, będziemy młócić	będziemy młóciły, będziemy młócić
	2nd	będziesz młócił, będziesz młócić	będziesz młóciła, będziesz młócić	będziesz młóciło, będziesz młócić	będziecie młócili, będziecie młócić	będziecie młóciły, będziecie młócić
	3rd	będzie młócił, będzie młócić	będzie młóciła, będzie młócić	będzie młóciło, będzie młócić	będą młócili, będą młócić	będą młóciły, będą młócić
	impersonal	będzie młócić się
conditional	1st	młóciłbym, bym młócił	młóciłabym, bym młóciła	młóciłobym, bym młóciło	młócilibyśmy, byśmy młócili	młóciłybyśmy, byśmy młóciły
	2nd	młóciłbyś, byś młócił	młóciłabyś, byś młóciła	młóciłobyś, byś młóciło	młócilibyście, byście młócili	młóciłybyście, byście młóciły
	3rd	młóciłby, by młócił	młóciłaby, by młóciła	młóciłoby, by młóciło	młóciliby, by młócili	młóciłyby, by młóciły
	impersonal	młócono by
imperative	1st	niech młócę			młóćmy
	2nd	młóć			młóćcie
	3rd	niech młóci			niech młócą
active adjectival participle		młócący	młócąca	młócące	młócący	młócące
passive adjectival participle		młócony	młócona	młócone	młóceni	młócone
contemporary adverbial participle		młócąc
verbal noun		młócenie

Derived terms

verbs

• domłacać impf, domłócić pf
• namłócić pf
• odmłócić pf
• omłacać impf, omłócić pf
• pomłócić pf
• umłócić pf
• wymłacać impf, wymłócić pf
• zamłócić pf
• zmłócić pf

 

nouns

• młócarnia
• młócarz
• młócenie
• młócka

 

Further reading

• młócić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• młócić in Polish dictionaries at PWN