zabierać

Polish

Etymology

From zabrać +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈbjɛ.rat͡ɕ/

• Audio 1; “zabierać”:

  (file)

• Audio 2; “zabierać się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛrat͡ɕ
• Syllabification: za‧bie‧rać

Verb

zabierać impf (perfective zabrać)

1. (transitive) to take (grabbing with one's hands, to place somewhere)

   Synonym: brać

2. (transitive) to take (to cease touching by moving one's hands)
3. (transitive) to take, to bring (to cause someone or something to be in a different place)
4. (transitive) to take (to cause someone to cease being somewhere)

   Synonym: brać

5. (transitive) to take (to force someone to go somewhere, e.g. to the police)

   Synonym: brać

6. (transitive) to take (to allow to join) [with na (+ accusative) ‘on/for what’]

   Synonym: brać

7. (transitive) to take (to ensure that one has something with them when they depart) [with z (+ instrumental) ‘with whom’]

   Synonym: brać

8. (transitive) to take, to take away (to deprive of materially) [with dative ‘from whom’]

   Synonym: brać

9. (transitive) to take, to take away (to deprive of non-materially) [with dative ‘from whom’]

   Synonym: odebrać

10. (transitive) to take, to take away, to carry away (i.e. of water, to destroy, upset, or move something)
11. (transitive) to take, to take away (to kill) [with dative ‘from whom’]
12. (transitive) to take (to accept for transport as passengers or cargo)
13. (transitive) to take (to last a certain amount of time) [with dative ‘whom’]

    Synonym: zajmować

14. (transitive, obsolete) to take on (to acquire a trait)

    Synonym: nabierać

15. (reflexive with się) to get to (to begin to do some activity) [with do (+ genitive) or (proscribed) za (+ accusative) ‘to what’]

    Synonym: brać się

16. (reflexive with się, colloquial) to take on (to begin to deal intensively with matters related to a specific person) [with za (+ accusative) ‘whom’]

    Synonym: brać się

17. (reflexive with się, colloquial) to leave (to go away from some place)

    Synonyms: see Thesaurus:uciekać

18. (reflexive with się) to take oneself somewhere (to travel or stay somewhere) [with instrumental ‘with what’]
19. (reflexive with się) to take oneself somewhere (to join someone and go somewhere with them) [with instrumental ‘with what’; or with z (+ instrumental) ‘with whom’]
20. (reflexive with się, colloquial) to come on, to make a pass (to attempt for a sexual relation with someone, typically in an unrefined manner) [with do (+ genitive) ‘whom’]

    Synonym: dobierać się

21. (reflexive with się) to take drastic measures against someone or something
22. (reflexive with się, obsolete) to spread (to become more common)

    Synonyms: rozpowszechniać się, upowszechniać się

Conjugation

Conjugation of zabierać impf

	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zabierać
present tense	1st	zabieram			zabieramy
	2nd	zabierasz			zabieracie
	3rd	zabiera			zabierają
	impersonal	zabiera się
past tense	1st	zabierałem, -(e)m zabierał	zabierałam, -(e)m zabierała	zabierałom, -(e)m zabierało	zabieraliśmy, -(e)śmy zabierali	zabierałyśmy, -(e)śmy zabierały
	2nd	zabierałeś, -(e)ś zabierał	zabierałaś, -(e)ś zabierała	zabierałoś, -(e)ś zabierało	zabieraliście, -(e)ście zabierali	zabierałyście, -(e)ście zabierały
	3rd	zabierał	zabierała	zabierało	zabierali	zabierały
	impersonal	zabierano
future tense	1st	będę zabierał, będę zabierać	będę zabierała, będę zabierać	będę zabierało, będę zabierać	będziemy zabierali, będziemy zabierać	będziemy zabierały, będziemy zabierać
	2nd	będziesz zabierał, będziesz zabierać	będziesz zabierała, będziesz zabierać	będziesz zabierało, będziesz zabierać	będziecie zabierali, będziecie zabierać	będziecie zabierały, będziecie zabierać
	3rd	będzie zabierał, będzie zabierać	będzie zabierała, będzie zabierać	będzie zabierało, będzie zabierać	będą zabierali, będą zabierać	będą zabierały, będą zabierać
	impersonal	będzie zabierać się
conditional	1st	zabierałbym, bym zabierał	zabierałabym, bym zabierała	zabierałobym, bym zabierało	zabieralibyśmy, byśmy zabierali	zabierałybyśmy, byśmy zabierały
	2nd	zabierałbyś, byś zabierał	zabierałabyś, byś zabierała	zabierałobyś, byś zabierało	zabieralibyście, byście zabierali	zabierałybyście, byście zabierały
	3rd	zabierałby, by zabierał	zabierałaby, by zabierała	zabierałoby, by zabierało	zabieraliby, by zabierali	zabierałyby, by zabierały
	impersonal	zabierano by
imperative	1st	niech zabieram			zabierajmy
	2nd	zabieraj			zabierajcie
	3rd	niech zabiera			niech zabierają
active adjectival participle		zabierający	zabierająca	zabierające	zabierający	zabierające
passive adjectival participle		zabierany	zabierana	zabierane	zabierani	zabierane
contemporary adverbial participle		zabierając
verbal noun		zabieranie

Verb

zabierać impf (perfective zabrać)

1. (reflexive with się, impersonal, obsolete) to be in for, to be coming

   Synonym: zanosić się

Conjugation

Conjugation of zabierać

infinitive	zabierać
present indicative	zabiera
past indicative	zabierało
future indicative	będzie zabierać będzie zabierało
conditional	zabierałoby by zabierało
imperative	niech zabiera

Derived terms

verbs

• śmierć zabiera impf, śmierć zabrała pf
• zabierać do grobu impf, zabrać do grobu pf
• zabierać głos impf, zabrać głos pf

Further reading

• zabierać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zabierać in Polish dictionaries at PWN