ἐκ-

See also: εκ, ἐκ, and εκ.

Ancient Greek

Alternative forms

• ἐξ- (ex-) — before a vowel

Etymology

See ἐκ (ek).

Prefix

ἐκ- • (ek-)

1. With a sense of removal: out, away, off
2. Expressing completion or totality: utterly

Derived terms

Ancient Greek terms prefixed with ἐκ-

ἐξάγω

ἐξαιρέω

ἐξαλαπάζω

ἐξαναλύω

ἀνεξέλεγκτος

ἐξάπτω

ἐξαρτύω

ἐξάρχω

ἐξαττικίζω

ἐξαῦτις

ἐξαφανίζω

ἐκβάλλω

ἐκγαμίζω

ἐκγελάω

ἐκγίγνομαι

ἔκδημος

διέκπλοος

ἔκδικος

ἐκδιώκω

ἔκδρομος

ἐκδύω

ἔξειμι

ἐξεῖπον

ἔκλαμψις

ἐξελαύνω

ἐξεναρίζω

ἐξεράω

ἐξετάζω

ἐξικνέομαι

ἐξώστης

ἐπεκβαίνω

ἐπεξέρχομαι

ἐξερέω

συνεξέρχομαι

ἔξεστι

ἐκζέω

ἐξηγέομαι

ἐξίημι

ἐκκρύπτω

ἐκλάμπω

ἐκλέγω

ἐκλείπω

ἐκλῃτουργέω

ἐκλεπτύνω

ἐκλογίζομαι

ἐκλυτρόω

ἐκλύω

ἐκμάσσω

ἐκνικάω

ἔξοδος

ἐξοπίσω

παρεκτρέπω

ἐκπέμπω

ἐκπέρθω

ἐκπέταλος

ἐκπίνω

ἐκπίπτω

ἐκπλέω

ἐκπλήσσω

ἐκπλήττω

ἔκπλοος

ἐκποδών

ἐκρέω

ἐκστατικός

ἐκστρατεία

ἐκστρατεύω

ἐκτείνω

ἐκτειχίζω

ἐκτελέω

ἐκτέμνω

ἔκτμημα

ἐκτυφλόω

ἐκφέρω

ἐκφεύγω

ἐκφορά

ἐκχυμόω

References

• “ἐκ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press