ἐξαναλύω

Ancient Greek

Etymology

From ἐκ- (ek-, “off, away”) +‎ ᾰ̓νᾰλῡ́ω (analū́ō, “unsettle, unloose”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.sa.na.ly̌ː.ɔː/ → /ek.sa.naˈly.o/ → /ek.sa.naˈli.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.sa.na.ly̌ː.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.sa.naˈly.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.sa.naˈly.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.sa.naˈly.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.sa.naˈli.o/

Verb

ἐξᾰνᾰλῡ́ω • (exanalū́ō)

1. to set quite free
2. to resolve into its elements

Conjugation

   Present: ἐξαναλῡ́ω, ἐξαναλῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξαναλῡ́ω	ἐξαναλῡ́εις	ἐξαναλῡ́ει	ἐξαναλῡ́ετον	ἐξαναλῡ́ετον	ἐξαναλῡ́ομεν	ἐξαναλῡ́ετε	ἐξαναλῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐξαναλῡ́ω	ἐξαναλῡ́ῃς	ἐξαναλῡ́ῃ	ἐξαναλῡ́ητον	ἐξαναλῡ́ητον	ἐξαναλῡ́ωμεν	ἐξαναλῡ́ητε	ἐξαναλῡ́ωσῐ(ν)
	optative	ἐξαναλῡ́οιμῐ	ἐξαναλῡ́οις	ἐξαναλῡ́οι	ἐξαναλῡ́οιτον	ἐξαναλῡοίτην	ἐξαναλῡ́οιμεν	ἐξαναλῡ́οιτε	ἐξαναλῡ́οιεν
	imperative		ἐξανάλῡε	ἐξαναλῡέτω	ἐξαναλῡ́ετον	ἐξαναλῡέτων		ἐξαναλῡ́ετε	ἐξαναλῡόντων
middle/ passive	indicative	ἐξαναλῡ́ομαι	ἐξαναλῡ́ῃ, ἐξαναλῡ́ει	ἐξαναλῡ́εται	ἐξαναλῡ́εσθον	ἐξαναλῡ́εσθον	ἐξαναλῡόμεθᾰ	ἐξαναλῡ́εσθε	ἐξαναλῡ́ονται
	subjunctive	ἐξαναλῡ́ωμαι	ἐξαναλῡ́ῃ	ἐξαναλῡ́ηται	ἐξαναλῡ́ησθον	ἐξαναλῡ́ησθον	ἐξαναλῡώμεθᾰ	ἐξαναλῡ́ησθε	ἐξαναλῡ́ωνται
	optative	ἐξαναλῡοίμην	ἐξαναλῡ́οιο	ἐξαναλῡ́οιτο	ἐξαναλῡ́οισθον	ἐξαναλῡοίσθην	ἐξαναλῡοίμεθᾰ	ἐξαναλῡ́οισθε	ἐξαναλῡ́οιντο
	imperative		ἐξαναλῡ́ου	ἐξαναλῡέσθω	ἐξαναλῡ́εσθον	ἐξαναλῡέσθων		ἐξαναλῡ́εσθε	ἐξαναλῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐξαναλῡ́ειν				ἐξαναλῡ́εσθαι
participle	m	ἐξαναλῡ́ων				ἐξαναλῡόμενος
	f	ἐξαναλῡ́ουσᾰ				ἐξαναλῡομένη
	n	ἐξαναλῦον				ἐξαναλῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐξανἔλῡον, ἐξανἐλῡόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξανἔλῡον	ἐξανἔλῡες	ἐξανἔλῡε(ν)	ἐξανἐλῡ́ετον	ἐξανἐλῡέτην	ἐξανἐλῡ́ομεν	ἐξανἐλῡ́ετε	ἐξανἔλῡον
middle/ passive	indicative	ἐξανἐλῡόμην	ἐξανἐλῡ́ου	ἐξανἐλῡ́ετο	ἐξανἐλῡ́εσθον	ἐξανἐλῡέσθην	ἐξανἐλῡόμεθᾰ	ἐξανἐλῡ́εσθε	ἐξανἐλῡ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐξαναλῡ́σω, ἐξαναλῡ́σομαι, ἐξαναλῠθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξαναλῡ́σω	ἐξαναλῡ́σεις	ἐξαναλῡ́σει	ἐξαναλῡ́σετον	ἐξαναλῡ́σετον	ἐξαναλῡ́σομεν	ἐξαναλῡ́σετε	ἐξαναλῡ́σουσῐ(ν)
	optative	ἐξαναλῡ́σοιμῐ	ἐξαναλῡ́σοις	ἐξαναλῡ́σοι	ἐξαναλῡ́σοιτον	ἐξαναλῡσοίτην	ἐξαναλῡ́σοιμεν	ἐξαναλῡ́σοιτε	ἐξαναλῡ́σοιεν
middle	indicative	ἐξαναλῡ́σομαι	ἐξαναλῡ́σῃ, ἐξαναλῡ́σει	ἐξαναλῡ́σεται	ἐξαναλῡ́σεσθον	ἐξαναλῡ́σεσθον	ἐξαναλῡσόμεθᾰ	ἐξαναλῡ́σεσθε	ἐξαναλῡ́σονται
	optative	ἐξαναλῡσοίμην	ἐξαναλῡ́σοιο	ἐξαναλῡ́σοιτο	ἐξαναλῡ́σοισθον	ἐξαναλῡσοίσθην	ἐξαναλῡσοίμεθᾰ	ἐξαναλῡ́σοισθε	ἐξαναλῡ́σοιντο
passive	indicative	ἐξαναλῠθήσομαι	ἐξαναλῠθήσῃ	ἐξαναλῠθήσεται	ἐξαναλῠθήσεσθον	ἐξαναλῠθήσεσθον	ἐξαναλῠθησόμεθᾰ	ἐξαναλῠθήσεσθε	ἐξαναλῠθήσονται
	optative	ἐξαναλῠθησοίμην	ἐξαναλῠθήσοιο	ἐξαναλῠθήσοιτο	ἐξαναλῠθήσοισθον	ἐξαναλῠθησοίσθην	ἐξαναλῠθησοίμεθᾰ	ἐξαναλῠθήσοισθε	ἐξαναλῠθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐξαναλῡ́σειν			ἐξαναλῡ́σεσθαι		ἐξαναλῠθήσεσθαι
participle	m	ἐξαναλῡ́σων			ἐξαναλῡσόμενος		ἐξαναλῠθησόμενος
	f	ἐξαναλῡ́σουσᾰ			ἐξαναλῡσομένη		ἐξαναλῠθησομένη
	n	ἐξαναλῦσον			ἐξαναλῡσόμενον		ἐξαναλῠθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐξανἔλῡσᾰ, ἐξανἐλῡσᾰ́μην, ἐξανἐλῠ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξανἔλῡσᾰ	ἐξανἔλῡσᾰς	ἐξανἔλῡσε(ν)	ἐξανἐλῡ́σᾰτον	ἐξανἐλῡσᾰ́την	ἐξανἐλῡ́σᾰμεν	ἐξανἐλῡ́σᾰτε	ἐξανἔλῡσᾰν
	subjunctive	ἐξαναλῡ́σω	ἐξαναλῡ́σῃς	ἐξαναλῡ́σῃ	ἐξαναλῡ́σητον	ἐξαναλῡ́σητον	ἐξαναλῡ́σωμεν	ἐξαναλῡ́σητε	ἐξαναλῡ́σωσῐ(ν)
	optative	ἐξαναλῡ́σαιμῐ	ἐξαναλῡ́σειᾰς, ἐξαναλῡ́σαις	ἐξαναλῡ́σειε(ν), ἐξαναλῡ́σαι	ἐξαναλῡ́σαιτον	ἐξαναλῡσαίτην	ἐξαναλῡ́σαιμεν	ἐξαναλῡ́σαιτε	ἐξαναλῡ́σειᾰν, ἐξαναλῡ́σαιεν
	imperative		ἐξανάλῡσον	ἐξαναλῡσᾰ́τω	ἐξαναλῡ́σᾰτον	ἐξαναλῡσᾰ́των		ἐξαναλῡ́σᾰτε	ἐξαναλῡσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐξανἐλῡσᾰ́μην	ἐξανἐλῡ́σω	ἐξανἐλῡ́σᾰτο	ἐξανἐλῡ́σᾰσθον	ἐξανἐλῡσᾰ́σθην	ἐξανἐλῡσᾰ́μεθᾰ	ἐξανἐλῡ́σᾰσθε	ἐξανἐλῡ́σᾰντο
	subjunctive	ἐξαναλῡ́σωμαι	ἐξαναλῡ́σῃ	ἐξαναλῡ́σηται	ἐξαναλῡ́σησθον	ἐξαναλῡ́σησθον	ἐξαναλῡσώμεθᾰ	ἐξαναλῡ́σησθε	ἐξαναλῡ́σωνται
	optative	ἐξαναλῡσαίμην	ἐξαναλῡ́σαιο	ἐξαναλῡ́σαιτο	ἐξαναλῡ́σαισθον	ἐξαναλῡσαίσθην	ἐξαναλῡσαίμεθᾰ	ἐξαναλῡ́σαισθε	ἐξαναλῡ́σαιντο
	imperative		ἐξανάλῡσαι	ἐξαναλῡσᾰ́σθω	ἐξαναλῡ́σᾰσθον	ἐξαναλῡσᾰ́σθων		ἐξαναλῡ́σᾰσθε	ἐξαναλῡσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐξανἐλῠ́θην	ἐξανἐλῠ́θης	ἐξανἐλῠ́θη	ἐξανἐλῠ́θητον	ἐξανἐλῠθήτην	ἐξανἐλῠ́θημεν	ἐξανἐλῠ́θητε	ἐξανἐλῠ́θησᾰν
	subjunctive	ἐξαναλῠθῶ	ἐξαναλῠθῇς	ἐξαναλῠθῇ	ἐξαναλῠθῆτον	ἐξαναλῠθῆτον	ἐξαναλῠθῶμεν	ἐξαναλῠθῆτε	ἐξαναλῠθῶσῐ(ν)
	optative	ἐξαναλῠθείην	ἐξαναλῠθείης	ἐξαναλῠθείη	ἐξαναλῠθεῖτον, ἐξαναλῠθείητον	ἐξαναλῠθείτην, ἐξαναλῠθειήτην	ἐξαναλῠθεῖμεν, ἐξαναλῠθείημεν	ἐξαναλῠθεῖτε, ἐξαναλῠθείητε	ἐξαναλῠθεῖεν, ἐξαναλῠθείησᾰν
	imperative		ἐξαναλῠ́θητῐ	ἐξαναλῠθήτω	ἐξαναλῠ́θητον	ἐξαναλῠθήτων		ἐξαναλῠ́θητε	ἐξαναλῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐξαναλῦσαι			ἐξαναλῡ́σᾰσθαι		ἐξαναλῠθῆναι
participle	m	ἐξαναλῡ́σᾱς			ἐξαναλῡσᾰ́μενος		ἐξαναλῠθείς
	f	ἐξαναλῡ́σᾱσᾰ			ἐξαναλῡσᾰμένη		ἐξαναλῠθεῖσᾰ
	n	ἐξαναλῦσᾰν			ἐξαναλῡσᾰ́μενον		ἐξαναλῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐξαναλέλῠκᾰ, ἐξαναλέλῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξαναλέλῠκᾰ	ἐξαναλέλῠκᾰς	ἐξαναλέλῠκε(ν)	ἐξαναλελῠ́κᾰτον	ἐξαναλελῠ́κᾰτον	ἐξαναλελῠ́κᾰμεν	ἐξαναλελῠ́κᾰτε	ἐξαναλελῠ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐξαναλελῠ́κω	ἐξαναλελῠ́κῃς	ἐξαναλελῠ́κῃ	ἐξαναλελῠ́κητον	ἐξαναλελῠ́κητον	ἐξαναλελῠ́κωμεν	ἐξαναλελῠ́κητε	ἐξαναλελῠ́κωσῐ(ν)
	optative	ἐξαναλελῠ́κοιμῐ, ἐξαναλελῠκοίην	ἐξαναλελῠ́κοις, ἐξαναλελῠκοίης	ἐξαναλελῠ́κοι, ἐξαναλελῠκοίη	ἐξαναλελῠ́κοιτον	ἐξαναλελῠκοίτην	ἐξαναλελῠ́κοιμεν	ἐξαναλελῠ́κοιτε	ἐξαναλελῠ́κοιεν
	imperative		ἐξαναλέλῠκε	ἐξαναλελῠκέτω	ἐξαναλελῠ́κετον	ἐξαναλελῠκέτων		ἐξαναλελῠ́κετε	ἐξαναλελῠκόντων
middle/ passive	indicative	ἐξαναλέλῠμαι	ἐξαναλέλῠσαι	ἐξαναλέλῠται	ἐξαναλέλῠσθον	ἐξαναλέλῠσθον	ἐξαναλελῠ́μεθᾰ	ἐξαναλέλῠσθε	ἐξαναλέλῠνται
	subjunctive	ἐξαναλελῠμένος ὦ	ἐξαναλελῠμένος ᾖς	ἐξαναλελῠμένος ᾖ	ἐξαναλελῠμένω ἦτον	ἐξαναλελῠμένω ἦτον	ἐξαναλελῠμένοι ὦμεν	ἐξαναλελῠμένοι ἦτε	ἐξαναλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐξαναλελῠμένος εἴην	ἐξαναλελῠμένος εἴης	ἐξαναλελῠμένος εἴη	ἐξαναλελῠμένω εἴητον/εἶτον	ἐξαναλελῠμένω εἰήτην/εἴτην	ἐξαναλελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐξαναλελῠμένοι εἴητε/εἶτε	ἐξαναλελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐξαναλέλῠσο	ἐξαναλελῠ́σθω	ἐξαναλέλῠσθον	ἐξαναλελῠ́σθων		ἐξαναλέλῠσθε	ἐξαναλελῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐξαναλελῠκέναι				ἐξαναλελῠ́σθαι
participle	m	ἐξαναλελῠκώς				ἐξαναλελῠμένος
	f	ἐξαναλελῠκυῖᾰ				ἐξαναλελῠμένη
	n	ἐξαναλελῠκός				ἐξαναλελῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐξανἐλελῠ́κειν, ἐξανἐλελῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξανἐλελῠ́κειν, ἐξανἐλελῠ́κη	ἐξανἐλελῠ́κεις, ἐξανἐλελῠ́κης	ἐξανἐλελῠ́κει(ν)	ἐξανἐλελῠ́κετον	ἐξανἐλελῠκέτην	ἐξανἐλελῠ́κεμεν	ἐξανἐλελῠ́κετε	ἐξανἐλελῠ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐξανἐλελῠ́μην	ἐξανἐλέλῠσο	ἐξανἐλέλῠτο	ἐξανἐλέλῠσθον	ἐξανἐλελῠ́σθην	ἐξανἐλελῠ́μεθᾰ	ἐξανἐλέλῠσθε	ἐξανἐλέλῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: ἐξαναλελῡ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐξαναλελῡ́σομαι	ἐξαναλελῡ́σῃ, ἐξαναλελῡ́σει	ἐξαναλελῡ́σεται	ἐξαναλελῡ́σεσθον	ἐξαναλελῡ́σεσθον	ἐξαναλελῡσόμεθᾰ	ἐξαναλελῡ́σεσθε	ἐξαναλελῡ́σονται
	optative	ἐξαναλελῡσοίμην	ἐξαναλελῡ́σοιο	ἐξαναλελῡ́σοιτο	ἐξαναλελῡ́σοισθον	ἐξαναλελῡσοίσθην	ἐξαναλελῡσοίμεθᾰ	ἐξαναλελῡ́σοισθε	ἐξαναλελῡ́σοιντο
						middle/passive
infinitive						ἐξαναλελῡ́σεσθαι
participle	m					ἐξαναλελῡσόμενος
	f					ἐξαναλελῡσομένη
	n					ἐξαναλελῡσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.