ἐκτέμνω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἐκτᾰ́μνω (ektámnō) — Homeric, Ionic

Etymology

From ἐκ- (ek-, “out”) +‎ τέμνω (témnō, “to cut”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.tém.nɔː/ → /ekˈtem.no/ → /ekˈtem.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.tém.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ekˈtem.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ekˈtem.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ekˈtem.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ekˈtem.no/

Verb

ἐκτέμνω • (ektémnō)

1. to cut out
   1. to cut down trees, fell, cut to shape
   2. to cut away sinews and the like
2. to castrate
3. to divide, zone
4. to be disarmed and deceived

Conjugation

   Present: ἐκτέμνω, ἐκτέμνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτέμνω	ἐκτέμνεις	ἐκτέμνει	ἐκτέμνετον	ἐκτέμνετον	ἐκτέμνομεν	ἐκτέμνετε	ἐκτέμνουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκτέμνω	ἐκτέμνῃς	ἐκτέμνῃ	ἐκτέμνητον	ἐκτέμνητον	ἐκτέμνωμεν	ἐκτέμνητε	ἐκτέμνωσῐ(ν)
	optative	ἐκτέμνοιμῐ	ἐκτέμνοις	ἐκτέμνοι	ἐκτέμνοιτον	ἐκτεμνοίτην	ἐκτέμνοιμεν	ἐκτέμνοιτε	ἐκτέμνοιεν
	imperative		ἔκτεμνε	ἐκτεμνέτω	ἐκτέμνετον	ἐκτεμνέτων		ἐκτέμνετε	ἐκτεμνόντων
middle/ passive	indicative	ἐκτέμνομαι	ἐκτέμνῃ, ἐκτέμνει	ἐκτέμνεται	ἐκτέμνεσθον	ἐκτέμνεσθον	ἐκτεμνόμεθᾰ	ἐκτέμνεσθε	ἐκτέμνονται
	subjunctive	ἐκτέμνωμαι	ἐκτέμνῃ	ἐκτέμνηται	ἐκτέμνησθον	ἐκτέμνησθον	ἐκτεμνώμεθᾰ	ἐκτέμνησθε	ἐκτέμνωνται
	optative	ἐκτεμνοίμην	ἐκτέμνοιο	ἐκτέμνοιτο	ἐκτέμνοισθον	ἐκτεμνοίσθην	ἐκτεμνοίμεθᾰ	ἐκτέμνοισθε	ἐκτέμνοιντο
	imperative		ἐκτέμνου	ἐκτεμνέσθω	ἐκτέμνεσθον	ἐκτεμνέσθων		ἐκτέμνεσθε	ἐκτεμνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκτέμνειν				ἐκτέμνεσθαι
participle	m	ἐκτέμνων				ἐκτεμνόμενος
	f	ἐκτέμνουσᾰ				ἐκτεμνομένη
	n	ἐκτέμνον				ἐκτεμνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐξέτεμνον, ἐξετεμνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξέτεμνον	ἐξέτεμνες	ἐξέτεμνε(ν)	ἐξετέμνετον	ἐξετεμνέτην	ἐξετέμνομεν	ἐξετέμνετε	ἐξέτεμνον
middle/ passive	indicative	ἐξετεμνόμην	ἐξετέμνου	ἐξετέμνετο	ἐξετέμνεσθον	ἐξετεμνέσθην	ἐξετεμνόμεθᾰ	ἐξετέμνεσθε	ἐξετέμνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐκτεμέω, ἐκτεμέομαι, ἐκτεμήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτεμέω	ἐκτεμέεις	ἐκτεμέει	ἐκτεμέετον	ἐκτεμέετον	ἐκτεμέομεν	ἐκτεμέετε	ἐκτεμέουσῐ(ν)
	optative	ἐκτεμέοιμῐ	ἐκτεμέοις	ἐκτεμέοι	ἐκτεμέοιτον	ἐκτεμεοίτην	ἐκτεμέοιμεν	ἐκτεμέοιτε	ἐκτεμέοιεν
middle	indicative	ἐκτεμέομαι	ἐκτεμέῃ, ἐκτεμέει	ἐκτεμέεται	ἐκτεμέεσθον	ἐκτεμέεσθον	ἐκτεμεόμεθᾰ	ἐκτεμέεσθε	ἐκτεμέονται
	optative	ἐκτεμεοίμην	ἐκτεμέοιο	ἐκτεμέοιτο	ἐκτεμέοισθον	ἐκτεμεοίσθην	ἐκτεμεοίμεθᾰ	ἐκτεμέοισθε	ἐκτεμέοιντο
passive	indicative	ἐκτεμήσομαι	ἐκτεμήσῃ	ἐκτεμήσεται	ἐκτεμήσεσθον	ἐκτεμήσεσθον	ἐκτεμησόμεθᾰ	ἐκτεμήσεσθε	ἐκτεμήσονται
	optative	ἐκτεμησοίμην	ἐκτεμήσοιο	ἐκτεμήσοιτο	ἐκτεμήσοισθον	ἐκτεμησοίσθην	ἐκτεμησοίμεθᾰ	ἐκτεμήσοισθε	ἐκτεμήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐκτεμέειν			ἐκτεμέεσθαι		ἐκτεμήσεσθαι
participle	m	ἐκτεμέων			ἐκτεμεόμενος		ἐκτεμησόμενος
	f	ἐκτεμέουσᾰ			ἐκτεμεομένη		ἐκτεμησομένη
	n	ἐκτεμέον			ἐκτεμεόμενον		ἐκτεμησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐκτεμῶ, ἐκτεμοῦμαι, ἐκτεμήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτεμῶ	ἐκτεμεῖς	ἐκτεμεῖ	ἐκτεμεῖτον	ἐκτεμεῖτον	ἐκτεμοῦμεν	ἐκτεμεῖτε	ἐκτεμοῦσῐ(ν)
	optative	ἐκτεμοίην, ἐκτεμοῖμῐ	ἐκτεμοίης, ἐκτεμοῖς	ἐκτεμοίη, ἐκτεμοῖ	ἐκτεμοῖτον, ἐκτεμοίητον	ἐκτεμοίτην, ἐκτεμοιήτην	ἐκτεμοῖμεν, ἐκτεμοίημεν	ἐκτεμοῖτε, ἐκτεμοίητε	ἐκτεμοῖεν, ἐκτεμοίησᾰν
middle	indicative	ἐκτεμοῦμαι	ἐκτεμῇ	ἐκτεμεῖται	ἐκτεμεῖσθον	ἐκτεμεῖσθον	ἐκτεμούμεθᾰ	ἐκτεμεῖσθε	ἐκτεμοῦνται
	optative	ἐκτεμοίμην	ἐκτεμοῖο	ἐκτεμοῖτο	ἐκτεμοῖσθον	ἐκτεμοίσθην	ἐκτεμοίμεθᾰ	ἐκτεμοῖσθε	ἐκτεμοῖντο
passive	indicative	ἐκτεμήσομαι	ἐκτεμήσῃ	ἐκτεμήσεται	ἐκτεμήσεσθον	ἐκτεμήσεσθον	ἐκτεμησόμεθᾰ	ἐκτεμήσεσθε	ἐκτεμήσονται
	optative	ἐκτεμησοίμην	ἐκτεμήσοιο	ἐκτεμήσοιτο	ἐκτεμήσοισθον	ἐκτεμησοίσθην	ἐκτεμησοίμεθᾰ	ἐκτεμήσοισθε	ἐκτεμήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐκτεμεῖν			ἐκτεμεῖσθαι		ἐκτεμήσεσθαι
participle	m	ἐκτεμῶν			ἐκτεμούμενος		ἐκτεμησόμενος
	f	ἐκτεμοῦσᾰ			ἐκτεμουμένη		ἐκτεμησομένη
	n	ἐκτεμοῦν			ἐκτεμούμενον		ἐκτεμησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐξέτεμον, ἐξετεμόμην, ἐξετμήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξέτεμον	ἐξέτεμες	ἐξέτεμε(ν)	ἐξετέμετον	ἐξετεμέτην	ἐξετέμομεν	ἐξετέμετε	ἐξέτεμον
	subjunctive	ἐκτέμω	ἐκτέμῃς	ἐκτέμῃ	ἐκτέμητον	ἐκτέμητον	ἐκτέμωμεν	ἐκτέμητε	ἐκτέμωσῐ(ν)
	optative	ἐκτέμοιμῐ	ἐκτέμοις	ἐκτέμοι	ἐκτέμοιτον	ἐκτεμοίτην	ἐκτέμοιμεν	ἐκτέμοιτε	ἐκτέμοιεν
	imperative		ἔκτεμε	ἐκτεμέτω	ἐκτέμετον	ἐκτεμέτων		ἐκτέμετε	ἐκτεμόντων
middle	indicative	ἐξετεμόμην	ἐξετέμου	ἐξετέμετο	ἐξετέμεσθον	ἐξετεμέσθην	ἐξετεμόμεθᾰ	ἐξετέμεσθε	ἐξετέμοντο
	subjunctive	ἐκτέμωμαι	ἐκτέμῃ	ἐκτέμηται	ἐκτέμησθον	ἐκτέμησθον	ἐκτεμώμεθᾰ	ἐκτέμησθε	ἐκτέμωνται
	optative	ἐκτεμοίμην	ἐκτέμοιο	ἐκτέμοιτο	ἐκτέμοισθον	ἐκτεμοίσθην	ἐκτεμοίμεθᾰ	ἐκτέμοισθε	ἐκτέμοιντο
	imperative		ἐκτεμοῦ	ἐκτεμέσθω	ἐκτέμεσθον	ἐκτεμέσθων		ἐκτέμεσθε	ἐκτεμέσθων
passive	indicative	ἐξετμήθην	ἐξετμήθης	ἐξετμήθη	ἐξετμήθητον	ἐξετμηθήτην	ἐξετμήθημεν	ἐξετμήθητε	ἐξετμήθησᾰν
	subjunctive	ἐκτμηθῶ	ἐκτμηθῇς	ἐκτμηθῇ	ἐκτμηθῆτον	ἐκτμηθῆτον	ἐκτμηθῶμεν	ἐκτμηθῆτε	ἐκτμηθῶσῐ(ν)
	optative	ἐκτμηθείην	ἐκτμηθείης	ἐκτμηθείη	ἐκτμηθεῖτον, ἐκτμηθείητον	ἐκτμηθείτην, ἐκτμηθειήτην	ἐκτμηθεῖμεν, ἐκτμηθείημεν	ἐκτμηθεῖτε, ἐκτμηθείητε	ἐκτμηθεῖεν, ἐκτμηθείησᾰν
	imperative		ἐκτμήθητῐ	ἐκτμηθήτω	ἐκτμήθητον	ἐκτμηθήτων		ἐκτμήθητε	ἐκτμηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐκτεμεῖν			ἐκτεμέσθαι		ἐκτμηθῆναι
participle	m	ἐκτεμών			ἐκτεμόμενος		ἐκτμηθείς
	f	ἐκτεμοῦσᾰ			ἐκτεμομένη		ἐκτμηθεῖσᾰ
	n	ἐκτεμόν			ἐκτεμόμενον		ἐκτμηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐκτέτμηκᾰ, ἐκτέτμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτέτμηκᾰ	ἐκτέτμηκᾰς	ἐκτέτμηκε(ν)	ἐκτετμήκᾰτον	ἐκτετμήκᾰτον	ἐκτετμήκᾰμεν	ἐκτετμήκᾰτε	ἐκτετμήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκτετμήκω	ἐκτετμήκῃς	ἐκτετμήκῃ	ἐκτετμήκητον	ἐκτετμήκητον	ἐκτετμήκωμεν	ἐκτετμήκητε	ἐκτετμήκωσῐ(ν)
	optative	ἐκτετμήκοιμῐ, ἐκτετμηκοίην	ἐκτετμήκοις, ἐκτετμηκοίης	ἐκτετμήκοι, ἐκτετμηκοίη	ἐκτετμήκοιτον	ἐκτετμηκοίτην	ἐκτετμήκοιμεν	ἐκτετμήκοιτε	ἐκτετμήκοιεν
	imperative		ἐκτέτμηκε	ἐκτετμηκέτω	ἐκτετμήκετον	ἐκτετμηκέτων		ἐκτετμήκετε	ἐκτετμηκόντων
middle/ passive	indicative	ἐκτέτμημαι	ἐκτέτμησαι	ἐκτέτμηται	ἐκτέτμησθον	ἐκτέτμησθον	ἐκτετμήμεθᾰ	ἐκτέτμησθε	ἐκτέτμηνται
	subjunctive	ἐκτετμημένος ὦ	ἐκτετμημένος ᾖς	ἐκτετμημένος ᾖ	ἐκτετμημένω ἦτον	ἐκτετμημένω ἦτον	ἐκτετμημένοι ὦμεν	ἐκτετμημένοι ἦτε	ἐκτετμημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐκτετμημένος εἴην	ἐκτετμημένος εἴης	ἐκτετμημένος εἴη	ἐκτετμημένω εἴητον/εἶτον	ἐκτετμημένω εἰήτην/εἴτην	ἐκτετμημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐκτετμημένοι εἴητε/εἶτε	ἐκτετμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐκτέτμησο	ἐκτετμήσθω	ἐκτέτμησθον	ἐκτετμήσθων		ἐκτέτμησθε	ἐκτετμήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκτετμηκέναι				ἐκτετμῆσθαι
participle	m	ἐκτετμηκώς				ἐκτετμημένος
	f	ἐκτετμηκυῖᾰ				ἐκτετμημένη
	n	ἐκτετμηκός				ἐκτετμημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐξετετμήκειν, ἐξετετμήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετετμήκειν, ἐξετετμήκη	ἐξετετμήκεις, ἐξετετμήκης	ἐξετετμήκει(ν)	ἐξετετμήκετον	ἐξετετμηκέτην	ἐξετετμήκεμεν	ἐξετετμήκετε	ἐξετετμήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐξετετμήμην	ἐξετέτμησο	ἐξετέτμητο	ἐξετέτμησθον	ἐξετετμήσθην	ἐξετετμήμεθᾰ	ἐξετέτμησθε	ἐξετέτμηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἐκτομεύς (ektomeús)
• ἐκτομή (ektomḗ)
• ἐκτομιαῖος (ektomiaîos)
• ἐκτομίας (ektomías)
• ἐκτομίζω (ektomízō)
• ἐκτομίς (ektomís)
• ἔκτομον (éktomon)
• ἔκτομος (éktomos)

 

Further reading

• “ἐκτέμνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐκτέμνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἐκτέμνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐκτέμνω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)