ἐκτειχίζω

Ancient Greek

Etymology

From ἐκ- (ek-, “completely”) +‎ τειχῐ́ζω (teikhízō, “wall, fortify”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ek.teː.kʰíz.dɔː/ → /ek.tiˈçi.zo/ → /ek.tiˈçi.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.teː.kʰíz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.tiˈkʰi.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.tiˈçi.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.tiˈçi.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.tiˈçi.zo/

Verb

ἐκτειχῐ́ζω • (ekteikhízō)

1. to fortify completely, to build it from the ground

Inflection

   Present: ἐκτειχῐ́ζω, ἐκτειχῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτειχῐ́ζω	ἐκτειχῐ́ζεις	ἐκτειχῐ́ζει	ἐκτειχῐ́ζετον	ἐκτειχῐ́ζετον	ἐκτειχῐ́ζομεν	ἐκτειχῐ́ζετε	ἐκτειχῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκτειχῐ́ζω	ἐκτειχῐ́ζῃς	ἐκτειχῐ́ζῃ	ἐκτειχῐ́ζητον	ἐκτειχῐ́ζητον	ἐκτειχῐ́ζωμεν	ἐκτειχῐ́ζητε	ἐκτειχῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	ἐκτειχῐ́ζοιμῐ	ἐκτειχῐ́ζοις	ἐκτειχῐ́ζοι	ἐκτειχῐ́ζοιτον	ἐκτειχῐζοίτην	ἐκτειχῐ́ζοιμεν	ἐκτειχῐ́ζοιτε	ἐκτειχῐ́ζοιεν
	imperative		ἐκτείχῐζε	ἐκτειχῐζέτω	ἐκτειχῐ́ζετον	ἐκτειχῐζέτων		ἐκτειχῐ́ζετε	ἐκτειχῐζόντων
middle/ passive	indicative	ἐκτειχῐ́ζομαι	ἐκτειχῐ́ζῃ, ἐκτειχῐ́ζει	ἐκτειχῐ́ζεται	ἐκτειχῐ́ζεσθον	ἐκτειχῐ́ζεσθον	ἐκτειχῐζόμεθᾰ	ἐκτειχῐ́ζεσθε	ἐκτειχῐ́ζονται
	subjunctive	ἐκτειχῐ́ζωμαι	ἐκτειχῐ́ζῃ	ἐκτειχῐ́ζηται	ἐκτειχῐ́ζησθον	ἐκτειχῐ́ζησθον	ἐκτειχῐζώμεθᾰ	ἐκτειχῐ́ζησθε	ἐκτειχῐ́ζωνται
	optative	ἐκτειχῐζοίμην	ἐκτειχῐ́ζοιο	ἐκτειχῐ́ζοιτο	ἐκτειχῐ́ζοισθον	ἐκτειχῐζοίσθην	ἐκτειχῐζοίμεθᾰ	ἐκτειχῐ́ζοισθε	ἐκτειχῐ́ζοιντο
	imperative		ἐκτειχῐ́ζου	ἐκτειχῐζέσθω	ἐκτειχῐ́ζεσθον	ἐκτειχῐζέσθων		ἐκτειχῐ́ζεσθε	ἐκτειχῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκτειχῐ́ζειν				ἐκτειχῐ́ζεσθαι
participle	m	ἐκτειχῐ́ζων				ἐκτειχῐζόμενος
	f	ἐκτειχῐ́ζουσᾰ				ἐκτειχῐζομένη
	n	ἐκτειχῐ́ζον				ἐκτειχῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐξετείχῐζον, ἐξετειχῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετείχῐζον	ἐξετείχῐζες	ἐξετείχῐζε(ν)	ἐξετειχῐ́ζετον	ἐξετειχῐζέτην	ἐξετειχῐ́ζομεν	ἐξετειχῐ́ζετε	ἐξετείχῐζον
middle/ passive	indicative	ἐξετειχῐζόμην	ἐξετειχῐ́ζου	ἐξετειχῐ́ζετο	ἐξετειχῐ́ζεσθον	ἐξετειχῐζέσθην	ἐξετειχῐζόμεθᾰ	ἐξετειχῐ́ζεσθε	ἐξετειχῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐκτειχῐέω, ἐκτειχῐέομαι, ἐκτειχῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτειχῐέω	ἐκτειχῐέεις	ἐκτειχῐέει	ἐκτειχῐέετον	ἐκτειχῐέετον	ἐκτειχῐέομεν	ἐκτειχῐέετε	ἐκτειχῐέουσῐ(ν)
	optative	ἐκτειχῐέοιμῐ	ἐκτειχῐέοις	ἐκτειχῐέοι	ἐκτειχῐέοιτον	ἐκτειχῐεοίτην	ἐκτειχῐέοιμεν	ἐκτειχῐέοιτε	ἐκτειχῐέοιεν
middle	indicative	ἐκτειχῐέομαι	ἐκτειχῐέῃ, ἐκτειχῐέει	ἐκτειχῐέεται	ἐκτειχῐέεσθον	ἐκτειχῐέεσθον	ἐκτειχῐεόμεθᾰ	ἐκτειχῐέεσθε	ἐκτειχῐέονται
	optative	ἐκτειχῐεοίμην	ἐκτειχῐέοιο	ἐκτειχῐέοιτο	ἐκτειχῐέοισθον	ἐκτειχῐεοίσθην	ἐκτειχῐεοίμεθᾰ	ἐκτειχῐέοισθε	ἐκτειχῐέοιντο
passive	indicative	ἐκτειχῐσθήσομαι	ἐκτειχῐσθήσῃ	ἐκτειχῐσθήσεται	ἐκτειχῐσθήσεσθον	ἐκτειχῐσθήσεσθον	ἐκτειχῐσθησόμεθᾰ	ἐκτειχῐσθήσεσθε	ἐκτειχῐσθήσονται
	optative	ἐκτειχῐσθησοίμην	ἐκτειχῐσθήσοιο	ἐκτειχῐσθήσοιτο	ἐκτειχῐσθήσοισθον	ἐκτειχῐσθησοίσθην	ἐκτειχῐσθησοίμεθᾰ	ἐκτειχῐσθήσοισθε	ἐκτειχῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐκτειχῐέειν			ἐκτειχῐέεσθαι		ἐκτειχῐσθήσεσθαι
participle	m	ἐκτειχῐέων			ἐκτειχῐεόμενος		ἐκτειχῐσθησόμενος
	f	ἐκτειχῐέουσᾰ			ἐκτειχῐεομένη		ἐκτειχῐσθησομένη
	n	ἐκτειχῐέον			ἐκτειχῐεόμενον		ἐκτειχῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐκτειχῐῶ, ἐκτειχῐοῦμαι, ἐκτειχῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτειχῐῶ	ἐκτειχῐεῖς	ἐκτειχῐεῖ	ἐκτειχῐεῖτον	ἐκτειχῐεῖτον	ἐκτειχῐοῦμεν	ἐκτειχῐεῖτε	ἐκτειχῐοῦσῐ(ν)
	optative	ἐκτειχῐοίην, ἐκτειχῐοῖμῐ	ἐκτειχῐοίης, ἐκτειχῐοῖς	ἐκτειχῐοίη, ἐκτειχῐοῖ	ἐκτειχῐοῖτον, ἐκτειχῐοίητον	ἐκτειχῐοίτην, ἐκτειχῐοιήτην	ἐκτειχῐοῖμεν, ἐκτειχῐοίημεν	ἐκτειχῐοῖτε, ἐκτειχῐοίητε	ἐκτειχῐοῖεν, ἐκτειχῐοίησᾰν
middle	indicative	ἐκτειχῐοῦμαι	ἐκτειχῐῇ	ἐκτειχῐεῖται	ἐκτειχῐεῖσθον	ἐκτειχῐεῖσθον	ἐκτειχῐούμεθᾰ	ἐκτειχῐεῖσθε	ἐκτειχῐοῦνται
	optative	ἐκτειχῐοίμην	ἐκτειχῐοῖο	ἐκτειχῐοῖτο	ἐκτειχῐοῖσθον	ἐκτειχῐοίσθην	ἐκτειχῐοίμεθᾰ	ἐκτειχῐοῖσθε	ἐκτειχῐοῖντο
passive	indicative	ἐκτειχῐσθήσομαι	ἐκτειχῐσθήσῃ	ἐκτειχῐσθήσεται	ἐκτειχῐσθήσεσθον	ἐκτειχῐσθήσεσθον	ἐκτειχῐσθησόμεθᾰ	ἐκτειχῐσθήσεσθε	ἐκτειχῐσθήσονται
	optative	ἐκτειχῐσθησοίμην	ἐκτειχῐσθήσοιο	ἐκτειχῐσθήσοιτο	ἐκτειχῐσθήσοισθον	ἐκτειχῐσθησοίσθην	ἐκτειχῐσθησοίμεθᾰ	ἐκτειχῐσθήσοισθε	ἐκτειχῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐκτειχῐεῖν			ἐκτειχῐεῖσθαι		ἐκτειχῐσθήσεσθαι
participle	m	ἐκτειχῐῶν			ἐκτειχῐούμενος		ἐκτειχῐσθησόμενος
	f	ἐκτειχῐοῦσᾰ			ἐκτειχῐουμένη		ἐκτειχῐσθησομένη
	n	ἐκτειχῐοῦν			ἐκτειχῐούμενον		ἐκτειχῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐξετείχῐσᾰ, ἐξετειχῐσᾰ́μην, ἐξετειχῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετείχῐσᾰ	ἐξετείχῐσᾰς	ἐξετείχῐσε(ν)	ἐξετειχῐ́σᾰτον	ἐξετειχῐσᾰ́την	ἐξετειχῐ́σᾰμεν	ἐξετειχῐ́σᾰτε	ἐξετείχῐσᾰν
	subjunctive	ἐκτειχῐ́σω	ἐκτειχῐ́σῃς	ἐκτειχῐ́σῃ	ἐκτειχῐ́σητον	ἐκτειχῐ́σητον	ἐκτειχῐ́σωμεν	ἐκτειχῐ́σητε	ἐκτειχῐ́σωσῐ(ν)
	optative	ἐκτειχῐ́σαιμῐ	ἐκτειχῐ́σειᾰς, ἐκτειχῐ́σαις	ἐκτειχῐ́σειε(ν), ἐκτειχῐ́σαι	ἐκτειχῐ́σαιτον	ἐκτειχῐσαίτην	ἐκτειχῐ́σαιμεν	ἐκτειχῐ́σαιτε	ἐκτειχῐ́σειᾰν, ἐκτειχῐ́σαιεν
	imperative		ἐκτείχῐσον	ἐκτειχῐσᾰ́τω	ἐκτειχῐ́σᾰτον	ἐκτειχῐσᾰ́των		ἐκτειχῐ́σᾰτε	ἐκτειχῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐξετειχῐσᾰ́μην	ἐξετειχῐ́σω	ἐξετειχῐ́σᾰτο	ἐξετειχῐ́σᾰσθον	ἐξετειχῐσᾰ́σθην	ἐξετειχῐσᾰ́μεθᾰ	ἐξετειχῐ́σᾰσθε	ἐξετειχῐ́σᾰντο
	subjunctive	ἐκτειχῐ́σωμαι	ἐκτειχῐ́σῃ	ἐκτειχῐ́σηται	ἐκτειχῐ́σησθον	ἐκτειχῐ́σησθον	ἐκτειχῐσώμεθᾰ	ἐκτειχῐ́σησθε	ἐκτειχῐ́σωνται
	optative	ἐκτειχῐσαίμην	ἐκτειχῐ́σαιο	ἐκτειχῐ́σαιτο	ἐκτειχῐ́σαισθον	ἐκτειχῐσαίσθην	ἐκτειχῐσαίμεθᾰ	ἐκτειχῐ́σαισθε	ἐκτειχῐ́σαιντο
	imperative		ἐκτείχῐσαι	ἐκτειχῐσᾰ́σθω	ἐκτειχῐ́σᾰσθον	ἐκτειχῐσᾰ́σθων		ἐκτειχῐ́σᾰσθε	ἐκτειχῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐξετειχῐ́σθην	ἐξετειχῐ́σθης	ἐξετειχῐ́σθη	ἐξετειχῐ́σθητον	ἐξετειχῐσθήτην	ἐξετειχῐ́σθημεν	ἐξετειχῐ́σθητε	ἐξετειχῐ́σθησᾰν
	subjunctive	ἐκτειχῐσθῶ	ἐκτειχῐσθῇς	ἐκτειχῐσθῇ	ἐκτειχῐσθῆτον	ἐκτειχῐσθῆτον	ἐκτειχῐσθῶμεν	ἐκτειχῐσθῆτε	ἐκτειχῐσθῶσῐ(ν)
	optative	ἐκτειχῐσθείην	ἐκτειχῐσθείης	ἐκτειχῐσθείη	ἐκτειχῐσθεῖτον, ἐκτειχῐσθείητον	ἐκτειχῐσθείτην, ἐκτειχῐσθειήτην	ἐκτειχῐσθεῖμεν, ἐκτειχῐσθείημεν	ἐκτειχῐσθεῖτε, ἐκτειχῐσθείητε	ἐκτειχῐσθεῖεν, ἐκτειχῐσθείησᾰν
	imperative		ἐκτειχῐ́σθητῐ	ἐκτειχῐσθήτω	ἐκτειχῐ́σθητον	ἐκτειχῐσθήτων		ἐκτειχῐ́σθητε	ἐκτειχῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐκτειχῐ́σαι			ἐκτειχῐ́σᾰσθαι		ἐκτειχῐσθῆναι
participle	m	ἐκτειχῐ́σᾱς			ἐκτειχῐσᾰ́μενος		ἐκτειχῐσθείς
	f	ἐκτειχῐ́σᾱσᾰ			ἐκτειχῐσᾰμένη		ἐκτειχῐσθεῖσᾰ
	n	ἐκτειχῐ́σᾰν			ἐκτειχῐσᾰ́μενον		ἐκτειχῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐκτετείχῐκᾰ, ἐκτετείχῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτετείχῐκᾰ	ἐκτετείχῐκᾰς	ἐκτετείχῐκε(ν)	ἐκτετειχῐ́κᾰτον	ἐκτετειχῐ́κᾰτον	ἐκτετειχῐ́κᾰμεν	ἐκτετειχῐ́κᾰτε	ἐκτετειχῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκτετειχῐ́κω	ἐκτετειχῐ́κῃς	ἐκτετειχῐ́κῃ	ἐκτετειχῐ́κητον	ἐκτετειχῐ́κητον	ἐκτετειχῐ́κωμεν	ἐκτετειχῐ́κητε	ἐκτετειχῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ἐκτετειχῐ́κοιμῐ, ἐκτετειχῐκοίην	ἐκτετειχῐ́κοις, ἐκτετειχῐκοίης	ἐκτετειχῐ́κοι, ἐκτετειχῐκοίη	ἐκτετειχῐ́κοιτον	ἐκτετειχῐκοίτην	ἐκτετειχῐ́κοιμεν	ἐκτετειχῐ́κοιτε	ἐκτετειχῐ́κοιεν
	imperative		ἐκτετείχῐκε	ἐκτετειχῐκέτω	ἐκτετειχῐ́κετον	ἐκτετειχῐκέτων		ἐκτετειχῐ́κετε	ἐκτετειχῐκόντων
middle/ passive	indicative	ἐκτετείχῐσμαι	ἐκτετείχῐσαι	ἐκτετείχῐσται	ἐκτετείχῐσθον	ἐκτετείχῐσθον	ἐκτετειχῐ́σμεθᾰ	ἐκτετείχῐσθε	ἐκτετειχῐ́δᾰται
	subjunctive	ἐκτετειχῐσμένος ὦ	ἐκτετειχῐσμένος ᾖς	ἐκτετειχῐσμένος ᾖ	ἐκτετειχῐσμένω ἦτον	ἐκτετειχῐσμένω ἦτον	ἐκτετειχῐσμένοι ὦμεν	ἐκτετειχῐσμένοι ἦτε	ἐκτετειχῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐκτετειχῐσμένος εἴην	ἐκτετειχῐσμένος εἴης	ἐκτετειχῐσμένος εἴη	ἐκτετειχῐσμένω εἴητον/εἶτον	ἐκτετειχῐσμένω εἰήτην/εἴτην	ἐκτετειχῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐκτετειχῐσμένοι εἴητε/εἶτε	ἐκτετειχῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐκτετείχῐσο	ἐκτετειχῐ́σθω	ἐκτετείχῐσθον	ἐκτετειχῐ́σθων		ἐκτετείχῐσθε	ἐκτετειχῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκτετειχῐκέναι				ἐκτετειχῐ́σθαι
participle	m	ἐκτετειχῐκώς				ἐκτετειχῐσμένος
	f	ἐκτετειχῐκυῖᾰ				ἐκτετειχῐσμένη
	n	ἐκτετειχῐκός				ἐκτετειχῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐξετετειχῐ́κειν, ἐξετετειχῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετετειχῐ́κειν, ἐξετετειχῐ́κη	ἐξετετειχῐ́κεις, ἐξετετειχῐ́κης	ἐξετετειχῐ́κει(ν)	ἐξετετειχῐ́κετον	ἐξετετειχῐκέτην	ἐξετετειχῐ́κεμεν	ἐξετετειχῐ́κετε	ἐξετετειχῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐξετετειχῐ́σμην	ἐξετετείχῐσο	ἐξετετείχῐστο	ἐξετετείχῐσθον	ἐξετετειχῐ́σθην	ἐξετετειχῐ́σμεθᾰ	ἐξετετείχῐσθε	ἐξετετειχῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “ἐκτειχίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἐκτειχίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἐκτειχίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἐκτειχίζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)