πείθω
Jump to navigation
Jump to search
See also: πειθώ
Ancient Greek
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Hellenic *péitʰō, from Proto-Indo-European *bʰeydʰ-. Cognates include Latin fīdō, Albanian be and Proto-Germanic *bīdaną, from which Old English bīdan (English bide).
Stems πειθ-, πιθ- with vowel shift,[1] and ποιθ- (poith-) with ablaut.[2] Derivatives from all stems, with π(ε)ιθ-τ- > π(ε)ιστ-, πειθ-μ- > πεισμ-.[3]
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /pěː.tʰɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈpi.tʰo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈpi.θo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈpi.θo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈpi.θo/
Verb
[edit]πείθω • (peíthō)
- (active voice)
- (mediopassive, πείθομαι, and Epic future, πῐθήσω, with dative)
- (second perfect active, πέποιθᾰ, with passive sense) to trust, rely on (with dative of person or thing)
- New Testament, Epistle to the Galatians 5:10
- (perfect passive, πέπεισμαι, post-Epic) to believe, trust (with dative)
- New Testament, Epistle to the Hebrews 6:9
Inflection
[edit] Present: πείθω, πείθομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔπειθον | ἔπειθες | ἔπειθε(ν) | ἐπείθετον | ἐπειθέτην | ἐπείθομεν | ἐπείθετε | ἔπειθον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπειθόμην | ἐπείθου | ἐπείθετο | ἐπείθεσθον | ἐπειθέσθην | ἐπειθόμεθᾰ | ἐπείθεσθε | ἐπείθοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πεῖθον | πεῖθες | πεῖθε(ν) | πείθετον | πειθέτην | πείθομεν | πείθετε | πεῖθον | ||||
middle/ passive |
indicative | πειθόμην | πείθου | πείθετο | πείθεσθον | πειθέσθην | πειθόμεθᾰ | πείθεσθε | πείθοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πείσω | πείσεις | πείσει | πείσετον | πείσετον | πείσομεν | πείσετε | πείσουσῐ(ν) | ||||
optative | πείσοιμῐ | πείσοις | πείσοι | πείσοιτον | πεισοίτην | πείσοιμεν | πείσοιτε | πείσοιεν | |||||
middle | indicative | πείσομαι | πείσῃ, πείσει |
πείσεται | πείσεσθον | πείσεσθον | πεισόμεθᾰ | πείσεσθε | πείσονται | ||||
optative | πεισοίμην | πείσοιο | πείσοιτο | πείσοισθον | πεισοίσθην | πεισοίμεθᾰ | πείσοισθε | πείσοιντο | |||||
passive | indicative | πεισθήσομαι | πεισθήσῃ | πεισθήσεται | πεισθήσεσθον | πεισθήσεσθον | πεισθησόμεθᾰ | πεισθήσεσθε | πεισθήσονται | ||||
optative | πεισθησοίμην | πεισθήσοιο | πεισθήσοιτο | πεισθήσοισθον | πεισθησοίσθην | πεισθησοίμεθᾰ | πεισθήσοισθε | πεισθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | πείσειν | πείσεσθαι | πεισθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | πείσων | πεισόμενος | πεισθησόμενος | |||||||||
f | πείσουσᾰ | πεισομένη | πεισθησομένη | ||||||||||
n | πεῖσον | πεισόμενον | πεισθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πῐθήσω | πῐθήσεις | πῐθήσει | πῐθήσετον | πῐθήσετον | πῐθήσομεν | πῐθήσετε | πῐθήσουσῐ(ν) | ||||
optative | πῐθήσοιμῐ | πῐθήσοις | πῐθήσοι | πῐθήσοιτον | πῐθησοίτην | πῐθήσοιμεν | πῐθήσοιτε | πῐθήσοιεν | |||||
active | |||||||||||||
infinitive | πῐθήσειν | ||||||||||||
participle | m | πῐθήσων | |||||||||||
f | πῐθήσουσᾰ | ||||||||||||
n | πῐθῆσον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔπῐθον | ἔπῐθες | ἔπῐθε(ν) | ἐπῐ́θετον | ἐπῐθέτην | ἐπῐ́θομεν | ἐπῐ́θετε | ἔπῐθον | ||||
subjunctive | πῐ́θω | πῐ́θῃς | πῐ́θῃ | πῐ́θητον | πῐ́θητον | πῐ́θωμεν | πῐ́θητε | πῐ́θωσῐ(ν) | |||||
optative | πῐ́θοιμῐ | πῐ́θοις | πῐ́θοι | πῐ́θοιτον | πῐθοίτην | πῐ́θοιμεν | πῐ́θοιτε | πῐ́θοιεν | |||||
imperative | πῐ́θε | πῐθέτω | πῐ́θετον | πῐθέτων | πῐ́θετε | πῐθόντων | |||||||
middle | indicative | ἐπῐθόμην | ἐπῐ́θου | ἐπῐ́θετο | ἐπῐ́θεσθον | ἐπῐθέσθην | ἐπῐθόμεθᾰ | ἐπῐ́θεσθε | ἐπῐ́θοντο | ||||
subjunctive | πῐ́θωμαι | πῐ́θῃ | πῐ́θηται | πῐ́θησθον | πῐ́θησθον | πῐθώμεθᾰ | πῐ́θησθε | πῐ́θωνται | |||||
optative | πῐθοίμην | πῐ́θοιο | πῐ́θοιτο | πῐ́θοισθον | πῐθοίσθην | πῐθοίμεθᾰ | πῐ́θοισθε | πῐ́θοιντο | |||||
imperative | πῐθοῦ | πῐθέσθω | πῐ́θεσθον | πῐθέσθων | πῐ́θεσθε | πῐθέσθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | πῐθεῖν | πῐθέσθαι | |||||||||||
participle | m | πῐθών | πῐθόμενος | ||||||||||
f | πῐθοῦσᾰ | πῐθομένη | |||||||||||
n | πῐθόν | πῐθόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πῐ́θον | πῐ́θες | πῐ́θε(ν) | πῐ́θετον | πῐθέτην | πῐ́θομεν | πῐ́θετε | πῐ́θον | ||||
subjunctive | πῐ́θω | πῐ́θῃς | πῐ́θῃ | πῐ́θητον | πῐ́θητον | πῐ́θωμεν | πῐ́θητε | πῐ́θωσῐ(ν) | |||||
optative | πῐ́θοιμῐ | πῐ́θοις | πῐ́θοι | πῐθεῖτον | πῐθείτην | πῐθεῖμεν | πῐθεῖτε | πῐθεῖεν | |||||
imperative | πῐ́θε | πῐθέτω | πῐ́θετον | πῐθέτων | πῐ́θετε | πῐθόντων | |||||||
middle | indicative | πῐθόμην | πῐ́θεο | πῐ́θετο | πῐ́θεσθον | πῐθέσθην | πῐθόμεθᾰ | πῐ́θεσθε | πῐ́θοντο | ||||
subjunctive | πῐ́θωμαι | πῐ́θηαι | πῐ́θηται | πῐ́θησθον | πῐ́θησθον | πῐθώμεθᾰ | πῐ́θησθε | πῐ́θωνται | |||||
optative | πῐθοίμην | πῐ́θοιο | πῐ́θοιτο | πῐ́θοισθον | πῐθοίσθην | πῐθοίμεθᾰ | πῐ́θοισθε | πῐ́θοιντο | |||||
imperative | πῐ́θεο | πῐθέσθω | πῐ́θεσθον | πῐθέσθων | πῐ́θεσθε | πῐθέσθων | |||||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | πῐθεῖν | πῐθέσθαι | |||||||||||
participle | m | πῐθών | πῐθόμενος | ||||||||||
f | πῐθοῦσᾰ | πῐθομένη | |||||||||||
n | πῐθόν | πῐθόμενον | |||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πέπῐθον | πέπῐθες | πέπῐθε(ν) | πεπῐ́θετον | πεπῐθέτην | πεπῐ́θομεν | πεπῐ́θετε | πέπῐθον | ||||
subjunctive | πεπῐ́θω | πεπῐ́θῃς | πεπῐ́θῃ | πεπῐ́θητον | πεπῐ́θητον | πεπῐ́θωμεν | πεπῐ́θητε | πεπῐ́θωσῐ(ν) | |||||
optative | πεπῐ́θοιμῐ | πεπῐ́θοις | πεπῐ́θοι | πεπῐ́θοιτον | πεπῐθοίτην | πεπῐ́θοιμεν | πεπῐ́θοιτε | πεπῐ́θοιεν | |||||
imperative | πέπῐθε | πεπῐθέτω | πεπῐ́θετον | πεπῐθέτων | πεπῐ́θετε | πεπῐθόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | πεπῐθεῖν | ||||||||||||
participle | m | πεπῐθών | |||||||||||
f | πεπῐθοῦσᾰ | ||||||||||||
n | πεπῐθόν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπῐ́θησᾰ | ἐπῐ́θησᾰς | ἐπῐ́θησε(ν) | ἐπῐθήσᾰτον | ἐπῐθησᾰ́την | ἐπῐθήσᾰμεν | ἐπῐθήσᾰτε | ἐπῐ́θησᾰν | ||||
subjunctive | πῐθήσω | πῐθήσῃς | πῐθήσῃ | πῐθήσητον | πῐθήσητον | πῐθήσωμεν | πῐθήσητε | πῐθήσωσῐ(ν) | |||||
optative | πῐθήσαιμῐ | πῐθήσειᾰς, πῐθήσαις |
πῐθήσειε(ν), πῐθήσαι |
πῐθησεῖτον | πῐθησείτην | πῐθησεῖμεν | πῐθησεῖτε | πῐθησεῖεν | |||||
imperative | πῐ́θησον | πῐθησᾰ́τω | πῐθήσᾰτον | πῐθησᾰ́των | πῐθήσᾰτε | πῐθησᾰ́ντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | πῐθῆσαι | ||||||||||||
participle | m | πῐθήσᾱς | |||||||||||
f | πῐθήσᾱσᾰ | ||||||||||||
n | πῐθῆσᾰν | ||||||||||||
Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Perfect: πέποιθᾰ (passive sense)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πέποιθᾰ | πέποιθᾰς | πέποιθε(ν) | πεποίθᾰτον | πεποίθᾰτον | πεποίθᾰμεν | πεποίθᾰτε | πεποίθᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πεποίθω | πεποίθῃς | πεποίθῃ | πεποίθητον | πεποίθητον | πεποίθωμεν | πεποίθητε | πεποίθωσῐ(ν) | |||||
optative | πεποίθοιμῐ, πεποιθοίην |
πεποίθοις, πεποιθοίης |
πεποίθοι, πεποιθοίη |
πεποίθοιτον | πεποιθοίτην | πεποίθοιμεν | πεποίθοιτε | πεποίθοιεν | |||||
imperative | πέποιθε | πεποιθέτω | πεποίθετον | πεποιθέτων | πεποίθετε | πεποιθόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | πεποιθέναι | ||||||||||||
participle | m | πεποιθώς | |||||||||||
f | πεποιθυῖᾰ | ||||||||||||
n | πεποιθός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Pluperfect: ἐπεποίθειν (passive sense)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπεποίθειν, ἐπεποίθη |
ἐπεποίθεις, ἐπεποίθης |
ἐπεποίθει(ν) | ἐπεποίθετον | ἐπεποιθέτην | ἐπεποίθεμεν | ἐπεποίθετε | ἐπεποίθεσᾰν | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
Derived terms
[edit]- ἀνᾰπείθω (anapeíthō)
- ἄπειστος (ápeistos)
- δῐᾰπείθω (diapeíthō)
- δυσπειθής (duspeithḗs)
- ἐκπείθω (ekpeíthō)
- ἐπῐπείθομαι (epipeíthomai)
- εὐπειθής (eupeithḗs)
- κᾰτᾰπείθω (katapeíthō)
- μετᾰπείθω (metapeíthō)
- πᾰρᾰπείθω (parapeíthō)
- Πειθαγόρας (Peithagóras)
- πειθᾰνάγκη (peithanánkē)
- πειθαναλογία (peithanalogía)
- πειθαρχέω (peitharkhéō)
- πείθαρχος (peítharkhos)
- πειθήνιος (peithḗnios)
- πειθοδῐκαιόσῠνος (peithodikaiósunos)
- πειθώ (peithṓ)
- Πείσανδρος (Peísandros)
- πεῖσῐς (peîsis)
- πεῖσμᾰ (peîsma)
- πειστέον (peistéon)
- πειστήρ (peistḗr)
- πειστήρῐον (peistḗrion)
- πειστῐκός (peistikós)
- προπείθω (propeíthō)
- σῠμπείθω (sumpeíthō)
- ὑπερπείθομαι (huperpeíthomai)
- ὑποπείθω (hupopeíthō)
Related terms
[edit]References
[edit]- ^ vowel shift: in Greek: μετάπτωσις (metáptōsis)
- ^ ablaut, apophony: in Greek: ἑταιροίωσις (hetairoíōsis)
- ^ Dental (θ) before dental (τ) or /m/ becomes /s/.
Further reading
[edit]- “πείθω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “πείθω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “πείθω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- πείθω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- πείθω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “πείθω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G3982 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek πείθω (peíthō).
Pronunciation
[edit]- IPA(key): /ˈpiθo/
- Hyphenation: πεί‧θω
- Homophone: πίθο (pítho) (accusative sing. of masc. noun "ο πίθος")
Verb
[edit]πείθω • (peítho) active (past έπεισα, passive πείθομαι)
Conjugation
[edit]πείθω πείθομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | πείθω | πείσω | πείθομαι | πειστώ |
2 sg | πείθεις | πείσεις | πείθεσαι | πειστείς |
3 sg | πείθει | πείσει | πείθεται | πειστεί |
1 pl | πείθουμε, [‑ομε] | πείσουμε, [‑ομε] | πειθόμαστε | πειστούμε |
2 pl | πείθετε | πείσετε | πείθεστε, πειθόσαστε | πειστείτε |
3 pl | πείθουν(ε) | πείσουν(ε) | πείθονται | πειστούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | έπειθα | έπεισα | πειθόμουν(α) | πείστηκα |
2 sg | έπειθες | έπεισες | πειθόσουν(α) | πείστηκες |
3 sg | έπειθε | έπεισε | πειθόταν(ε) | πείστηκε |
1 pl | πείθαμε | πείσαμε | πειθόμασταν, (‑όμαστε) | πειστήκαμε |
2 pl | πείθατε | πείσατε | πειθόσασταν, (‑όσαστε) | πειστήκατε |
3 pl | έπειθαν, πείθαν(ε) | έπεισαν, πείσαν(ε) | πείθονταν, (πειθόντουσαν) | πείστηκαν, πειστήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα πείθω ➤ | θα πείσω ➤ | θα πείθομαι ➤ | θα πειστώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα πείθεις, … | θα πείσεις, … | θα πείθεσαι, … | θα πειστείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … πείσει έχω, έχεις, … πεπεισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … πειστεί είμαι, είσαι, … πεπεισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … πείσει είχα, είχες, … πεπεισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … πειστεί ήμουν, ήσουν, … πεπεισμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … πείσει θα έχω, θα έχεις, … πεπεισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … πειστεί θα είμαι, θα είσαι, … πεπεισμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | πείθε | πείσε | — | πείσου |
2 pl | πείθετε | πείστε | πείθεστε | πειστείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | πείθοντας ➤ | πειθόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Perfect participle➤ | έχοντας πείσει ➤ | πεπεισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | πείσει | πειστεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
• passive perfect participle {πεπεισμένος} is the learned, ancient participle with reduplication "π+ε‑π-". Alternative, for less emphasis: the demotic πεισμένος. • passive forms with -στ- (πείστηκα, etc.) are demotic. They alternate with the learned, yet common forms with {‑σθ-} (πείσθηκα, πεισθείτε, etc.). • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]From stem πειθ- (also πεισ-) [1]
- πειθαναγκάζω (peithanagkázo)
- πειθαναγκασμός (peithanagkasmós)
- πειθαρχείο n (peitharcheío)
- πειθαρχία f (peitharchía)
- πειθαρχικός (peitharchikós)
- πειθαρχώ (peitharchó)
- πειθήνιος (peithínios)
- πειθόμενος (peithómenos, participle)
- πειθώ f (peithó, “persuasion”)
- πείσμα n (peísma)
- πεισματάρης (peismatáris)
- πεισματάρικος (peismatárikos)
- πεισματικός (peismatikós)
- πεισματώδης (peismatódis)
- πεισμάτωμα n (peismátoma)
- πεισματώνω (peismatóno)
- πείσμων (peísmon)
- πεισμώνω (peismóno)
- πειστήριο n (peistírio)
- πειστικός (peistikós)
- πειστικότητα f (peistikótita)
- πεπεισμένος (pepeisménos)
From stem πιθ- (also πισ-) [1]
- πιθανοκρατία (pithanokratía)
- πιθανολογία (pithanología)
- πιθανολογώ (pithanologó)
- πιθανός (pithanós)
- πιθανότητα (pithanótita)
- πιστεύω (pistévo)
- πίστη f (písti)
- πιστικός m (pistikós) & μπιστικός m (bistikós)
- πιστοδότης m (pistodótis), πιστοδότρια f (pistodótria)
- πιστοδότηση f (pistodótisi)
- πιστοδοτικός (pistodotikós)
- πιστοδοτώ (pistodotó)
- πιστοποίηση f (pistopoíisi)
- πιστοποιητικό n (pistopoiitikó)
- πιστοποιητικός (pistopoiitikós)
- πιστός (pistós)
- πιστότητα f (pistótita)
- πιστοχρεώνω (pistochreóno)
- πιστοχρέωση f (pistochréosi)
- πιστώνω (pistóno)
- πίστωση f (pístosi)
- πιστωτής m (pistotís), πιστώτρια f (pistótria)
- πιστωτικός (pistotikós)
From stem ποιθ-
- πεποίθηση f (pepoíthisi)
References
[edit]Categories:
- Ancient Greek terms derived from Proto-Indo-European
- Ancient Greek terms derived from the Proto-Indo-European root *bʰeydʰ-
- Ancient Greek terms inherited from Proto-Hellenic
- Ancient Greek terms derived from Proto-Hellenic
- Ancient Greek 2-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek verbs
- Ancient Greek paroxytone terms
- Greek terms inherited from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek terms with homophones
- Greek lemmas
- Greek verbs
- Greek verbs conjugating like 'πλάθω'