πείσοιντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pěː.soi̯n.to/ → /ˈpi.syn.to/ → /ˈpi.sin.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pěː.soi̯n.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpi.syn.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpi.syn.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpi.syn.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpi.sin.do/

Verb

πείσοιντο • (peísointo)

1. third-person plural future middle optative of πᾰ́σχω (pắskhō)

Verb

πείσοιντο • (peísointo)

1. third-person plural future middle optative of πείθω (peíthō)