πιθανός

Ancient Greek

Etymology

From the root of πείθω (peíthō, “I persuade”) +‎ -νος (-nos, adjective suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pi.tʰa.nós/ → /pi.θaˈnos/ → /pi.θaˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pi.tʰa.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.tʰaˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.θaˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.θaˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.θaˈnos/

Adjective

πῐθᾰνός • (pĭthănós) m (feminine πῐθᾰνή, neuter πῐθᾰνόν); first/second declension

1. persuasive, influential, winning
2. plausible, credible
3. (art) true to nature, natural
4. easy to persuade, credulous
5. obedient, docile

Inflection

First and second declension of πῐθᾰνός; πῐθᾰνή; πῐθᾰνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πῐθᾰνός pĭthănós	πῐθᾰνή pĭthănḗ	πῐθᾰνόν pĭthănón		πῐθᾰνώ pĭthănṓ	πῐθᾰνᾱ́ pĭthănā́	πῐθᾰνώ pĭthănṓ		πῐθᾰνοί pĭthănoí	πῐθᾰναί pĭthănaí	πῐθᾰνᾰ́ pĭthănắ
Genitive		πῐθᾰνοῦ pĭthănoû	πῐθᾰνῆς pĭthănês	πῐθᾰνοῦ pĭthănoû		πῐθᾰνοῖν pĭthănoîn	πῐθᾰναῖν pĭthănaîn	πῐθᾰνοῖν pĭthănoîn		πῐθᾰνῶν pĭthănôn	πῐθᾰνῶν pĭthănôn	πῐθᾰνῶν pĭthănôn
Dative		πῐθᾰνῷ pĭthănôi	πῐθᾰνῇ pĭthănêi	πῐθᾰνῷ pĭthănôi		πῐθᾰνοῖν pĭthănoîn	πῐθᾰναῖν pĭthănaîn	πῐθᾰνοῖν pĭthănoîn		πῐθᾰνοῖς pĭthănoîs	πῐθᾰναῖς pĭthănaîs	πῐθᾰνοῖς pĭthănoîs
Accusative		πῐθᾰνόν pĭthănón	πῐθᾰνήν pĭthănḗn	πῐθᾰνόν pĭthănón		πῐθᾰνώ pĭthănṓ	πῐθᾰνᾱ́ pĭthănā́	πῐθᾰνώ pĭthănṓ		πῐθᾰνούς pĭthănoús	πῐθᾰνᾱ́ς pĭthănā́s	πῐθᾰνᾰ́ pĭthănắ
Vocative		πῐθᾰνέ pĭthăné	πῐθᾰνή pĭthănḗ	πῐθᾰνόν pĭthănón		πῐθᾰνώ pĭthănṓ	πῐθᾰνᾱ́ pĭthănā́	πῐθᾰνώ pĭthănṓ		πῐθᾰνοί pĭthănoí	πῐθᾰναί pĭthănaí	πῐθᾰνᾰ́ pĭthănắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πῐθᾰνῶς pĭthănôs				πῐθᾰνώτερος pĭthănṓteros				πῐθᾰνώτᾰτος pĭthănṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• πιθανότης (pithanótēs)

Descendants

• Greek: πιθανός (pithanós)

Further reading

• “πιθανός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πιθανός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πιθανός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • cogent idem, page 142.
  • convincing idem, page 173.
  • eloquent idem, page 265.
  • forcible idem, page 335.
  • influential idem, page 439.
  • persuasive idem, page 608.
  • powerful idem, page 630.
  • telling idem, page 859.
  • valid idem, page 943.
  • winning idem, page 982.

Greek

Etymology

From the Ancient Greek πιθανός (pithanós).

Pronunciation

• IPA^(key): /pi.θaˈnos/
• Hyphenation: πι‧θα‧νός
• Homophone: πιθανώς (pithanós)

Adjective

πιθανός • (pithanós) m (feminine πιθανή, neuter πιθανό)

1. likely, possible, potential, probable

   Είναι πιθανός ο πυρηνικός πόλεμος Ινδίας – Πακιστάν.

   Eínai pithanós o pyrinikós pólemos Indías – Pakistán.

   Nuclear war between India and Pakistan is a real possibility.

Declension

Declension of πιθανός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πιθανός (pithanós)	πιθανή (pithaní)	πιθανό (pithanó)		πιθανοί (pithanoí)	πιθανές (pithanés)	πιθανά (pithaná)
genitive	πιθανού (pithanoú)	πιθανής (pithanís)	πιθανού (pithanoú)		πιθανών (pithanón)	πιθανών (pithanón)	πιθανών (pithanón)
accusative	πιθανό (pithanó)	πιθανή (pithaní)	πιθανό (pithanó)		πιθανούς (pithanoús)	πιθανές (pithanés)	πιθανά (pithaná)
vocative	πιθανέ (pithané)	πιθανή (pithaní)	πιθανό (pithanó)		πιθανοί (pithanoí)	πιθανές (pithanés)	πιθανά (pithaná)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πιθανός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πιθανός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative πιθανότερος (pithanóteros) πιθανότερη (pithanóteri) πιθανότερο (pithanótero) πιθανότεροι (pithanóteroi) πιθανότερες (pithanóteres) πιθανότερα (pithanótera) genitive πιθανότερου (pithanóterou) πιθανότερης (pithanóteris) πιθανότερου (pithanóterou) πιθανότερων (pithanóteron) πιθανότερων (pithanóteron) πιθανότερων (pithanóteron) accusative πιθανότερο (pithanótero) πιθανότερη (pithanóteri) πιθανότερο (pithanótero) πιθανότερους (pithanóterous) πιθανότερες (pithanóteres) πιθανότερα (pithanótera) vocative πιθανότερε (pithanótere) πιθανότερη (pithanóteri) πιθανότερο (pithanótero) πιθανότεροι (pithanóteroi) πιθανότερες (pithanóteres) πιθανότερα (pithanótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο πιθανότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative πιθανότατος (pithanótatos) πιθανότατη (pithanótati) πιθανότατο (pithanótato) πιθανότατοι (pithanótatoi) πιθανότατες (pithanótates) πιθανότατα (pithanótata) genitive πιθανότατου (pithanótatou) πιθανότατης (pithanótatis) πιθανότατου (pithanótatou) πιθανότατων (pithanótaton) πιθανότατων (pithanótaton) πιθανότατων (pithanótaton) accusative πιθανότατο (pithanótato) πιθανότατη (pithanótati) πιθανότατο (pithanótato) πιθανότατους (pithanótatous) πιθανότατες (pithanótates) πιθανότατα (pithanótata) vocative πιθανότατε (pithanótate) πιθανότατη (pithanótati) πιθανότατο (pithanótato) πιθανότατοι (pithanótatoi) πιθανότατες (pithanótates) πιθανότατα (pithanótata)

Antonyms

• απίθανος (apíthanos)

Derived terms

• πιθανότατα (pithanótata, adverb)

Related terms

• πιθανόν (pithanón, adverb)
• πιθανότητα f (pithanótita)
• πιθανώς (pithanós, adverb)

See also

• ενδεχόμενος (endechómenos, “possible, conceivable”)

Further reading

• πιθανός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language