πεισμένος

Greek

Alternative forms

• πεπεισμένος (pepeisménos) (formal)

Etymology

Perfect participle of πείθομαι (peíthomai), passive voice of πείθω (peítho, “I persuade”).

Pronunciation

• IPA^(key): /piˈzme.nos/
• Hyphenation: πει‧σμέ‧νος

Participle

πεισμένος • (peisménos) m (feminine πεισμένη, neuter πεισμένο)

1. convinced, persuaded

   Είναι πεισμένη ότι θα την παντρευτεί. Εγώ όμως είμαι απολύτως πεπεισμένη ότι είναι ψεύτης.

   Eínai peisméni óti tha tin pantrefteí. Egó ómos eímai apolýtos pepeisméni óti eínai pséftis.

   She is induced to believe that he will marry her. But I am absolutely convinced that he is a liar.

Declension

Declension of πεισμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πεισμένος (peisménos)	πεισμένη (peisméni)	πεισμένο (peisméno)		πεισμένοι (peisménoi)	πεισμένες (peisménes)	πεισμένα (peisména)
genitive	πεισμένου (peisménou)	πεισμένης (peisménis)	πεισμένου (peisménou)		πεισμένων (peisménon)	πεισμένων (peisménon)	πεισμένων (peisménon)
accusative	πεισμένο (peisméno)	πεισμένη (peisméni)	πεισμένο (peisméno)		πεισμένους (peisménous)	πεισμένες (peisménes)	πεισμένα (peisména)
vocative	πεισμένε (peisméne)	πεισμένη (peisméni)	πεισμένο (peisméno)		πεισμένοι (peisménoi)	πεισμένες (peisménes)	πεισμένα (peisména)