हरित्

See also: हैरत and हरति

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• হৰিত্ (Assamese script)
• ᬳᬭᬶᬢ᭄ (Balinese script)
• হরিত্ (Bengali script)
• 𑰮𑰨𑰰𑰝𑰿 (Bhaiksuki script)
• 𑀳𑀭𑀺𑀢𑁆 (Brahmi script)
• ဟရိတ် (Burmese script)
• હરિત્ (Gujarati script)
• ਹਰਿਤ੍ (Gurmukhi script)
• 𑌹𑌰𑌿𑌤𑍍 (Grantha script)
• ꦲꦫꦶꦠ꧀ (Javanese script)
• 𑂯𑂩𑂱𑂞𑂹 (Kaithi script)
• ಹರಿತ್ (Kannada script)
• ហរិត៑ (Khmer script)
• ຫຣິຕ຺ (Lao script)
• ഹരിത് (Malayalam script)
• ᡥᠠᡵᡳᢠ (Manchu script)
• 𑘮𑘨𑘱𑘝𑘿 (Modi script)
• ᠾᠠᠷᠢᢐ (Mongolian script)
• 𑧎𑧈𑧒𑦽𑧠 (Nandinagari script)
• 𑐴𑐬𑐶𑐟𑑂 (Newa script)
• ହରିତ୍ (Odia script)
• ꢲꢬꢶꢡ꣄ (Saurashtra script)
• 𑆲𑆫𑆴𑆠𑇀 (Sharada script)
• 𑖮𑖨𑖰𑖝𑖿 (Siddham script)
• හරිත් (Sinhalese script)
• 𑪂𑩼𑩑𑩫 𑪙 (Soyombo script)
• 𑚩𑚤𑚮𑚙𑚶 (Takri script)
• ஹரித் (Tamil script)
• హరిత్ (Telugu script)
• หริตฺ (Thai script)
• ཧ་རི་ཏ྄ (Tibetan script)
• 𑒯𑒩𑒱𑒞𑓂 (Tirhuta script)
• 𑨱𑨫𑨁𑨙𑨴 (Zanabazar Square script)

Etymology

Etymology tree

Proto-Indo-European *ǵʰelh₃-

Proto-Indo-European *-is

Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰárHiš

Sanskrit हरि (hari)

Sanskrit हरित् (harit)

From हरि (hári, “yellow, green”); see there for more.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɦɐ.ɾít/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ɦɐ.ɾit̪/

Adjective

हरित् • (harít) stem

1. pale yellow, pale red, green
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
2. emerald
   • c. 700 CE – 900 CE, Bhāgavata Purāṇa

Declension

Masculine root-stem declension of हरित्

	singular	dual	plural
nominative	हरित् (harít)	हरितौ (harítau) हरिता¹ (harítā¹)	हरितः (harítaḥ)
vocative	हरित् (hárit)	हरितौ (háritau) हरिता¹ (háritā¹)	हरितः (háritaḥ)
accusative	हरितम् (harítam)	हरितौ (harítau) हरिता¹ (harítā¹)	हरितः (harítaḥ)
instrumental	हरिता (harítā)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भिः (harídbhiḥ)
dative	हरिते (haríte)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भ्यः (harídbhyaḥ)
ablative	हरितः (harítaḥ)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भ्यः (harídbhyaḥ)
genitive	हरितः (harítaḥ)	हरितोः (harítoḥ)	हरिताम् (harítām)
locative	हरिति (haríti)	हरितोः (harítoḥ)	हरित्सु (harítsu)

• ¹Vedic

Feminine root-stem declension of हरित्

	singular	dual	plural
nominative	हरित् (harít)	हरितौ (harítau) हरिता¹ (harítā¹)	हरितः (harítaḥ)
vocative	हरित् (hárit)	हरितौ (háritau) हरिता¹ (háritā¹)	हरितः (háritaḥ)
accusative	हरितम् (harítam)	हरितौ (harítau) हरिता¹ (harítā¹)	हरितः (harítaḥ)
instrumental	हरिता (harítā)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भिः (harídbhiḥ)
dative	हरिते (haríte)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भ्यः (harídbhyaḥ)
ablative	हरितः (harítaḥ)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भ्यः (harídbhyaḥ)
genitive	हरितः (harítaḥ)	हरितोः (harítoḥ)	हरिताम् (harítām)
locative	हरिति (haríti)	हरितोः (harítoḥ)	हरित्सु (harítsu)

• ¹Vedic

Neuter root-stem declension of हरित्

	singular	dual	plural
nominative	हरित् (harít)	हरिती (harítī)	हरिन्ति (harínti)
vocative	हरित् (hárit)	हरिती (háritī)	हरिन्ति (hárinti)
accusative	हरित् (harít)	हरिती (harítī)	हरिन्ति (harínti)
instrumental	हरिता (harítā)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भिः (harídbhiḥ)
dative	हरिते (haríte)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भ्यः (harídbhyaḥ)
ablative	हरितः (harítaḥ)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भ्यः (harídbhyaḥ)
genitive	हरितः (harítaḥ)	हरितोः (harítoḥ)	हरिताम् (harítām)
locative	हरिति (haríti)	हरितोः (harítoḥ)	हरित्सु (harítsu)

Noun

हरित् • (harít) stem, f

1. (Vedic religion) a kind of reddish female horse belonging to the Gods

   सप्तहरितः ― saptaharitaḥ ― seven horses of the Sun

   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
2. a quarter of the sky
3. (in the plural) rivers

   Synonym: नदी (nadī)

   • c. 700 BCE – 500 BCE, Yāska, Naighaṇṭuka 1.13

Declension

Feminine root-stem declension of हरित्

	singular	dual	plural
nominative	हरित् (harít)	हरितौ (harítau) हरिता¹ (harítā¹)	हरितः (harítaḥ)
vocative	हरित् (hárit)	हरितौ (háritau) हरिता¹ (háritā¹)	हरितः (háritaḥ)
accusative	हरितम् (harítam)	हरितौ (harítau) हरिता¹ (harítā¹)	हरितः (harítaḥ)
instrumental	हरिता (harítā)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भिः (harídbhiḥ)
dative	हरिते (haríte)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भ्यः (harídbhyaḥ)
ablative	हरितः (harítaḥ)	हरिद्भ्याम् (harídbhyām)	हरिद्भ्यः (harídbhyaḥ)
genitive	हरितः (harítaḥ)	हरितोः (harítoḥ)	हरिताम् (harítām)
locative	हरिति (haríti)	हरितोः (harítoḥ)	हरित्सु (harítsu)

• ¹Vedic

See also

Colors in Sanskrit · रङ्ग (raṅga) (layout · text)

श्वेत (śvetá), शुक्ल (śuklá), शुभ्र (śubhrá), धवल (dhavalá), कर्पूर (karpū́ra), गौर (gaura),	धूमल (dhūmala), धूसर (dhūsara), पलित (palitá), मलिन (malina), रजत (rajata), कपोतक (kapotaká)	कृष्ण (kṛṣṇa), काल (kāla), श्याम (śyāma), श्याव (śyāva), कज्जल (kajjala)
रक्त (rakta), रुधिर (rudhira), सिन्दूर (sindūra), अरुष (aruṣa), ताम्र (tāmra); रोहित (rohita), लोहित (lohita), कार्मिज (kārmija)	नारङ्ग (nāraṅga), कमल (kamala); कद्रु (kadru), बभ्रु (babhru), कपिश (kapiśa)	पीत (pīta), कषाय (kaṣāya), पिङ्गल (piṅgala); पाण्डु (pāṇḍu), हिरण्य (hiraṇya),
शादहरित (śā́daharita)	हरित (harita), पलाश (palāśa), शाद्वल (śādvala), मारकत (mārakata)	नील (nī́la)
कपोतक (kapotaká)	आकाशवर्ण (ākāśavarṇa) , राजावर्त (rājāvarta), वैडूर्य (vaiḍūrya)	नील (nī́la), मेचक (mecaka), कालक (kālaka)
धूम्र (dhūmra); तुत्थ (tuttha)	शोण (śoṇa), नीललोहित (nīlalohita), कर्पूरगौर (karpūragaura),	पाटल (pāṭala), अरुण (aruṇa), ब्रध्न (bradhna), ब्रध्न (bradhna)

Further reading

• Monier Williams (1899) “हरित्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1291.