Jump to content

iść

From Wiktionary, the free dictionary
See also: ISC, -isc, and -isc-

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Regularization of Old Polish ić which had a stem of id-, and other such verbs, such as siąść, have an -ś- in the infinitive.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈiɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iɕt͡ɕ
  • Syllabification: iść

Verb

[edit]

iść impf (determinate, perfective pójść, indeterminate chodzić)

  1. (intransitive, of people or animals) to go; to walk
  2. (intransitive) to go, to attend [with do (+ genitive) or na (+ accusative) ‘what’]
  3. (intransitive) to go after, to follow (to imitate in one's actions or thoughts)
  4. (intransitive, of vehicles) to go, to move
  5. (intransitive, of letters, packages) to go (to move from sender to receiver)
  6. (intransitive, of smells, etc.) to go; to spread
  7. (intransitive, of lines, roads, etc.) to go, to lead (to connect two points in space)
  8. (intransitive, of media) to go; to be published; to be shown
  9. (intransitive, of events) to go (to take place in particular manner)
    Wszystko idzie zgodnie z planem. ― Everything is going according to plan.
  10. (intransitive, colloquial) to come along (to not cause difficulties for someone) [with dative ‘for whom’]
  11. (intransitive, of machines, devices, etc.) to run (to operate as normal)
  12. (intransitive, colloquial) to go to (to be for a particular goal) [with na (+ accusative) ‘to what’]
  13. (intransitive, proscribed) to go; to be taken (to take place in a particular order)
  14. (intransitive) to count, to number in (to measure a certain amount) [with w (+ accusative) ‘in the what’]
    Synonym: (prescribed) liczyć
  15. (intransitive) to go for (to decide on something in a given situation) [with na (+ accusative) ‘for what’]
  16. (intransitive, colloquial) to sell like hot cakes
  17. (intransitive, impersonal) to mean, to be on about; to have in mind [with dative ‘who, i.e. the subject of the English sentence’ and o (+ accusative) ‘(about) who or what/what in mind’]
    Synonyms: chodzić, rozchodzić się
  18. (intransitive, reflexive with sobie) to go, to leave

Conjugation

[edit]
Conjugation of iść impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive iść
present tense 1st idę idziemy
2nd idziesz idziecie
3rd idzie idą
impersonal idzie się
past tense 1st szedłem,
-(e)m szedł 		szłam,
-(e)m szła 		szłom,
-(e)m szło 		szliśmy,
-(e)śmy szli 		szłyśmy,
-(e)śmy szły
2nd szedłeś,
-(e)ś szedł 		szłaś,
-(e)ś szła 		szłoś,
-(e)ś szło 		szliście,
-(e)ście szli 		szłyście,
-(e)ście szły
3rd szedł szła szło szli szły
future tense 1st będę szedł,
będę iść 		będę szła,
będę iść 		będę szło,
będę iść 		będziemy szli,
będziemy iść 		będziemy szły,
będziemy iść
2nd będziesz szedł,
będziesz iść 		będziesz szła,
będziesz iść 		będziesz szło,
będziesz iść 		będziecie szli,
będziecie iść 		będziecie szły,
będziecie iść
3rd będzie szedł,
będzie iść 		będzie szła,
będzie iść 		będzie szło,
będzie iść 		będą szli,
będą iść 		będą szły,
będą iść
impersonal będzie iść się
conditional 1st szedłbym,
bym szedł 		szłabym,
bym szła 		szłobym,
bym szło 		szlibyśmy,
byśmy szli 		szłybyśmy,
byśmy szły
2nd szedłbyś,
byś szedł 		szłabyś,
byś szła 		szłobyś,
byś szło 		szlibyście,
byście szli 		szłybyście,
byście szły
3rd szedłby,
by szedł 		szłaby,
by szła 		szłoby,
by szło 		szliby,
by szli 		szłyby,
by szły
imperative 1st niech idę idźmy
2nd idź idźcie
3rd niech idzie niech idą
active adjectival participle idący idąca idące idący idące
contemporary adverbial participle idąc
verbal noun iście

Verb

[edit]

iść impf

  1. (intransitive, of events) to head for (to draw near to some event) [with na (+ accusative) ‘for what’]
  2. (intransitive, impersonal, colloquial) to be possible [with infinitive ‘to do what’ and z (+ instrumental) ‘with whom’]
  3. (intransitive, of time) to fly by

Conjugation

[edit]
Conjugation of iść impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive iść
present tense 1st idę idziemy
2nd idziesz idziecie
3rd idzie idą
impersonal idzie się
past tense 1st szedłem,
-(e)m szedł 		szłam,
-(e)m szła 		szłom,
-(e)m szło 		szliśmy,
-(e)śmy szli 		szłyśmy,
-(e)śmy szły
2nd szedłeś,
-(e)ś szedł 		szłaś,
-(e)ś szła 		szłoś,
-(e)ś szło 		szliście,
-(e)ście szli 		szłyście,
-(e)ście szły
3rd szedł szła szło szli szły
future tense 1st będę szedł,
będę iść 		będę szła,
będę iść 		będę szło,
będę iść 		będziemy szli,
będziemy iść 		będziemy szły,
będziemy iść
2nd będziesz szedł,
będziesz iść 		będziesz szła,
będziesz iść 		będziesz szło,
będziesz iść 		będziecie szli,
będziecie iść 		będziecie szły,
będziecie iść
3rd będzie szedł,
będzie iść 		będzie szła,
będzie iść 		będzie szło,
będzie iść 		będą szli,
będą iść 		będą szły,
będą iść
impersonal będzie iść się
conditional 1st szedłbym,
bym szedł 		szłabym,
bym szła 		szłobym,
bym szło 		szlibyśmy,
byśmy szli 		szłybyśmy,
byśmy szły
2nd szedłbyś,
byś szedł 		szłabyś,
byś szła 		szłobyś,
byś szło 		szlibyście,
byście szli 		szłybyście,
byście szły
3rd szedłby,
by szedł 		szłaby,
by szła 		szłoby,
by szło 		szliby,
by szli 		szłyby,
by szły
imperative 1st niech idę idźmy
2nd idź idźcie
3rd niech idzie niech idą
active adjectival participle idący idąca idące idący idące
contemporary adverbial participle idąc
verbal noun iście

Derived terms

[edit]
idioms
particle
phrase
verbs
verbs
verbs

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), iść is one of the most used words in Polish, appearing 18 times in scientific texts, 7 times in news, 28 times in essays, 141 times in fiction, and 169 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 363 times, making it the 137th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “iść”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 157

Further reading

[edit]
  • iść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • iść in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “iść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • “IŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20.01.2023
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “iść”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “iść”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “iść”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 113
  • iść in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Regularization of Old Polish ić.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

iść impf (perfective pōjś, indeterminate chodzić)

  1. (intransitive, of people or animals) to go; to walk
  2. (intransitive) to go for (to go someplace in the goal of something)
  3. (intransitive) to come, to approach (to approach physically or temporally)
  4. (intransitive, of lines, roads, etc.) to go, to lead (to connect two points in space)
  5. (intransitive, of events) to go (to take place in particular manner)
  6. (intransitive, of smells, etc.) to go; to spread
  7. (intransitive, of an installation) to be somewhere
  8. (impersonal, colloquial) to be possible

Conjugation

[edit]

This verb needs an inflection-table template.

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=iść&oldid=82617161"