wzejść

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wzić, wzyć. By surface analysis, wz- +‎ iść. For the insertion of ś, see iść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvzɛjɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛjɕt͡ɕ
• Syllabification: wzejść

Verb

wzejść pf (imperfective wschodzić)

1. (intransitive) to rise (to appear from below the horizon)

   Antonym: zajść

2. (intransitive, of plants) to come forth, to sprout

Conjugation

Conjugation of wzejść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wzejść
future tense	1st	wzejdę			wzejdziemy
	2nd	wzejdziesz			wzejdziecie
	3rd	wzejdzie			wzejdą
	impersonal	wzejdzie się
past tense	1st	wzeszedłem, -(e)m wzeszedł	wzeszłam, -(e)m wzeszła	wzeszłom, -(e)m wzeszło	wzeszliśmy, -(e)śmy wzeszli	wzeszłyśmy, -(e)śmy wzeszły
	2nd	wzeszedłeś, -(e)ś wzeszedł	wzeszłaś, -(e)ś wzeszła	wzeszłoś, -(e)ś wzeszło	wzeszliście, -(e)ście wzeszli	wzeszłyście, -(e)ście wzeszły
	3rd	wzeszedł	wzeszła	wzeszło	wzeszli	wzeszły
conditional	1st	wzeszedłbym, bym wzeszedł	wzeszłabym, bym wzeszła	wzeszłobym, bym wzeszło	wzeszlibyśmy, byśmy wzeszli	wzeszłybyśmy, byśmy wzeszły
	2nd	wzeszedłbyś, byś wzeszedł	wzeszłabyś, byś wzeszła	wzeszłobyś, byś wzeszło	wzeszlibyście, byście wzeszli	wzeszłybyście, byście wzeszły
	3rd	wzeszedłby, by wzeszedł	wzeszłaby, by wzeszła	wzeszłoby, by wzeszło	wzeszliby, by wzeszli	wzeszłyby, by wzeszły
imperative	1st	niech wzejdę			wzejdźmy
	2nd	wzejdź			wzejdźcie
	3rd	niech wzejdzie			niech wzejdą
anterior adverbial participle		wzeszedłszy
verbal noun		wzejście

Further reading

• wzejść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wzejść in Polish dictionaries at PWN