iść w zaparte

Polish

Etymology

Literally, “to go into obstinacy”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈiɕt͡ɕ v‿zaˈpar.tɛ/
• Syllabification: iść w‿za‧par‧te

Verb

iść w zaparte impf (perfective pójść w zaparte)

1. (intransitive, idiomatic) to hold firm, to hold one's ground, to lean into

   Synonym: zapierać się

Conjugation

Conjugation of iść w zaparte: see iść.

Related terms

(adjective):

• zaparty

(nouns):

• zaparcie
• zaprzaniec
• zaprzaństwo

(verbs):

• zapierać impf
• zaprzeć pf

Further reading

• ktoś idzie w zaparte in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• iść w zaparte in Polish dictionaries at PWN