pójść w zaparte

Polish

Etymology

Literally, “to go into obstinacy”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpujɕt͡ɕ v‿zaˈpar.tɛ/
• Syllabification: pójść w‿za‧par‧te

Verb

pójść w zaparte pf (imperfective iść w zaparte)

1. (intransitive, idiomatic) to hold firm, to hold one's ground, to lean into

   Synonym: zaprzeć się

Conjugation

Conjugation of pójść w zaparte: see pójść.

Related terms

(adjective):

• zaparty

(nouns):

• zaparcie
• zaprzaniec
• zaprzaństwo

(verbs):

• zapierać impf
• zaprzeć pf

Further reading

• ktoś poszedł w zaparte in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pójść w zaparte in Polish dictionaries at PWN