rozejść

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish rozić się, rozyć się. By surface analysis, roz- +‎ iść. For the insertion of ś, see iść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔ.zɛjɕt͡ɕ/

• Audio; “rozejść się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔzɛjɕt͡ɕ
• Syllabification: ro‧zejść

Verb

rozejść pf (imperfective rozchodzić)

1. (reflexive with się) to part ways
2. (reflexive with się) to break up, to separate, to get divorced
3. (reflexive with się, of news, rumours, etc.) to spread, to travel, to proliferate
4. (reflexive with się, of clouds, weather, etc.) to break
5. (reflexive with się) to disperse, to scatter
6. (reflexive with się) to diverge, to separate

Conjugation

Conjugation of rozejść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozejść
future tense	1st	rozejdę			rozejdziemy
	2nd	rozejdziesz			rozejdziecie
	3rd	rozejdzie			rozejdą
	impersonal	rozejdzie się
past tense	1st	rozszedłem, -(e)m rozszedł	rozeszłam, -(e)m rozeszła	rozeszłom, -(e)m rozeszło	rozeszliśmy, -(e)śmy rozeszli	rozeszłyśmy, -(e)śmy rozeszły
	2nd	rozszedłeś, -(e)ś rozszedł	rozeszłaś, -(e)ś rozeszła	rozeszłoś, -(e)ś rozeszło	rozeszliście, -(e)ście rozeszli	rozeszłyście, -(e)ście rozeszły
	3rd	rozszedł	rozeszła	rozeszło	rozeszli	rozeszły
conditional	1st	rozszedłbym, bym rozszedł	rozeszłabym, bym rozeszła	rozeszłobym, bym rozeszło	rozeszlibyśmy, byśmy rozeszli	rozeszłybyśmy, byśmy rozeszły
	2nd	rozszedłbyś, byś rozszedł	rozeszłabyś, byś rozeszła	rozeszłobyś, byś rozeszło	rozeszlibyście, byście rozeszli	rozeszłybyście, byście rozeszły
	3rd	rozszedłby, by rozszedł	rozeszłaby, by rozeszła	rozeszłoby, by rozeszło	rozeszliby, by rozeszli	rozeszłyby, by rozeszły
imperative	1st	niech rozejdę			rozejdźmy
	2nd	rozejdź			rozejdźcie
	3rd	niech rozejdzie			niech rozejdą
anterior adverbial participle		rozszedłszy
verbal noun		rozejście

Further reading

• rozejść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozejść in Polish dictionaries at PWN