ὁμῆλιξ

Ancient Greek

Alternative forms

• ὐμᾶλιξ (umâlix) — Aeolic

Etymology

From ὁμός (homós) +‎ ἧλιξ (hêlix)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ho.mɛ̂ː.liks/ → /oˈmi.liks/ → /oˈmi.liks/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ho.mɛ̂ː.liks/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)oˈme̝.liks/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈmi.liks/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈmi.liks/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈmi.liks/

Adjective

ὁμῆλιξ • (homêlix) m or f (neuter ὁμῆλιξ); third declension

1. of the same age
2. of the same stature

Declension

Third declension of ὁμῆλῐξ; ὁμῆλῐξ (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ὁμῆλῐξ homêlĭx	ὁμῆλῐξ homêlĭx		ὁμήλῐκε homḗlĭke	ὁμήλῐκε homḗlĭke		ὁμήλῐκες homḗlĭkes	ὁμήλῐκᾰ homḗlĭkă
Genitive		ὁμήλῐκος homḗlĭkos	ὁμήλῐκος homḗlĭkos		ὁμηλῐ́κοιν homēlĭ́koin	ὁμηλῐ́κοιν homēlĭ́koin		ὁμηλῐ́κων homēlĭ́kōn	ὁμηλῐ́κων homēlĭ́kōn
Dative		ὁμήλῐκῐ homḗlĭkĭ	ὁμήλῐκῐ homḗlĭkĭ		ὁμηλῐ́κοιν homēlĭ́koin	ὁμηλῐ́κοιν homēlĭ́koin		ὁμήλῐξῐ / ὁμήλῐξῐν homḗlĭxĭ(n)	ὁμήλῐξῐ / ὁμήλῐξῐν homḗlĭxĭ(n)
Accusative		ὁμήλῐκᾰ homḗlĭkă	ὁμῆλῐξ homêlĭx		ὁμήλῐκε homḗlĭke	ὁμήλῐκε homḗlĭke		ὁμήλῐκᾰς homḗlĭkăs	ὁμήλῐκᾰ homḗlĭkă
Vocative		ὁμῆλῐξ homêlĭx	ὁμῆλῐξ homêlĭx		ὁμήλῐκε homḗlĭke	ὁμήλῐκε homḗlĭke		ὁμήλῐκες homḗlĭkes	ὁμήλῐκᾰ homḗlĭkă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ὁμηλῐ́κως homēlĭ́kōs			—			—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ὁμηλικίη (homēlikíē)

See also

Ancient Greek correlatives ^(edit)

type	interrogative	indefinite	demonstrative			relative	indefinite relative	identity	other
			(medial)	proximal	distal
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν, ἁμόθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

Further reading

• “ὁμῆλιξ”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ὁμῆλιξ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ὁμῆλιξ in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ὁμῆλιξ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • age idem, page 18.
  • coeval idem, page 141.
  • companion idem, page 149.
  • compeer idem, page 150.
  • comrade idem, page 154.
  • contemporary idem, page 167.
  • equal idem, page 280.
  • fellow idem, page 314.
  • peer idem, page 602.