świadczyć

Old Polish

Alternative forms

• świaczczyć, świaczszyć, świaczyć, świadszyć, świedczyć, świedszyć

Etymology

From świadek +‎ -yć. First attested in the 14th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɕfja(ː)tt͡ʃʲɨt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɕfjatt͡ʃʲɨt͡ɕ/, /ɕfjɒtt͡ʃʲɨt͡ɕ/

Verb

świadczyć impf

1. (law, attested in Greater Poland, Masovia) to testify (to act as a witness) [with o (+ accusative or locative) ‘about what’ or na (+ accusative) ‘on/about whom’ or w (+ locative) ‘with regards to what/in what case’, along with przeciw (+ dative) ‘against whom/what’, along with dative ‘to whom’]
   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 31, 1:

     Czy nye mogą nykomv ku gego prawu pomocz, to gesth szwyathczycz (testimonium ferre)

     [Ci nie mogą nikomu ku jego prawu pomoc, to jest świadczyć (testimonium ferre)]

   • 1868 [1448], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[1], volume XI, page 328:

     Nobilis Miculecz, subiudex Sanocensis, testificavit al. swietschil, quia... sibi omnes citaciones... sunt cremate

     [Nobilis Mikulec, subiudex Sanocensis, testificavit al. świedszył, quia... sibi omnes citaciones... sunt cremate]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[2], page 715:

     Drudzy, kyedy vstaly szvyadczycz krzyve svyadecztvo, natychmyast począly movycz przeczyv byskupom

     [Drudzy, kiedy wstali świadczyć krzywe świadectwo, natychmiast poczęli mówić przeciw biskupom]

   • 1888 [1386], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV‎^[3], Greater Poland, page 60:

     Jako wem y swathczim, eze Adam ne ucradl Falkowi dwu kopu rzi

     [Jako wiem i świadczym, eże Adam nie ukradł Fałkowi dwu kopu rży]

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 40, 4:

     Bo woyth swey rzeczy sam szwyatczycz nye moze

     [Bo wójt swej rzeczy sam świadczyć nie może]

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 75, 1:

     Gdy czlowiek ma szwyathczycz bandz o glową (testificare debet pro homicidio), bandz o dlug

     [Gdy człowiek ma świadczyć bądź o głowę (testificare debet pro homicidio), bądź o dług]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[4], page 713:

     Dobrze movy svyąty Maczyey: Krzyvy svyadkovye, yze svyadczyly przeczyv pravdzye

     [Dobrze mowi święty Maciej: "Krzywi świadkowie", iże świadczyli przeciw prawdzie]

   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 58:

     Na naszey lascze... osylnyk ma bycz, a tho acz o gey wolanyv... wyesznycze bądą swyaczycz (si... fuerint protestati)

     [Na naszej łasce... osilnik ma być, a to acz o jej wołaniu... wieśnice będą świaczyć (si... fuerint protestati)]

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 70, 3:

     Mayączy (pro nayączy) ludze nye mogą w zadney rzeczy szwyathczycz (in nulla causa testificare possunt)

     [Najęci ludzie nie mogą w żadnej rzeczy świadczyć (in nulla causa testificare possunt)]

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 40, 3:

     Gdysz rzecz szamego czlowyeka gest, moze[li] on sząm szobye szwyathczicz (an sibi ipsi testificare debeat)?

     [Gdyż rzecz samego człowieka jest, może[li] on sam sobie świadczyć (an sibi ipsi testificare debeat)?]

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 35, 4:

     Stara rada yvsz nye mosze nayn szwyathczycz (super ipsum testificare)

     [Stara rada już nie może nań świadczyć (super ipsum testificare)]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[5], page 717:

     Cayphasch... rzekl do mylego Iesucrista: *Slyschychly, czo czy przeczyw tobye svyadscha (quae isti adversum te testificantur Mat 26, 62)?

     [Kajfasz... rzekł do miłego Jesukrysta: Słyszysz-li, co ci przeciw tobie świadszą (quae isti adversum te testificantur Mat 26, 62)?]

2. (law) to support a case in court with someone's testimony or some established fact
   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 37, 4:

     Mozely myasto szwą *pyączączą szwą rzecz szwyathczycz (causam propriam testificare) a szwym swyadecztwem swą rzecz szyszkącz?

     [Możeli miasto swą pieczęcią swą rzecz świadczyć (causam propriam testificare) a swym świadectwem swą rzecz zyskać?]

   1. (figuratively) to bring a case against someone
      • 1874-1891 [End of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[6], [7], [8]}, volume I, page XLI:

        Bocz lakozyrsstvo szwyatczy na myeszek swymy zadząmy (gula affectionibus probat)

        [Boć łakożyrstwo świadczy na mieszek swymi żądzami (gula affectionibus probat)]

3. to make a statement, to issue official decisions or certificates
   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 48, 2:

     Gdi woyth albo prziszasznyczy szyedza ku prawu a sandu nye gayą..., ale tako przesz gayonego szandu przed nymy szye prawowano a ony tako szyedzely y szwyathczyly (iudicaverunt et testificaverunt)

     [Gdy wójt albo przysiężnicy siedzą ku prawu a sądu nie gają..., ale tako przez gajonego sądu przed nimi sie prawowano, a oni tako siedzieli i świadczyli (iudicaverunt et testificaverunt)]

4. (attested in Lesser Poland) to witness; to testify, to confirm, to state that something happened
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki‎^[9], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, pages 49, 8:

     Swatczicz bødø tobe (testificabor tibi, var. contestabor te, confitebor tibi), bosze!

     [Świadczyć będę tobie (testificabor tibi, var. contestabor te, confitebor tibi), Boże!]

5. to witness; to prove (to show as true)
   • 1908 [1473], Sprawozdania z Posiedzeń Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, volume VIII, pages 2, 35:

     Yako ya Margorzathy... s domv yego nye odwyothl... anym lystow swyathczaczych, myenyacz ya bycz vmarla, nye przynyosl

     [Jako ja Margorzaty... z domu jego nie odwiodł... anim listów świadczących, mieniąc ją być umarłą, nie przyniósł]

6. to command; to instruct; to exhort
   • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[10], 19, 23:

     Nye bødze mocz pospolstwo wstøpicz na gorø Synay, bo ti gesz szwyatczyl (testificatus es) a przykazal gesz

     [Nie będzie moc pospólstwo wstępić na gorę Synaj, bo ty jeś świadczył (testificatus es) a przykazał jeś]

7. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. to admonish, to warn
      • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[11], page 544:

        Smączyl szye yest duchem..., Iudaschovy myloszyerdnye szye zalvyącz y svyadczyl yest (turbatus est spiritu et protestatus est Jo 13, 21), chczącz y od yego zlego vmysla *odewzacz

        [Smęcił sie jest duchem..., Judaszowi miłosierdnie sie żałując i świadczył jest (turbatus est spiritu et protestatus est Jo 13, 21), chcąc ji od jego złego umysła odezwać]

Derived terms

adjectives

• świadczony

 

adverbs

 

nouns

• świadczenie

 

verbs

• doświadczyć pf, doświadczać impf
• oświadczyć pf, oświadczać impf
• poświadczyć pf, poświadczać impf
• przeświadczyć pf
• przyświaczyć pf, przyświadczać impf
• uświadczyć pf
• świadczać impf

 

Related terms

adjectives

• świadeczny
• świadków

 

adverbs

 

nouns

• świadectwie
• świadectwo
• świadeczne
• świadecznik

 

verbs

 

Descendants

• Polish: świadczyć
• Silesian: świadczyć, świŏdczyć

References

• Boryś, Wiesław (2005) “świadek”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “świadek”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “świadczyć, świaczczyć, świaczszyć, świaczyć, świadszyć, świedczyć, świedszyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish świadczyć. By surface analysis, świadek +‎ -yć. Compare Kashubian swiadczëc and Slovincian swjadczic.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈɕfjat.t͡ʂɘt͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈɕfjat.t͡ʂɨt͡ɕ/, /ɕfjɒt.t͡ʂɨt͡ɕ/
• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /ˈɕfjat.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ˈɕfjat.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -att͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: świad‧czyć

Verb

świadczyć impf

1. (transitive) to witness; to be indicative, to be a sign of, to indicate, to prove, to evince, to testify, to betoken, to bear witness to, to speak to (to prove with one's existence) [with o (+ locative) ‘of what’]
   • 2021 February 14, Katarzyna Wójcik, “Koronawirus: czy brak maseczki świadczy o demoralizacji uczniów?”, in Rzeczpospolita‎^[12], archived from the original on 2022-05-20:

     ... czy brak maseczki świadczy o demoralizacji uczniów?

     ... does the lack of a surgical mask show the students' demoralization?

   • 2022 May 16, “Gen. Skrzypczak: Rosyjska 1. Armia Pancerna nie jest w stanie walczyć”, in Rzeczpospolita‎^[13], archived from the original on 2022-05-20:

     Rosjanie starają się przeprawić przez tę rzekę od 3 kwietnia, co świadczy o tym, że jest ona dobrze broniona i trudna do pokonania.

     The Russians have been trying to cross this river since the 3rd of April, which proves the fact that it is well-defended and hard to overwhelm.

   • 2022 April 29, “Ławrow: Zachód musi zdyscyplinować polskich i ukraińskich kolegów”, in Rzeczpospolita‎^[14], archived from the original on 2022-05-20:

     Wiara, że najnowsza fala sankcji sprawi, że Rosja zacznie błagać o łaskę, świadczy, że Zachód nie ma pojęcia, jak postępować z Rosją - powiedział w wywiadzie dla saudyjskiej stacji Al Arabiya Siergiej Ławrow, szef rosyjskiej dyplomacji.

     "The belief that the newest wave of sanctions will make Russia start to beg for mercy proves that the West has no idea how to act towards Russia," said Sergei Lavrov, the chief of Russia's diplomacy, in an interview for the Saudi station Al Arabiya.

   • 1774, “Oda Do Czasu”, in M. Gröl, editor, Zabawy przyjemne i pożyteczne z różnych Autorów zebrane‎^[15], volume X, number II, page 242:

     Już tylko głazy świadczą sławę pierwszych panów,
     I Rzym jest jeszcze tam, gdzie już nie masz Rzymianów.

     Now only stones bear witness to the glory of the first lords,
     And Rome is still there, where you don't have Romans any more.

2. (transitive) to be indicative, to indicate, to prove, to evince, to testify, to betoken, to bear witness to, to speak to (to cause someone to judge one a particular way) [with o (+ locative) ‘of whom’]
3. (transitive) to evince (to be evidence for or against something) [with za (+ instrumental) ‘for what’] [with przeciw (+ dative) ‘against whom/what’] [with o (+ locative) ‘about what’]
4. (transitive, literary, law) to testify (to give evidence in court as a witness) [with o (+ locative) ‘about what’] [with przed (+ instrumental) ‘in front of/before whom’] [with za (+ instrumental) ‘for what’] [with przeciw (+ dative) ‘against whom/what’]

   Synonym: zeznawać

5. (transitive, literary) to provide, to render (to do something for someone's benefit) [with dative ‘for whom’]
6. (transitive, formal) to provide, to render (to perform some services for a fee)
7. (transitive, literary) to incur expenses for particular purposes
8. (transitive, obsolete, of medicine) to help (to have the intended healing effect)
9. (transitive, obsolete or dialectal, Chełmno-Dobrzyń) to know someone

   Alternative form: świarczyć

   Synonym: znać

10. (intransitive, impersonal, obsolete) to bode, to betoken, to portend, to augur, to presage

    Synonym: wróżyć

11. (reflexive with się, archaic) to cite, to invoke [with na (+ accusative) ‘something’]

    Synonym: powoływać się

12. (reflexive with się, obsolete or Kuyavia) to associate, to commune, to consort; to know

    Alternative form: świarczyć się

    Oni świadczą się z sobą. ― They are buddy-buddy with each other.

Conjugation

Conjugation of świadczyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		świadczyć
present tense	1st	świadczę			świadczymy
	2nd	świadczysz			świadczycie
	3rd	świadczy			świadczą
	impersonal	świadczy się
past tense	1st	świadczyłem, -(e)m świadczył	świadczyłam, -(e)m świadczyła	świadczyłom, -(e)m świadczyło	świadczyliśmy, -(e)śmy świadczyli	świadczyłyśmy, -(e)śmy świadczyły
	2nd	świadczyłeś, -(e)ś świadczył	świadczyłaś, -(e)ś świadczyła	świadczyłoś, -(e)ś świadczyło	świadczyliście, -(e)ście świadczyli	świadczyłyście, -(e)ście świadczyły
	3rd	świadczył	świadczyła	świadczyło	świadczyli	świadczyły
	impersonal	świadczono
future tense	1st	będę świadczył, będę świadczyć	będę świadczyła, będę świadczyć	będę świadczyło, będę świadczyć	będziemy świadczyli, będziemy świadczyć	będziemy świadczyły, będziemy świadczyć
	2nd	będziesz świadczył, będziesz świadczyć	będziesz świadczyła, będziesz świadczyć	będziesz świadczyło, będziesz świadczyć	będziecie świadczyli, będziecie świadczyć	będziecie świadczyły, będziecie świadczyć
	3rd	będzie świadczył, będzie świadczyć	będzie świadczyła, będzie świadczyć	będzie świadczyło, będzie świadczyć	będą świadczyli, będą świadczyć	będą świadczyły, będą świadczyć
	impersonal	będzie świadczyć się
conditional	1st	świadczyłbym, bym świadczył	świadczyłabym, bym świadczyła	świadczyłobym, bym świadczyło	świadczylibyśmy, byśmy świadczyli	świadczyłybyśmy, byśmy świadczyły
	2nd	świadczyłbyś, byś świadczył	świadczyłabyś, byś świadczyła	świadczyłobyś, byś świadczyło	świadczylibyście, byście świadczyli	świadczyłybyście, byście świadczyły
	3rd	świadczyłby, by świadczył	świadczyłaby, by świadczyła	świadczyłoby, by świadczyło	świadczyliby, by świadczyli	świadczyłyby, by świadczyły
	impersonal	świadczono by
imperative	1st	niech świadczę			świadczmy
	2nd	świadcz			świadczcie
	3rd	niech świadczy			niech świadczą
active adjectival participle		świadczący	świadcząca	świadczące	świadczący	świadczące
passive adjectival participle		świadczony	świadczona	świadczone	świadczeni	świadczone
contemporary adverbial participle		świadcząc
verbal noun		świadczenie

Derived terms

nouns

• świadczenie

 

verbs

• doświadczyć pf, doświadczać impf
• oświadczyć pf, oświadczać impf
• poświadczyć pf, poświadczać impf
• przeświadczyć pf, przeświadczać impf
• przyświadczyć pf, przyświadczać impf
• uświadczyć pf, uświadczać impf
• wyświadczyć pf, wyświadczać impf
• zaświadczyć pf, zaświadczać impf

 

Related terms

nouns

• oświadczenie
• oświadczyny
• świadectwo

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), świadczyć is one of the most used words in Polish, appearing 22 times in scientific texts, 16 times in news, 17 times in essays, 5 times in fiction, and 6 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 66 times, making it the 1000th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• świadczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• świadczyć in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “świadczyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “świadczyć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• “ŚWIADCZYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 03.01.2009
• “ŚWIADCZYĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 03.01.2009
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “świadczyć”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “świadczyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “świadczyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 765
• świadczyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Józef Bliziński (1860) “świadczyć”, in Abecadłowy spis wyrazów języka ludowego w Kujawach i Galicyi Zachodniej (in Polish), Warszawa, page 631
• Oskar Kolberg (1867) “świadczyć”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 277
• Antoni Krasnowolski (1879) “świadczyć”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 309

Silesian

Alternative forms

• świŏdczyć

Etymology

Inherited from Old Polish świadczyć. By surface analysis, świadek +‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕfjat.t͡ʂɪt͡ɕ/
• Rhymes: -att͡ʂɪt͡ɕ
• Syllabification: świad‧czyć

Verb

świadczyć impf

1. (transitive) to witness; to be indicative, to be a sign of, to indicate, to prove, to evince, to testify, to betoken, to bear witness to, to speak to
2. (transitive) to compliment (to express a favorable opinion of)

Conjugation

Conjugation of świadczyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		świadczyć
present tense	1st	świadczã			świadczymy
	2nd	świadczysz			świadczycie
	3rd	świadczy			świadczōm
past tense	1st	świadczōłch, świadczōłech, świadczōł żech	świadczyłach świadczyła żech	świadczyłoch1) świadczyło żech1)	świadczylimy, świadczylichmy	świadczyłymy, świadczyłychmy
	2nd	świadczōłś, świadczōłeś, świadczōł żeś	świadczyłaś świadczyła żeś	świadczyłoś1) świadczyło żeś1)	świadczyliście, świadczyli żeście	świadczyłyście, świadczyły żeście
	3rd	świadczōł	świadczyła	świadczyło	świadczyli	świadczyły
future tense	1st	bydã świadczōł, bydã świadczyć	bydã świadczyła, bydã świadczyć	bydã świadczyło,1) bydã świadczyć	bydymy świadczyli, bydymy świadczyć	bydymy świadczyły, bydymy świadczyć
	2nd	bydziesz świadczōł, bydziesz świadczyć	bydziesz świadczyła, bydziesz świadczyć	bydziesz świadczyło,1) bydziesz świadczyć	bydziecie świadczyli, bydziecie świadczyć	bydziecie świadczyły, bydziecie świadczyć
	3rd	bydzie świadczōł, bydzie świadczyć	bydzie świadczyła, bydzie świadczyć	bydzie świadczyło, bydzie świadczyć	bydōm świadczyli, bydōm świadczyć	bydōm świadczyły, bydōm świadczyć
pluperfect tense2)	1st	bōłch świadczōł, bōłech świadczōł, bōł żech świadczōł	byłach świadczyła była żech świadczyła	byłoch świadczyło1) było żech świadczyło1)	byli my świadczyli, bylichmy świadczyli	były my świadczyły, byłychmy świadczyły
	2nd	bōłś świadczōł, bōłeś świadczōł, bōł żeś świadczōł	byłaś świadczyła była żeś świadczyła	byłoś świadczyło1) było żeś świadczyło1)	byliście świadczyli, byli żeście świadczyli	byłyście świadczyły, były żeście świadczyły
	3rd	bōł świadczōł	była świadczyła	było świadczyło1)	były my świadczyli, byłychmy świadczyli	były świadczyły
conditional	1st	bych świadczōł	bych świadczyła	byście świadczyli	by my świadczyły, bychmy świadczyły
	2nd	byś świadczōł	byś świadczyła	byście świadczyli	byście świadczyły
	3rd	by świadczōł	by świadczyła	by świadczyło	by świadczyli	by świadczyły
imperative	1st	niych świadczã			świadczmy
	2nd	świadcz			świadczcie
	3rd	niych świadczy			niych świadczōm
active adjectival participle		świadczōncy	świadczōncŏ	świadczōnce	świadczōncy	świadczōnce
passive adjectival participle		świadczōny	świadczōnŏ	świadczōne	świadczyni	świadczōne
verbal noun		świadczynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Derived terms

verbs

• doświadczyć pf, doświŏdczać impf
• poświadczyć pf, poświŏdczać impf
• przeświadczyć pf
• prziświadczyć pf, prziświŏdczać impf
• wyświadczyć pf, wyświŏdczać impf
• ôświadczyć pf, ôświŏdczać impf

 

Related terms

nouns

• świadectwo
• świadek

 

Further reading

• świadczyć in silling.org
• Bogdan Kallus (2020) “świadczyć”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 398
• Henryk Jaroszewicz (2022) “świadczyć”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 142