wyświadczać

Polish

Etymology

From wyświadczyć +‎ -ać. First attested in the 16th century. Compare Kashubian wëswiadczac and Silesian wyświŏdczać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vɘˈɕfjat.t͡ʂat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨˈɕfjat.t͡ʂat͡ɕ/, /vɨˈɕfjɒt.t͡ʂat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -att͡ʂat͡ɕ
• Syllabification: wy‧świad‧czać

Verb

wyświadczać impf (perfective wyświadczyć)

1. (transitive, literary) to oblige; to render (to do something good for someone) [with dative ‘whom’] [with accusative ‘what’]

   Synonym: świadczyć

2. (transitive, obsolete) to confirm, to corroborate (to assure the accuracy of previous statements)

   Synonym: zaświadczać

3. (reflexive with się, obsolete) to identify oneself, to introduce oneself

Conjugation

Conjugation of wyświadczć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyświadczć
present tense	1st	wyświadczm			wyświadczmy
	2nd	wyświadczsz			wyświadczcie
	3rd	wyświadcz			wyświadczją
	impersonal	wyświadcz się
past tense	1st	wyświadczłem, -(e)m wyświadczł	wyświadczłam, -(e)m wyświadczła	wyświadczłom, -(e)m wyświadczło	wyświadczliśmy, -(e)śmy wyświadczli	wyświadczłyśmy, -(e)śmy wyświadczły
	2nd	wyświadczłeś, -(e)ś wyświadczł	wyświadczłaś, -(e)ś wyświadczła	wyświadczłoś, -(e)ś wyświadczło	wyświadczliście, -(e)ście wyświadczli	wyświadczłyście, -(e)ście wyświadczły
	3rd	wyświadczł	wyświadczła	wyświadczło	wyświadczli	wyświadczły
	impersonal	wyświadczno
future tense	1st	będę wyświadczł, będę wyświadczć	będę wyświadczła, będę wyświadczć	będę wyświadczło, będę wyświadczć	będziemy wyświadczli, będziemy wyświadczć	będziemy wyświadczły, będziemy wyświadczć
	2nd	będziesz wyświadczł, będziesz wyświadczć	będziesz wyświadczła, będziesz wyświadczć	będziesz wyświadczło, będziesz wyświadczć	będziecie wyświadczli, będziecie wyświadczć	będziecie wyświadczły, będziecie wyświadczć
	3rd	będzie wyświadczł, będzie wyświadczć	będzie wyświadczła, będzie wyświadczć	będzie wyświadczło, będzie wyświadczć	będą wyświadczli, będą wyświadczć	będą wyświadczły, będą wyświadczć
	impersonal	będzie wyświadczć się
conditional	1st	wyświadczłbym, bym wyświadczł	wyświadczłabym, bym wyświadczła	wyświadczłobym, bym wyświadczło	wyświadczlibyśmy, byśmy wyświadczli	wyświadczłybyśmy, byśmy wyświadczły
	2nd	wyświadczłbyś, byś wyświadczł	wyświadczłabyś, byś wyświadczła	wyświadczłobyś, byś wyświadczło	wyświadczlibyście, byście wyświadczli	wyświadczłybyście, byście wyświadczły
	3rd	wyświadczłby, by wyświadczł	wyświadczłaby, by wyświadczła	wyświadczłoby, by wyświadczło	wyświadczliby, by wyświadczli	wyświadczłyby, by wyświadczły
	impersonal	wyświadczno by
imperative	1st	niech wyświadczm			wyświadczjmy
	2nd	wyświadczj			wyświadczjcie
	3rd	niech wyświadcz			niech wyświadczją
active adjectival participle		wyświadczjący	wyświadczjąca	wyświadczjące	wyświadczjący	wyświadczjące
passive adjectival participle		wyświadczny	wyświadczna	wyświadczne	wyświadczni	wyświadczne
contemporary adverbial participle		wyświadczjąc
verbal noun		wyświadcznie

Further reading

• wyświadczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyświadczać in Polish dictionaries at PWN
• “WYŚWIADCZAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 28.03.2023
• “WYŚWIADCZAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 20.02.2015
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wyświadczać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wyświadczać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wyświadczać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1072