wyświadczyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ świadczyć. First attested in the 16th century. Compare Kashubian wëswiadczëc and Silesian wyświadczyć.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vɘˈɕfjat.t͡ʂɘt͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨˈɕfjat.t͡ʂɨt͡ɕ/, /vɨˈɕfjɒt.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -att͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: wy‧świad‧czyć

Verb

wyświadczyć pf (imperfective wyświadczać)

1. (transitive, literary) to oblige; to render (to do something good for someone) [with dative ‘whom’] [with accusative ‘what’]
2. (transitive, obsolete) to confirm, to corroborate (to assure the accuracy of previous statements)

   Synonym: zaświadczyć

3. (reflexive with się, obsolete) to identify oneself, to introduce oneself

Conjugation

Conjugation of wyświadczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyświadczyć
future tense	1st	wyświadczę			wyświadczymy
	2nd	wyświadczysz			wyświadczycie
	3rd	wyświadczy			wyświadczą
	impersonal	wyświadczy się
past tense	1st	wyświadczyłem, -(e)m wyświadczył	wyświadczyłam, -(e)m wyświadczyła	wyświadczyłom, -(e)m wyświadczyło	wyświadczyliśmy, -(e)śmy wyświadczyli	wyświadczyłyśmy, -(e)śmy wyświadczyły
	2nd	wyświadczyłeś, -(e)ś wyświadczył	wyświadczyłaś, -(e)ś wyświadczyła	wyświadczyłoś, -(e)ś wyświadczyło	wyświadczyliście, -(e)ście wyświadczyli	wyświadczyłyście, -(e)ście wyświadczyły
	3rd	wyświadczył	wyświadczyła	wyświadczyło	wyświadczyli	wyświadczyły
	impersonal	wyświadczono
conditional	1st	wyświadczyłbym, bym wyświadczył	wyświadczyłabym, bym wyświadczyła	wyświadczyłobym, bym wyświadczyło	wyświadczylibyśmy, byśmy wyświadczyli	wyświadczyłybyśmy, byśmy wyświadczyły
	2nd	wyświadczyłbyś, byś wyświadczył	wyświadczyłabyś, byś wyświadczyła	wyświadczyłobyś, byś wyświadczyło	wyświadczylibyście, byście wyświadczyli	wyświadczyłybyście, byście wyświadczyły
	3rd	wyświadczyłby, by wyświadczył	wyświadczyłaby, by wyświadczyła	wyświadczyłoby, by wyświadczyło	wyświadczyliby, by wyświadczyli	wyświadczyłyby, by wyświadczyły
	impersonal	wyświadczono by
imperative	1st	niech wyświadczę			wyświadczmy
	2nd	wyświadcz			wyświadczcie
	3rd	niech wyświadczy			niech wyświadczą
passive adjectival participle		wyświadczony	wyświadczona	wyświadczone	wyświadczeni	wyświadczone
anterior adverbial participle		wyświadczywszy
verbal noun		wyświadczenie

Further reading

• wyświadczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyświadczyć in Polish dictionaries at PWN
• “WYŚWIADCZYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 06.05.2009
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wyświadczyć”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wyświadczyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wyświadczyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1072
• wyświadczyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

From wy- +‎ świadczyć. Compare Polish wyświadczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɪˈɕfjat.t͡ʂɪt͡ɕ/
• Rhymes: -att͡ʂɪt͡ɕ
• Syllabification: wy‧świad‧czyć

Verb

wyświadczyć pf (imperfective wyświŏdczać)

1. (transitive) to confirm, to corroborate (to assure the accuracy of previous statements)

Conjugation

Conjugation of wyświadczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyświadczyć
future tense	1st	wyświadczã			wyświadczymy
	2nd	wyświadczysz			wyświadczycie
	3rd	wyświadczy			wyświadczōm
past tense	1st	wyświadczōłch, wyświadczōłech, wyświadczōł żech	wyświadczyłach wyświadczyła żech	wyświadczyłoch1) wyświadczyło żech1)	wyświadczylimy, wyświadczylichmy	wyświadczyłymy, wyświadczyłychmy
	2nd	wyświadczōłś, wyświadczōłeś, wyświadczōł żeś	wyświadczyłaś wyświadczyła żeś	wyświadczyłoś1) wyświadczyło żeś1)	wyświadczyliście, wyświadczyli żeście	wyświadczyłyście, wyświadczyły żeście
	3rd	wyświadczōł	wyświadczyła	wyświadczyło	wyświadczyli	wyświadczyły
pluperfect tense2)	1st	bōłch wyświadczōł, bōłech wyświadczōł, bōł żech wyświadczōł	byłach wyświadczyła była żech wyświadczyła	byłoch wyświadczyło1) było żech wyświadczyło1)	byli my wyświadczyli, bylichmy wyświadczyli	były my wyświadczyły, byłychmy wyświadczyły
	2nd	bōłś wyświadczōł, bōłeś wyświadczōł, bōł żeś wyświadczōł	byłaś wyświadczyła była żeś wyświadczyła	byłoś wyświadczyło1) było żeś wyświadczyło1)	byliście wyświadczyli, byli żeście wyświadczyli	byłyście wyświadczyły, były żeście wyświadczyły
	3rd	bōł wyświadczōł	była wyświadczyła	było wyświadczyło1)	były my wyświadczyli, byłychmy wyświadczyli	były wyświadczyły
conditional	1st	bych wyświadczōł	bych wyświadczyła	byście wyświadczyli	by my wyświadczyły, bychmy wyświadczyły
	2nd	byś wyświadczōł	byś wyświadczyła	byście wyświadczyli	byście wyświadczyły
	3rd	by wyświadczōł	by wyświadczyła	by wyświadczyło	by wyświadczyli	by wyświadczyły
imperative	1st	niych wyświadczã			wyświadczmy
	2nd	wyświadcz			wyświadczcie
	3rd	niych wyświadczy			niych wyświadczōm
passive adjectival participle		wyświadczōny	wyświadczōnŏ	wyświadczōne	wyświadczyni	wyświadczōne
verbal noun		wyświadczynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Verb

wyświadczyć pf

1. (reflexive with sie) to prove one's innocence, to explain oneself

Conjugation

Conjugation of wyświadczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyświadczyć
future tense	1st	wyświadczã			wyświadczymy
	2nd	wyświadczysz			wyświadczycie
	3rd	wyświadczy			wyświadczōm
past tense	1st	wyświadczōłch, wyświadczōłech, wyświadczōł żech	wyświadczyłach wyświadczyła żech	wyświadczyłoch1) wyświadczyło żech1)	wyświadczylimy, wyświadczylichmy	wyświadczyłymy, wyświadczyłychmy
	2nd	wyświadczōłś, wyświadczōłeś, wyświadczōł żeś	wyświadczyłaś wyświadczyła żeś	wyświadczyłoś1) wyświadczyło żeś1)	wyświadczyliście, wyświadczyli żeście	wyświadczyłyście, wyświadczyły żeście
	3rd	wyświadczōł	wyświadczyła	wyświadczyło	wyświadczyli	wyświadczyły
pluperfect tense2)	1st	bōłch wyświadczōł, bōłech wyświadczōł, bōł żech wyświadczōł	byłach wyświadczyła była żech wyświadczyła	byłoch wyświadczyło1) było żech wyświadczyło1)	byli my wyświadczyli, bylichmy wyświadczyli	były my wyświadczyły, byłychmy wyświadczyły
	2nd	bōłś wyświadczōł, bōłeś wyświadczōł, bōł żeś wyświadczōł	byłaś wyświadczyła była żeś wyświadczyła	byłoś wyświadczyło1) było żeś wyświadczyło1)	byliście wyświadczyli, byli żeście wyświadczyli	byłyście wyświadczyły, były żeście wyświadczyły
	3rd	bōł wyświadczōł	była wyświadczyła	było wyświadczyło1)	były my wyświadczyli, byłychmy wyświadczyli	były wyświadczyły
conditional	1st	bych wyświadczōł	bych wyświadczyła	byście wyświadczyli	by my wyświadczyły, bychmy wyświadczyły
	2nd	byś wyświadczōł	byś wyświadczyła	byście wyświadczyli	byście wyświadczyły
	3rd	by wyświadczōł	by wyświadczyła	by wyświadczyło	by wyświadczyli	by wyświadczyły
imperative	1st	niych wyświadczã			wyświadczmy
	2nd	wyświadcz			wyświadczcie
	3rd	niych wyświadczy			niych wyświadczōm
passive adjectival participle		wyświadczōny	wyświadczōnŏ	wyświadczōne	wyświadczyni	wyświadczōne
verbal noun		wyświadczynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

• wyświadczyć in silling.org
• wyświadczyć_sie in silling.org