wyświadczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ świadczyć. First attested in the 16th century.[1][2] Compare Kashubian wëswiadczëc and Silesian wyświadczyć.

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /vɘˈɕfjat.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -att͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧świad‧czyć

Verb

[edit]

wyświadczyć pf (imperfective wyświadczać)

  1. (transitive, literary) to oblige; to render (to do something good for someone) [with dative ‘whom’] [with accusative ‘what’]
  2. (transitive, obsolete) to confirm, to corroborate (to assure the accuracy of previous statements)
    Synonym: zaświadczyć
  3. (reflexive with się, obsolete) to identify oneself, to introduce oneself

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyświadczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyświadczyć
future tense 1st wyświadczę wyświadczymy
2nd wyświadczysz wyświadczycie
3rd wyświadczy wyświadczą
impersonal wyświadczy się
past tense 1st wyświadczyłem,
-(e)m wyświadczył 		wyświadczyłam,
-(e)m wyświadczyła 		wyświadczyłom,
-(e)m wyświadczyło 		wyświadczyliśmy,
-(e)śmy wyświadczyli 		wyświadczyłyśmy,
-(e)śmy wyświadczyły
2nd wyświadczyłeś,
-(e)ś wyświadczył 		wyświadczyłaś,
-(e)ś wyświadczyła 		wyświadczyłoś,
-(e)ś wyświadczyło 		wyświadczyliście,
-(e)ście wyświadczyli 		wyświadczyłyście,
-(e)ście wyświadczyły
3rd wyświadczył wyświadczyła wyświadczyło wyświadczyli wyświadczyły
impersonal wyświadczono
conditional 1st wyświadczyłbym,
bym wyświadczył 		wyświadczyłabym,
bym wyświadczyła 		wyświadczyłobym,
bym wyświadczyło 		wyświadczylibyśmy,
byśmy wyświadczyli 		wyświadczyłybyśmy,
byśmy wyświadczyły
2nd wyświadczyłbyś,
byś wyświadczył 		wyświadczyłabyś,
byś wyświadczyła 		wyświadczyłobyś,
byś wyświadczyło 		wyświadczylibyście,
byście wyświadczyli 		wyświadczyłybyście,
byście wyświadczyły
3rd wyświadczyłby,
by wyświadczył 		wyświadczyłaby,
by wyświadczyła 		wyświadczyłoby,
by wyświadczyło 		wyświadczyliby,
by wyświadczyli 		wyświadczyłyby,
by wyświadczyły
impersonal wyświadczono by
imperative 1st niech wyświadczę wyświadczmy
2nd wyświadcz wyświadczcie
3rd niech wyświadczy niech wyświadczą
passive adjectival participle wyświadczony wyświadczona wyświadczone wyświadczeni wyświadczone
anterior adverbial participle wyświadczywszy
verbal noun wyświadczenie

References

[edit]
  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wyświadczyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
  2. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wyświadczyć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku

Further reading

[edit]

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ świadczyć. Compare Polish wyświadczyć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

wyświadczyć pf (imperfective wyświŏdczać)

  1. (transitive) to confirm, to corroborate (to assure the accuracy of previous statements)

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyświadczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyświadczyć
future tense 1st wyświadczã wyświadczymy
2nd wyświadczysz wyświadczycie
3rd wyświadczy wyświadczōm
past tense 1st wyświadczōłch,
wyświadczōłech,
wyświadczōł żech 		wyświadczyłach
wyświadczyła żech 		wyświadczyłoch1)
wyświadczyło żech1) 		wyświadczylimy,
wyświadczylichmy 		wyświadczyłymy,
wyświadczyłychmy
2nd wyświadczōłś,
wyświadczōłeś,
wyświadczōł żeś 		wyświadczyłaś
wyświadczyła żeś 		wyświadczyłoś1)
wyświadczyło żeś1) 		wyświadczyliście,
wyświadczyli żeście 		wyświadczyłyście,
wyświadczyły żeście
3rd wyświadczōł wyświadczyła wyświadczyło wyświadczyli wyświadczyły
pluperfect tense2)
 1st bōłch wyświadczōł,
bōłech wyświadczōł,
bōł żech wyświadczōł 		byłach wyświadczyła
była żech wyświadczyła 		byłoch wyświadczyło1)
było żech wyświadczyło1) 		byli my wyświadczyli,
bylichmy wyświadczyli 		były my wyświadczyły,
byłychmy wyświadczyły
2nd bōłś wyświadczōł,
bōłeś wyświadczōł,
bōł żeś wyświadczōł 		byłaś wyświadczyła
była żeś wyświadczyła 		byłoś wyświadczyło1)
było żeś wyświadczyło1) 		byliście wyświadczyli,
byli żeście wyświadczyli 		byłyście wyświadczyły,
były żeście wyświadczyły
3rd bōł wyświadczōł była wyświadczyła było wyświadczyło1)
 		były my wyświadczyli,
byłychmy wyświadczyli 		były wyświadczyły
conditional 1st bych wyświadczōł bych wyświadczyła byście wyświadczyli by my wyświadczyły,
bychmy wyświadczyły
2nd byś wyświadczōł byś wyświadczyła byście wyświadczyli byście wyświadczyły
3rd by wyświadczōł by wyświadczyła by wyświadczyło by wyświadczyli by wyświadczyły
imperative 1st niych wyświadczã wyświadczmy
2nd wyświadcz wyświadczcie
3rd niych wyświadczy niych wyświadczōm
passive adjectival participle wyświadczōny wyświadczōnŏ wyświadczōne wyświadczyni wyświadczōne
verbal noun wyświadczynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Verb

[edit]

wyświadczyć pf

  1. (reflexive with sie) to prove one's innocence, to explain oneself

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyświadczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyświadczyć
future tense 1st wyświadczã wyświadczymy
2nd wyświadczysz wyświadczycie
3rd wyświadczy wyświadczōm
past tense 1st wyświadczōłch,
wyświadczōłech,
wyświadczōł żech 		wyświadczyłach
wyświadczyła żech 		wyświadczyłoch1)
wyświadczyło żech1) 		wyświadczylimy,
wyświadczylichmy 		wyświadczyłymy,
wyświadczyłychmy
2nd wyświadczōłś,
wyświadczōłeś,
wyświadczōł żeś 		wyświadczyłaś
wyświadczyła żeś 		wyświadczyłoś1)
wyświadczyło żeś1) 		wyświadczyliście,
wyświadczyli żeście 		wyświadczyłyście,
wyświadczyły żeście
3rd wyświadczōł wyświadczyła wyświadczyło wyświadczyli wyświadczyły
pluperfect tense2)
 1st bōłch wyświadczōł,
bōłech wyświadczōł,
bōł żech wyświadczōł 		byłach wyświadczyła
była żech wyświadczyła 		byłoch wyświadczyło1)
było żech wyświadczyło1) 		byli my wyświadczyli,
bylichmy wyświadczyli 		były my wyświadczyły,
byłychmy wyświadczyły
2nd bōłś wyświadczōł,
bōłeś wyświadczōł,
bōł żeś wyświadczōł 		byłaś wyświadczyła
była żeś wyświadczyła 		byłoś wyświadczyło1)
było żeś wyświadczyło1) 		byliście wyświadczyli,
byli żeście wyświadczyli 		byłyście wyświadczyły,
były żeście wyświadczyły
3rd bōł wyświadczōł była wyświadczyła było wyświadczyło1)
 		były my wyświadczyli,
byłychmy wyświadczyli 		były wyświadczyły
conditional 1st bych wyświadczōł bych wyświadczyła byście wyświadczyli by my wyświadczyły,
bychmy wyświadczyły
2nd byś wyświadczōł byś wyświadczyła byście wyświadczyli byście wyświadczyły
3rd by wyświadczōł by wyświadczyła by wyświadczyło by wyświadczyli by wyświadczyły
imperative 1st niych wyświadczã wyświadczmy
2nd wyświadcz wyświadczcie
3rd niych wyświadczy niych wyświadczōm
passive adjectival participle wyświadczōny wyświadczōnŏ wyświadczōne wyświadczyni wyświadczōne
verbal noun wyświadczynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wyświadczyć&oldid=82381012"