wyświadczyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ świadczyć. First attested in the 16th century.^[1]^[2] Compare Kashubian wëswiadczëc and Silesian wyświadczyć.

Pronunciation

IPA^(key): /vɘˈɕfjat.t͡ʂɘt͡ɕ/

(Middle Polish) IPA^(key): /vɨˈɕfjat.t͡ʂɨt͡ɕ/, /vɨˈɕfjɒt.t͡ʂɨt͡ɕ/

Audio: (file)
Rhymes: -att͡ʂɘt͡ɕ
Syllabification: wy‧świad‧czyć

Verb

wyświadczyć pf (imperfective wyświadczać)

(transitive, literary) to oblige; to render (to do something good for someone) [with dative ‘whom’] [with accusative ‘what’]
(transitive, obsolete) to confirm, to corroborate (to assure the accuracy of previous statements)
Synonym: zaświadczyć
(reflexive with się, obsolete) to identify oneself, to introduce oneself

Conjugation

Conjugation of wyświadczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyświadczyć
future tense	1^st	wyświadczę			wyświadczymy
	2^nd	wyświadczysz			wyświadczycie
	3^rd	wyświadczy			wyświadczą
	impersonal	wyświadczy się
past tense	1^st	wyświadczyłem, -(e)m wyświadczył	wyświadczyłam, -(e)m wyświadczyła	wyświadczyłom, -(e)m wyświadczyło	wyświadczyliśmy, -(e)śmy wyświadczyli	wyświadczyłyśmy, -(e)śmy wyświadczyły
	2^nd	wyświadczyłeś, -(e)ś wyświadczył	wyświadczyłaś, -(e)ś wyświadczyła	wyświadczyłoś, -(e)ś wyświadczyło	wyświadczyliście, -(e)ście wyświadczyli	wyświadczyłyście, -(e)ście wyświadczyły
	3^rd	wyświadczył	wyświadczyła	wyświadczyło	wyświadczyli	wyświadczyły
	impersonal	wyświadczono
conditional	1^st	wyświadczyłbym, bym wyświadczył	wyświadczyłabym, bym wyświadczyła	wyświadczyłobym, bym wyświadczyło	wyświadczylibyśmy, byśmy wyświadczyli	wyświadczyłybyśmy, byśmy wyświadczyły
	2^nd	wyświadczyłbyś, byś wyświadczył	wyświadczyłabyś, byś wyświadczyła	wyświadczyłobyś, byś wyświadczyło	wyświadczylibyście, byście wyświadczyli	wyświadczyłybyście, byście wyświadczyły
	3^rd	wyświadczyłby, by wyświadczył	wyświadczyłaby, by wyświadczyła	wyświadczyłoby, by wyświadczyło	wyświadczyliby, by wyświadczyli	wyświadczyłyby, by wyświadczyły
	impersonal	wyświadczono by
imperative	1^st	niech wyświadczę			wyświadczmy
	2^nd	wyświadcz			wyświadczcie
	3^rd	niech wyświadczy			niech wyświadczą
passive adjectival participle		wyświadczony	wyświadczona	wyświadczone	wyświadczeni	wyświadczone
anterior adverbial participle		wyświadczywszy
verbal noun		wyświadczenie

References

^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wyświadczyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wyświadczyć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Silesian

Etymology

From wy- +‎ świadczyć. Compare Polish wyświadczyć.

Pronunciation

IPA^(key): /vɪˈɕfjat.t͡ʂɪt͡ɕ/
Rhymes: -att͡ʂɪt͡ɕ
Syllabification: wy‧świad‧czyć

Verb

wyświadczyć pf (imperfective wyświŏdczać)

(transitive) to confirm, to corroborate (to assure the accuracy of previous statements)

Conjugation

Conjugation of wyświadczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyświadczyć
future tense	1^st	wyświadczã			wyświadczymy
	2^nd	wyświadczysz			wyświadczycie
	3^rd	wyświadczy			wyświadczōm
past tense	1^st	wyświadczōłch, wyświadczōłech, wyświadczōł żech	wyświadczyłach wyświadczyła żech	wyświadczyłoch¹⁾ wyświadczyło żech¹⁾	wyświadczylimy, wyświadczylichmy	wyświadczyłymy, wyświadczyłychmy
	2^nd	wyświadczōłś, wyświadczōłeś, wyświadczōł żeś	wyświadczyłaś wyświadczyła żeś	wyświadczyłoś¹⁾ wyświadczyło żeś¹⁾	wyświadczyliście, wyświadczyli żeście	wyświadczyłyście, wyświadczyły żeście
	3^rd	wyświadczōł	wyświadczyła	wyświadczyło	wyświadczyli	wyświadczyły
pluperfect tense²⁾	1^st	bōłch wyświadczōł, bōłech wyświadczōł, bōł żech wyświadczōł	byłach wyświadczyła była żech wyświadczyła	byłoch wyświadczyło¹⁾ było żech wyświadczyło¹⁾	byli my wyświadczyli, bylichmy wyświadczyli	były my wyświadczyły, byłychmy wyświadczyły
	2^nd	bōłś wyświadczōł, bōłeś wyświadczōł, bōł żeś wyświadczōł	byłaś wyświadczyła była żeś wyświadczyła	byłoś wyświadczyło¹⁾ było żeś wyświadczyło¹⁾	byliście wyświadczyli, byli żeście wyświadczyli	byłyście wyświadczyły, były żeście wyświadczyły
	3^rd	bōł wyświadczōł	była wyświadczyła	było wyświadczyło¹⁾	były my wyświadczyli, byłychmy wyświadczyli	były wyświadczyły
conditional	1^st	bych wyświadczōł	bych wyświadczyła	byście wyświadczyli	by my wyświadczyły, bychmy wyświadczyły
	2^nd	byś wyświadczōł	byś wyświadczyła	byście wyświadczyli	byście wyświadczyły
	3^rd	by wyświadczōł	by wyświadczyła	by wyświadczyło	by wyświadczyli	by wyświadczyły
imperative	1^st	niych wyświadczã			wyświadczmy
	2^nd	wyświadcz			wyświadczcie
	3^rd	niych wyświadczy			niych wyświadczōm
passive adjectival participle		wyświadczōny	wyświadczōnŏ	wyświadczōne	wyświadczyni	wyświadczōne
verbal noun		wyświadczynie
¹⁾ Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. ²⁾ The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Verb

wyświadczyć pf

(reflexive with sie) to prove one's innocence, to explain oneself

Conjugation

Conjugation of wyświadczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyświadczyć
future tense	1^st	wyświadczã			wyświadczymy
	2^nd	wyświadczysz			wyświadczycie
	3^rd	wyświadczy			wyświadczōm
past tense	1^st	wyświadczōłch, wyświadczōłech, wyświadczōł żech	wyświadczyłach wyświadczyła żech	wyświadczyłoch¹⁾ wyświadczyło żech¹⁾	wyświadczylimy, wyświadczylichmy	wyświadczyłymy, wyświadczyłychmy
	2^nd	wyświadczōłś, wyświadczōłeś, wyświadczōł żeś	wyświadczyłaś wyświadczyła żeś	wyświadczyłoś¹⁾ wyświadczyło żeś¹⁾	wyświadczyliście, wyświadczyli żeście	wyświadczyłyście, wyświadczyły żeście
	3^rd	wyświadczōł	wyświadczyła	wyświadczyło	wyświadczyli	wyświadczyły
pluperfect tense²⁾	1^st	bōłch wyświadczōł, bōłech wyświadczōł, bōł żech wyświadczōł	byłach wyświadczyła była żech wyświadczyła	byłoch wyświadczyło¹⁾ było żech wyświadczyło¹⁾	byli my wyświadczyli, bylichmy wyświadczyli	były my wyświadczyły, byłychmy wyświadczyły
	2^nd	bōłś wyświadczōł, bōłeś wyświadczōł, bōł żeś wyświadczōł	byłaś wyświadczyła była żeś wyświadczyła	byłoś wyświadczyło¹⁾ było żeś wyświadczyło¹⁾	byliście wyświadczyli, byli żeście wyświadczyli	byłyście wyświadczyły, były żeście wyświadczyły
	3^rd	bōł wyświadczōł	była wyświadczyła	było wyświadczyło¹⁾	były my wyświadczyli, byłychmy wyświadczyli	były wyświadczyły
conditional	1^st	bych wyświadczōł	bych wyświadczyła	byście wyświadczyli	by my wyświadczyły, bychmy wyświadczyły
	2^nd	byś wyświadczōł	byś wyświadczyła	byście wyświadczyli	byście wyświadczyły
	3^rd	by wyświadczōł	by wyświadczyła	by wyświadczyło	by wyświadczyli	by wyświadczyły
imperative	1^st	niych wyświadczã			wyświadczmy
	2^nd	wyświadcz			wyświadczcie
	3^rd	niych wyświadczy			niych wyświadczōm
passive adjectival participle		wyświadczōny	wyświadczōnŏ	wyświadczōne	wyświadczyni	wyświadczōne
verbal noun		wyświadczynie
¹⁾ Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. ²⁾ The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

wyświadczyć

Polish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

References

Further reading

Silesian

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Verb

Conjugation

Further reading