Jump to content

wyświŏdczać

From Wiktionary, the free dictionary

Silesian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From wyświadczyć +‎ -ać. Compare Polish wyświadczać.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

wyświŏdczać impf (perfective wyświadczyć)

  1. (transitive) to confirm, to corroborate (to assure the accuracy of previous statements)

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyświŏdczać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyświŏdczać
present tense 1st wyświŏdczōm wyświŏdczōmy
2nd wyświŏdczŏsz wyświŏdczŏcie
3rd wyświŏdczŏ wyświŏdczajōm
past tense 1st wyświŏdczołch,
wyświŏdczołech,
wyświŏdczoł żech
wyświŏdczałach
wyświŏdczała żech
wyświŏdczałoch1)
wyświŏdczało żech
1)
wyświŏdczalimy,
wyświŏdczalichmy
wyświŏdczałymy,
wyświŏdczałychmy
2nd wyświŏdczołś,
wyświŏdczołeś,
wyświŏdczoł żeś
wyświŏdczałaś
wyświŏdczała żeś
wyświŏdczałoś1)
wyświŏdczało żeś
1)
wyświŏdczaliście,
wyświŏdczali żeście
wyświŏdczałyście,
wyświŏdczały żeście
3rd wyświŏdczoł wyświŏdczała wyświŏdczało wyświŏdczali wyświŏdczały
future tense 1st bydã wyświŏdczoł,
bydã wyświŏdczać
bydã wyświŏdczała,
bydã wyświŏdczać
bydã wyświŏdczało,1)
bydã wyświŏdczać
bydymy wyświŏdczali,
bydymy wyświŏdczać
bydymy wyświŏdczały,
bydymy wyświŏdczać
2nd bydziesz wyświŏdczoł,
bydziesz wyświŏdczać
bydziesz wyświŏdczała,
bydziesz wyświŏdczać
bydziesz wyświŏdczało,1)
bydziesz wyświŏdczać
bydziecie wyświŏdczali,
bydziecie wyświŏdczać
bydziecie wyświŏdczały,
bydziecie wyświŏdczać
3rd bydzie wyświŏdczoł,
bydzie wyświŏdczać
bydzie wyświŏdczała,
bydzie wyświŏdczać
bydzie wyświŏdczało,
bydzie wyświŏdczać
bydōm wyświŏdczali,
bydōm wyświŏdczać
bydōm wyświŏdczały,
bydōm wyświŏdczać
pluperfect tense2)
1st bōłch wyświŏdczoł,
bōłech wyświŏdczoł,
bōł żech wyświŏdczoł
byłach wyświŏdczała
była żech wyświŏdczała
byłoch wyświŏdczało1)
było żech wyświŏdczało
1)
byli my wyświŏdczali,
bylichmy wyświŏdczali
były my wyświŏdczały,
byłychmy wyświŏdczały
2nd bōłś wyświŏdczoł,
bōłeś wyświŏdczoł,
bōł żeś wyświŏdczoł
byłaś wyświŏdczała
była żeś wyświŏdczała
byłoś wyświŏdczało1)
było żeś wyświŏdczało
1)
byliście wyświŏdczali,
byli żeście wyświŏdczali
byłyście wyświŏdczały,
były żeście wyświŏdczały
3rd bōł wyświŏdczoł była wyświŏdczała było wyświŏdczało1)
były my wyświŏdczali,
byłychmy wyświŏdczali
były wyświŏdczały
conditional 1st bych wyświŏdczoł bych wyświŏdczała byście wyświŏdczali by my wyświŏdczały,
bychmy wyświŏdczały
2nd byś wyświŏdczoł byś wyświŏdczała byście wyświŏdczali byście wyświŏdczały
3rd by wyświŏdczoł by wyświŏdczała by wyświŏdczało by wyświŏdczali by wyświŏdczały
imperative 1st niych wyświŏdczōm wyświŏdczejmy
2nd wyświŏdczej wyświŏdczejcie
3rd niych wyświŏdczŏ niych wyświŏdczajōm
active adjectival participle wyświŏdczajōncy wyświŏdczajōncŏ wyświŏdczajōnce wyświŏdczajōncy wyświŏdczajōnce
passive adjectival participle wyświŏdczany wyświŏdczanŏ wyświŏdczane wyświŏdczani wyświŏdczane
verbal noun wyświŏdczanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

[edit]