uświadczać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From uświadczyć +‎ -ać. First attested in 1914.[1]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

uświadczać impf (perfective uświadczyć)

  1. (transitive, colloquial, rare) to come across, to encounter, to find [with genitive ‘something or someone’]
    Synonyms: napotykać, natrafiać, zastawać, znajdować
    • 1999 August 30, Aster s.c., Re: Matrix obejrzalem i..., Usenet -- pl.rec.film[2]:
      Nie wiem czy możesz pamiętać te czasy, ale jak leciała Izaura [sic] to lubiłem spacerować po ulicach - żywego ducha się nie uświadczało choć była pełnia dnia (o ile pamiętam 16 30 do 17).
      I don't know if you can remember those times, but when Izaura was on I liked to walk around on the streets - you couldn't come across but one living soul even though it was i the middle of the day (if memory serves between 16:30-17.
    • 2010 September 25, Jerzy Konopka, “Minął tydzień”, in Dziennik Bałtycki[3]:
      Piłkarskich mistrzostw tu nie ma, za to drogi powstają w ekspresowym tempie, czego nie uświadczamy w naszym kraju mimo Euro 2012 rządowych w związku z tym zapewnień.
      There is no football championship here, instead roads are being built at an incredible rate, which we don't usually see in our country despite Euro 2012 and the government's assurances as to this.
    • 2006 December 28, Tatiana, [press] tylko dla karmiących ;-), Usenet -- pl.soc.dzieci[4]:
      Uświadczasz, ale nie musisz robić tych czynności przy rzeczonych ludziach.
      You can come across them, but you don't have to perform these actions in front of married people.

Conjugation

[edit]
Conjugation of uświadczać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uświadczać
present tense 1st uświadczam uświadczamy
2nd uświadczasz uświadczacie
3rd uświadcza uświadczają
impersonal uświadcza się
past tense 1st uświadczałem,
-(e)m uświadczał
uświadczałam,
-(e)m uświadczała
uświadczałom,
-(e)m uświadczało
uświadczaliśmy,
-(e)śmy uświadczali
uświadczałyśmy,
-(e)śmy uświadczały
2nd uświadczałeś,
-(e)ś uświadczał
uświadczałaś,
-(e)ś uświadczała
uświadczałoś,
-(e)ś uświadczało
uświadczaliście,
-(e)ście uświadczali
uświadczałyście,
-(e)ście uświadczały
3rd uświadczał uświadczała uświadczało uświadczali uświadczały
impersonal uświadczano
future tense 1st będę uświadczał,
będę uświadczać
będę uświadczała,
będę uświadczać
będę uświadczało,
będę uświadczać
będziemy uświadczali,
będziemy uświadczać
będziemy uświadczały,
będziemy uświadczać
2nd będziesz uświadczał,
będziesz uświadczać
będziesz uświadczała,
będziesz uświadczać
będziesz uświadczało,
będziesz uświadczać
będziecie uświadczali,
będziecie uświadczać
będziecie uświadczały,
będziecie uświadczać
3rd będzie uświadczał,
będzie uświadczać
będzie uświadczała,
będzie uświadczać
będzie uświadczało,
będzie uświadczać
będą uświadczali,
będą uświadczać
będą uświadczały,
będą uświadczać
impersonal będzie uświadczać się
conditional 1st uświadczałbym,
bym uświadczał
uświadczałabym,
bym uświadczała
uświadczałobym,
bym uświadczało
uświadczalibyśmy,
byśmy uświadczali
uświadczałybyśmy,
byśmy uświadczały
2nd uświadczałbyś,
byś uświadczał
uświadczałabyś,
byś uświadczała
uświadczałobyś,
byś uświadczało
uświadczalibyście,
byście uświadczali
uświadczałybyście,
byście uświadczały
3rd uświadczałby,
by uświadczał
uświadczałaby,
by uświadczała
uświadczałoby,
by uświadczało
uświadczaliby,
by uświadczali
uświadczałyby,
by uświadczały
impersonal uświadczano by
imperative 1st niech uświadczam uświadczajmy
2nd uświadczaj uświadczajcie
3rd niech uświadcza niech uświadczają
active adjectival participle uświadczający uświadczająca uświadczające uświadczający uświadczające
passive adjectival participle uświadczany uświadczana uświadczane uświadczani uświadczane
contemporary adverbial participle uświadczając
verbal noun uświadczanie

References

[edit]
  1. ^ Pierre de Bourdeille, seigneur de Brantôme (1914) Żywoty pań swowolnych[1] (in Polish), volume 1, page 73