świarczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

świarczyć impf

  1. (transitive, Chełmno-Dobrzyń) Alternative form of świadczyć (to consort)
    Świarczysz tego pana?Do you know this man?
  2. (reflexive with się, Kuyavia) Alternative form of świadczyć się (to consort)

Further reading

[edit]
  • Oskar Kolberg (1867) “świadczyć”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 277
  • Antoni Krasnowolski (1879) “świarczyć”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 309