ὄρφνινος

Ancient Greek

Etymology

From ὄρφνη (órphnē, “darkness”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ór.pʰni.nos/ → /ˈor.ɸni.nos/ → /ˈor.fni.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ór.pʰni.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈor.pʰni.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈor.ɸni.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈor.fni.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈor.fni.nos/

Adjective

ὄρφνῐνος • (órphnĭnos) m (feminine ὀρφνίνη, neuter ὄρφνῐνον); first/second declension

1. of a brownish grey colour, a mix of black, red and white

Inflection

First and second declension of ὄρφνῐνος; ὀρφνῐ́νη; ὄρφνῐνον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ὄρφνῐνος órphnĭnos	ὀρφνῐ́νη orphnĭ́nē	ὄρφνῐνον órphnĭnon		ὀρφνῐ́νω orphnĭ́nō	ὀρφνῐ́νᾱ orphnĭ́nā	ὀρφνῐ́νω orphnĭ́nō		ὄρφνῐνοι órphnĭnoi	ὄρφνῐναι órphnĭnai	ὄρφνῐνᾰ órphnĭnă
Genitive		ὀρφνῐ́νου orphnĭ́nou	ὀρφνῐ́νης orphnĭ́nēs	ὀρφνῐ́νου orphnĭ́nou		ὀρφνῐ́νοιν orphnĭ́noin	ὀρφνῐ́ναιν orphnĭ́nain	ὀρφνῐ́νοιν orphnĭ́noin		ὀρφνῐ́νων orphnĭ́nōn	ὀρφνῐ́νων orphnĭ́nōn	ὀρφνῐ́νων orphnĭ́nōn
Dative		ὀρφνῐ́νῳ orphnĭ́nōi	ὀρφνῐ́νῃ orphnĭ́nēi	ὀρφνῐ́νῳ orphnĭ́nōi		ὀρφνῐ́νοιν orphnĭ́noin	ὀρφνῐ́ναιν orphnĭ́nain	ὀρφνῐ́νοιν orphnĭ́noin		ὀρφνῐ́νοις orphnĭ́nois	ὀρφνῐ́ναις orphnĭ́nais	ὀρφνῐ́νοις orphnĭ́nois
Accusative		ὄρφνῐνον órphnĭnon	ὀρφνῐ́νην orphnĭ́nēn	ὄρφνῐνον órphnĭnon		ὀρφνῐ́νω orphnĭ́nō	ὀρφνῐ́νᾱ orphnĭ́nā	ὀρφνῐ́νω orphnĭ́nō		ὀρφνῐ́νους orphnĭ́nous	ὀρφνῐ́νᾱς orphnĭ́nās	ὄρφνῐνᾰ órphnĭnă
Vocative		ὄρφνῐνε órphnĭne	ὀρφνῐ́νη orphnĭ́nē	ὄρφνῐνον órphnĭnon		ὀρφνῐ́νω orphnĭ́nō	ὀρφνῐ́νᾱ orphnĭ́nā	ὀρφνῐ́νω orphnĭ́nō		ὄρφνῐνοι órphnĭnoi	ὄρφνῐναι órphnĭnai	ὄρφνῐνᾰ órphnĭnă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ὀρφνῐ́νως orphnĭ́nōs				ὀρφνῐνώτερος orphnĭnṓteros				ὀρφνῐνώτᾰτος orphnĭnṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

See also

Colors in Ancient Greek · χρώμᾰτᾰ (khrṓmătă) (layout · text)

λευκός (leukós)	γλαυκός (glaukós), κῐλλός (kĭllós), πολῐός (polĭós), φαιός (phaiós), χαροπός (kharopós)	ᾰ̓μαυρός (ămaurós), κελαινός (kelainós), μαυρός (maurós), μέλᾱς (mélās)
ἐρῠθρός (erŭthrós); κᾰρῡ́κῐνος (kărū́kĭnos), κόκκῐνος (kókkĭnos), φοινός (phoinós)	πυρρός (purrhós); ὄρφνῐνος (órphnĭnos)	μήλινος (mḗlinos), ξᾰνθός (xănthós); ὠχρός (ōkhrós)
πρᾰ́σῐνος (prắsĭnos)	χλωρός (khlōrós)	χλωρός (khlōrós); χλωρομέλᾱς (khlōromélās)
κῠᾰ́νεος (kŭắneos); γλαυκός (glaukós), κᾰλάϊνος (kăláïnos)	κῠᾰ́νεος (kŭắneos)	κῠᾰ́νεος (kŭắneos), ὑᾰκῐ́νθῐνος (huăkĭ́nthĭnos)
ἰόεις (ióeis), φοινῑ́κεος (phoinī́keos); ᾰ̔λουργής (hălourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphŭ́reos), οἶνοψ (oînops)	φοινῑ́κεος (phoinī́keos); ᾰ̔λουργής (hălourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphŭ́reos)	ῥόδινος (rhódinos), ῥοδόεις (rhodóeis)

Further reading

• “ὄρφνινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ὄρφνινος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ὄρφνινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette