ἁλουργής

Ancient Greek

Alternative forms

• ἁλουργός (halourgós)
• ἁλουργοῦς (halourgoûs)
• ἁλοργοῦς (halorgoûs) — Ionic

Etymology

From ἅλς (háls, “sea”) +‎ ἔρδω (érdō, “make”) +‎ -ής (-ḗs, adjective suffix), literally "wrought in or by the sea."

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ha.luːr.ɡɛ̌ːs/ → /a.lurˈʝis/ → /a.lurˈʝis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ha.luːr.ɡɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)a.lurˈɡe̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.lurˈʝis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.lurˈʝis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.lurˈʝis/

Adjective

ἁλουργής • (halourgḗs) m or f (neuter ἁλουργές); third declension

1. sea-purple (genuine purple, as opposed to imitation purple)

Declension

Third declension of ἁλουργής; ἁλουργές (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἁλουργής halourgḗs	ἁλουργές halourgés		ἁλουργεῖ halourgeî	ἁλουργεῖ halourgeî		ἁλουργεῖς halourgeîs	ἁλουργῆ halourgê
Genitive		ἁλουργοῦς halourgoûs	ἁλουργοῦς halourgoûs		ἁλουργοῖν halourgoîn	ἁλουργοῖν halourgoîn		ἁλουργῶν halourgôn	ἁλουργῶν halourgôn
Dative		ἁλουργεῖ halourgeî	ἁλουργεῖ halourgeî		ἁλουργοῖν halourgoîn	ἁλουργοῖν halourgoîn		ἁλουργέσῐ / ἁλουργέσῐν halourgési(n)	ἁλουργέσῐ / ἁλουργέσῐν halourgési(n)
Accusative		ἁλουργῆ halourgê	ἁλουργές halourgés		ἁλουργεῖ halourgeî	ἁλουργεῖ halourgeî		ἁλουργεῖς halourgeîs	ἁλουργῆ halourgê
Vocative		ἁλουργές halourgés	ἁλουργές halourgés		ἁλουργεῖ halourgeî	ἁλουργεῖ halourgeî		ἁλουργεῖς halourgeîs	ἁλουργῆ halourgê
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἁλουργῶς halourgôs			ἁλουργέστερος halourgésteros			ἁλουργέστᾰτος halourgéstatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἁλούργημα (haloúrgēma)
• ἁλουργία (halourgía)
• ἁλουργίδιον (halourgídion)
• ἁλουργικός (halourgikós)
• ἁλουργίς (halourgís)
• ἁλουργοπώλης (halourgopṓlēs)
• ἁλουργοπωλική (halourgopōlikḗ)

See also

Colors in Ancient Greek · χρώμᾰτᾰ (khrṓmata) (layout · text)

λευκός (leukós)	γλαυκός (glaukós), κῐλλός (killós), πολῐός (poliós), φαιός (phaiós), χαροπός (kharopós)	ᾰ̓μαυρός (amaurós), κελαινός (kelainós), μαυρός (maurós), μέλᾱς (mélās)
ἐρῠθρός (eruthrós); κᾰρῡ́κῐνος (karū́kinos), κόκκῐνος (kókkinos), φοινός (phoinós)	πυρρός (purrhós); ὄρφνῐνος (órphninos)	μήλινος (mḗlinos), ξᾰνθός (xanthós); ὠχρός (ōkhrós)
πρᾰ́σῐνος (prásinos)	χλωρός (khlōrós)	χλωρός (khlōrós); χλωρομέλᾱς (khlōromélās)
κῠᾰ́νεος (kuáneos); γλαυκός (glaukós), κᾰλάϊνος (kaláïnos)	κῠᾰ́νεος (kuáneos)	κῠᾰ́νεος (kuáneos), ὑᾰκῐ́νθῐνος (huakínthinos)
ἰόεις (ióeis), φοινῑ́κεος (phoinī́keos); ᾰ̔λουργής (halourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphúreos), οἶνοψ (oînops)	φοινῑ́κεος (phoinī́keos); ᾰ̔λουργής (halourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphúreos)	ῥόδινος (rhódinos), ῥοδόεις (rhodóeis)

Further reading

• “ἁλουργής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἁλουργής”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἁλουργής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἁλουργής in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • crimson idem, page 184.
  • purple idem, page 659.
  • red idem, page 684.
  • scarlet idem, page 738.