opkijken
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From op (“up”) + kijken (“to look”).
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]opkijken
- (literally) to look (in an) up(ward manner); to lift one's eyes
- (figuratively) (used with 'naar ...': to ...) To admire, respect, look up to someone in a higher position
Conjugation
[edit]| Conjugation of opkijken (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | opkijken | |||
| past singular | keek op | |||
| past participle | opgekeken | |||
| infinitive | opkijken | |||
| gerund | opkijken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kijk op | keek op | opkijk | opkeek |
| 2nd person sing. (jij) | kijkt op, kijk op2 | keek op | opkijkt | opkeek |
| 2nd person sing. (u) | kijkt op | keek op | opkijkt | opkeek |
| 2nd person sing. (gij) | kijkt op | keekt op | opkijkt | opkeekt |
| 3rd person singular | kijkt op | keek op | opkijkt | opkeek |
| plural | kijken op | keken op | opkijken | opkeken |
| subjunctive sing.1 | kijke op | keke op | opkijke | opkeke |
| subjunctive plur.1 | kijken op | keken op | opkijken | opkeken |
| imperative sing. | kijk op | |||
| imperative plur.1 | kijkt op | |||
| participles | opkijkend | opgekeken | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Synonyms
[edit]Antonyms
[edit]Derived terms
[edit]- opkijker m
Related terms
[edit]- kijk(je) m
- aankijken
- afkijken
- bekijken
- inkijken
- meekijken
- toekijken
- terugkijken
- (zich) verkijken
- vooruitkijken
- wegkijken