vooruitkijken

Dutch

Etymology

From vooruit (“forward”) +‎ kijken (“to look”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

vooruitkijken

1. (intransitive) to look ahead, prospect
2. (transitive, with "naar") to look ahead to

Conjugation

Conjugation of vooruitkijken (strong class 1, separable)
infinitive	vooruitkijken
past singular	keek vooruit
past participle	vooruitgekeken
infinitive	vooruitkijken
gerund	vooruitkijken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	kijk vooruit	keek vooruit	vooruitkijk	vooruitkeek
2nd person sing. (jij)	kijkt vooruit, kijk vooruit2	keek vooruit	vooruitkijkt	vooruitkeek
2nd person sing. (u)	kijkt vooruit	keek vooruit	vooruitkijkt	vooruitkeek
2nd person sing. (gij)	kijkt vooruit	keekt vooruit	vooruitkijkt	vooruitkeekt
3rd person singular	kijkt vooruit	keek vooruit	vooruitkijkt	vooruitkeek
plural	kijken vooruit	keken vooruit	vooruitkijken	vooruitkeken
subjunctive sing.1	kijke vooruit	keke vooruit	vooruitkijke	vooruitkeke
subjunctive plur.1	kijken vooruit	keken vooruit	vooruitkijken	vooruitkeken
imperative sing.	kijk vooruit
imperative plur.1	kijkt vooruit
participles	vooruitkijkend	vooruitgekeken
1) Archaic. 2) In case of inversion.