neerkijken

Dutch

Etymology

From neer +‎ kijken.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

neerkijken

1. to look down

Conjugation

Conjugation of neerkijken (strong class 1, separable)
infinitive	neerkijken
past singular	keek neer
past participle	neergekeken
infinitive	neerkijken
gerund	neerkijken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	kijk neer	keek neer	neerkijk	neerkeek
2nd person sing. (jij)	kijkt neer, kijk neer2	keek neer	neerkijkt	neerkeek
2nd person sing. (u)	kijkt neer	keek neer	neerkijkt	neerkeek
2nd person sing. (gij)	kijkt neer	keekt neer	neerkijkt	neerkeekt
3rd person singular	kijkt neer	keek neer	neerkijkt	neerkeek
plural	kijken neer	keken neer	neerkijken	neerkeken
subjunctive sing.1	kijke neer	keke neer	neerkijke	neerkeke
subjunctive plur.1	kijken neer	keken neer	neerkijken	neerkeken
imperative sing.	kijk neer
imperative plur.1	kijkt neer
participles	neerkijkend	neergekeken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• neerkijken op

Anagrams

• kijken neer