terugkijken
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]terugkijken
- to look back
Conjugation
[edit]| Conjugation of terugkijken (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | terugkijken | |||
| past singular | keek terug | |||
| past participle | teruggekeken | |||
| infinitive | terugkijken | |||
| gerund | terugkijken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kijk terug | keek terug | terugkijk | terugkeek |
| 2nd person sing. (jij) | kijkt terug, kijk terug2 | keek terug | terugkijkt | terugkeek |
| 2nd person sing. (u) | kijkt terug | keek terug | terugkijkt | terugkeek |
| 2nd person sing. (gij) | kijkt terug | keekt terug | terugkijkt | terugkeekt |
| 3rd person singular | kijkt terug | keek terug | terugkijkt | terugkeek |
| plural | kijken terug | keken terug | terugkijken | terugkeken |
| subjunctive sing.1 | kijke terug | keke terug | terugkijke | terugkeke |
| subjunctive plur.1 | kijken terug | keken terug | terugkijken | terugkeken |
| imperative sing. | kijk terug | |||
| imperative plur.1 | kijkt terug | |||
| participles | terugkijkend | teruggekeken | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||