ทรัพยสิทธิ
Appearance
Thai
[edit]Etymology
[edit]From ทรัพย (“of or pertaining to property”) + สิทธิ (sìt-tí, “right”); calque of English real right.
Probably first used on 11 November 1923, when the first book of the Civil and Commercial Code of Thailand was promulgated.
Pronunciation
[edit]Orthographic | ทรัพยสิทธิ d r ạ b y s i d dʰ i | |
Phonemic | ซับ-พะ-ยะ-สิด z ạ ɓ – b a – y a – s i ɗ | |
Romanization | Paiboon | sáp-pá-yá-sìt |
Royal Institute | sap-pha-ya-sit | |
(standard) IPA(key) | /sap̚˦˥.pʰa˦˥.ja˦˥.sit̚˨˩/(R) |
Noun
[edit]ทรัพยสิทธิ • (sáp-pá-yá-sìt)
- (law) real right.
- 1930, พระราชกฤษฎีกาให้ใช้บทบัญญัติ บรรพ ๔ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ลงวันที่ ๑๖ มีนาคม ๒๔๗๓:
- มาตรา ๑๒๙๘ ทรัพยสิทธิทั้งหลายนั้น ท่านว่า จะก่อตั้งขึ้นได้แต่ด้วยอาศัยอำนาจในประมวลกฎหมายนี้หรือกฎหมายอื่น
- mâat-dtraa nʉ̀ng pan sɔ̌ɔng rɔ́ɔi gâao-sìp bpɛ̀ɛt sáp-pá-yá-sìt táng-lǎai nán tân wâa jà gɔ̀ɔ-dtâng kʉ̂n dâai dtɛ̀ɛ dûai aa-sǎi am-nâat nai bprà-muuan-gòt-mǎai níi rʉ̌ʉ gòt-mǎai ʉ̀ʉn
- Section 1298 It is hereby prescribed that all real rights may only be created by virtue of the present Code or other law.
- มาตรา ๑๒๙๙ ภายในบังคับแห่งบทบัญญัติในประมวลกฎหมายนี้หรือกฎหมายอื่น ท่านว่า การได้มาโดยนีติกรรมซึ่งอสังหาริมทรัพย์หรือทรัพยสิทธิอันเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์นั้นไม่บริบูรณ์ เว้นแต่นีติกรรมจะได้ทำเป็นหนังสือ และได้จดทะเบียนการได้มากับพนักงานเจ้าหน้าที่ ถ้ามีผู้ได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์หรือทรัพยสิทธิอันเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์โดยทางอื่นนอกจากนีติกรรม สิทธิของผู้ได้มานั้น ถ้ายังมิได้จดทะเบียนไซร้ ท่านว่า จะมีการเปลี่ยนแปลงทางทะเบียนไม่ได้ และสิทธิอันยังมิได้จดทะเบียนนั้นมิให้ยกขึ้นเป็นข้อต่อสู้บุคคลภายนอกผู้ได้สิทธิมาโดยเสียค่าตอบแทนและโดยสุจริต และได้จดทะเบียนสิทธิโดยสุจริตแล้ว
- mâat-dtraa nʉ̀ng pan sɔ̌ɔng rɔ́ɔi gâao-sìp gâao paai-nai bang-káp hɛ̀ng bòt-ban-yàt nai bprà-muuan-gòt-mǎai níi rʉ̌ʉ gòt-mǎai ʉ̀ʉn tân wâa gaan-dâai-maa dooi nii-dtì-gam sʉ̂ng à-sǎng-hǎa-rí-má-sáp rʉ̌ʉ sáp-pá-yá-sìt an gìao-gàp à-sǎng-hǎa-rí-má-sáp nán mâi bɔɔ-rí-buun wéen-dtɛ̀ɛ nii-dtì-gam jà dâai tam bpen nǎng-sʉ̌ʉ lɛ́ dâai jòt-tá-biian gaan-dâai-maa gàp pá-nák-ngaan-jâao-nâa-tîi tâa mii pûu dâai-maa sʉ̂ng à-sǎng-hǎa-rí-má-sáp rʉ̌ʉ sáp-pá-yá-sìt an gìao-gàp à-sǎng-hǎa-rí-má-sáp dooi taang ʉ̀ʉn nɔ̂ɔk-jàak nii-dtì-gam sìt-tí kɔ̌ɔng pûu dâai-maa nán tâa yang mí-dâai jòt-tá-biian sái tân wâa jà mii gaan-bplìian-bplɛɛng taang tá-biian mâi-dâai lɛ́ sìt-tí an yang mí-dâai jòt-tá-biian nán mí hâi yók kʉ̂n bpen kɔ̂ɔ-dtɔ̀ɔ-sûu bùk-kon-paai-nɔ̂ɔk pûu dâai sìt-tí maa dooi sǐia kâa-dtɔ̀ɔp-tɛɛn lɛ́ dooi sùt-jà-rìt lɛ́ dâai jòt-tá-biian sìt-tí dooi sùt-jà-rìt lɛ́ɛo
- Section 1299 Subject to the provisions of the present Code or other law, it is hereby prescribed that the acquisition of immovable property or a real right concerning immovable property by means of a juristic act is not complete, save where the juristic act has been made in writing and the acquisition has been registered by the competent authority. Should there be anyone acquiring immovable property or a real right concerning immovable property by any other means than a juristic act, it is said that there can be no change in the register in relation to the right of the acquiror, unless the right has been registered. And the right which is not yet registered may not be set up as a defence against a third party who has acquired a right for value and in good faith and has registered his right in good faith.
- 1930, พระราชกฤษฎีกาให้ใช้บทบัญญัติ บรรพ ๔ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ลงวันที่ ๑๖ มีนาคม ๒๔๗๓: