บังคับ

Thai

Etymology

From Khmer បង្គាប់ (bɑngkŏəp, “to command”).

Pronunciation

Orthographic		บังคับ ɓ ạ ŋ g ạ ɓ
Phonemic		บัง-คับ ɓ ạ ŋ – g ạ ɓ
Romanization	Paiboon	bang-káp
	Royal Institute	bang-khap
(standard) IPA^(key)		/baŋ˧.kʰap̚˦˥/^(R)

Verb

บังคับ • (bang-káp) (abstract noun การบังคับ)

(archaic, transitive or intransitive) to command; to direct.
- 1807, “พระราชพงษาวดารเหนือ”, in ประชุมพงษาวดาร ภาคที่ ๑, กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทย, published 1914, page 10:
  
  จึงบังคับอำมาตย์ทั้งหลาย ให้แต่ง เรือ
  jʉng bang-káp am-màat táng-lǎai hâi dtɛ̀ng rʉʉa
  so [he] ordered all the ministers to prepare a vessel
- 1936, ดำรงราชานุภาพ, สมเด็ดพระเจ้าบรมวงส์เทอ กรมพระยา, “นิทานที่ 15 เรื่อง อั้งยี่”, in นิทานโบรานคดี, พระนคร: กรมสิลปากร, page 262:
  
  ทหานเรือ จัด พล จำนวน เท่ากัน กับ ทหานบก และ พระยา ชล ยุธ ฯ รับ ไปบังคับเอง
  tá-hǎan-rʉʉa jàt pon jam-nuuan tâo-gan gàp tá-hǎan-bòk · lɛ́ prá-yaa chon-lá yút - · ráp bpai bang-káp eeng
  The Navy organised officers in the number equivalent to [those from] the Army and Phraya Chonlayut agreed to go command [them] in person.
(transitive) to force; to compel; to oblige; to require; to necessitate.
(transitive, often followed by ตาม) to enforce; to execute.
- 1936, “ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ ๖”, in ประกาศพระราชบัญญัติและพระราชกำหนดต่าง ๆ รัชชกาลที่ ๘, พระนคร: โรงพิมพ์บำรุงนุกูลกิจ, page 1724:
  
  เจ้าหนี้กองมฤดก จะบังคับชำระ หนี้...จาก กองมฤดก
  jâao-nîi gɔɔng-má-rʉ́-dòk jà bang-káp cham-rá nîi ... jàak gɔɔng-má-rʉ́-dòk
  The creditors of the mass of an inheritance may enforce the payment of the debts...against the mass of the inheritance.
- 1940, ประเทศอังกฤษในระหว่างสงคราม, พระนคร: โรงพิมพ์พานิชศุภผล, page 15:
  
  มิให้เจ้าหนี้บังคับตาม คำพิพากษา หรือ คำสั่ง ที่เกี่ยวกับ การชำระ เงิน หรือ ชำระบัญชี ห้างหุ้นส่วน บริษัท
  mí-hâi jâao-nîi bang-káp dtaam kam-pí-pâak-sǎa rʉ̌ʉ kam-sàng tîi gìao-gàp gaan-cham-rá ngən rʉ̌ʉ cham-rá-ban-chii hâang-hûn-sùuan bɔɔ-rí-sàt
  prohibit the creditors [from] enforcing the judgments or orders which deal with the payment of money or liquidation of partnerships [and] companies.

Noun

บังคับ • (bang-káp)

(archaic) command, direction; jurisdiction, authority.
(poetry) requirement or rule for writing a poem, such as that governing tones or rhymes.

Derived terms

กฎข้อบังคับ (gòt-kɔ̂ɔ-bang-káp)
การบังคับให้สูญหาย
ข้อบังคับ (kɔ̂ɔ-bang-káp)
คนในบังคับ
คำบังคับ
เงื่อนไขบังคับก่อน (ngʉ̂ʉan-kǎi-bang-káp-gɔ̀ɔn)
เงื่อนไขบังคับหลัง (ngʉ̂ʉan-kǎi-bang-káp-lǎng)
ใช้บังคับ (chái-bang-káp)
ที่บังคับ
บทบังคับ
บังคับการ
บังคับคดี
บังคับครุ
บังคับจิตใจ
บังคับใจ
บังคับใช้ (bang-káp-chái)
บังคับโท
บังคับบัญชา (bang-káp-ban-chaa)
บังคับลหุ
บังคับสัมผัส
บังคับเอก
บีบบังคับ
ผลบังคับ
ภาคบังคับ
วิชาบังคับ
สภาพบังคับ
เส้นบังคับ