προηγούμενος
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]present participle of προηγέομαι (proēgéomai) / προηγοῦμαι (proēgoûmai, “to go first, lead”). See προ- (pro-) + ἡγούμενος (hēgoúmenos).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /pro.ɛː.ɡǔː.me.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pro.e̝ˈɡu.me.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pro.iˈɣu.me.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pro.iˈɣu.me.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pro.iˈɣu.me.nos/
Participle
[edit]προηγούμενος • (proēgoúmenos) m (feminine προηγουμένη, neuter προηγούμενον); first/second declension
- preceding, going first, leading the way
- (expression) κατά (katá) προηγούμενον λόγον (lógon): according to a guiding principle
- (in neuter plural): τά προηγούμενα
- premises, initial data
- (mathematics) forward points (at the same side of a radius vector
- (astronomy) τὰ προηγούμενα ζῴδια: the leading signs in the daily movement of the heavens
Declension
[edit]Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | προηγούμενος proēgoúmenos |
προηγουμένη proēgouménē |
προηγούμενον proēgoúmenon |
προηγουμένω proēgouménō |
προηγουμένᾱ proēgouménā |
προηγουμένω proēgouménō |
προηγούμενοι proēgoúmenoi |
προηγούμεναι proēgoúmenai |
προηγούμενᾰ proēgoúmena | |||||
Genitive | προηγουμένου proēgouménou |
προηγουμένης proēgouménēs |
προηγουμένου proēgouménou |
προηγουμένοιν proēgouménoin |
προηγουμέναιν proēgouménain |
προηγουμένοιν proēgouménoin |
προηγουμένων proēgouménōn |
προηγουμένων proēgouménōn |
προηγουμένων proēgouménōn | |||||
Dative | προηγουμένῳ proēgouménōi |
προηγουμένῃ proēgouménēi |
προηγουμένῳ proēgouménōi |
προηγουμένοιν proēgouménoin |
προηγουμέναιν proēgouménain |
προηγουμένοιν proēgouménoin |
προηγουμένοις proēgouménois |
προηγουμέναις proēgouménais |
προηγουμένοις proēgouménois | |||||
Accusative | προηγούμενον proēgoúmenon |
προηγουμένην proēgouménēn |
προηγούμενον proēgoúmenon |
προηγουμένω proēgouménō |
προηγουμένᾱ proēgouménā |
προηγουμένω proēgouménō |
προηγουμένους proēgouménous |
προηγουμένᾱς proēgouménās |
προηγούμενᾰ proēgoúmena | |||||
Vocative | προηγούμενε proēgoúmene |
προηγουμένη proēgouménē |
προηγούμενον proēgoúmenon |
προηγουμένω proēgouménō |
προηγουμένᾱ proēgouménā |
προηγουμένω proēgouménō |
προηγούμενοι proēgoúmenoi |
προηγούμεναι proēgoúmenai |
προηγούμενᾰ proēgoúmena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
προηγουμένως proēgouménōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|
Antonyms
[edit]- ἑπόμενος (hepómenos)
Derived terms
[edit]- (adverb): προηγουμένως (proēgouménōs)
Descendants
[edit]- Greek: προηγούμενος (proïgoúmenos)
Further reading
[edit]- “προηγούμενος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Greek
[edit]Etymology
[edit]Present participle of προηγούμαι (proïgoúmai), a verb without active forms. Also substantivised. From Ancient Greek προηγούμενος (proēgoúmenos), present participle of προηγέομαι / προηγοῦμαι (proēgoûmai).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]προηγούμενος • (proïgoúmenos) m (plural προηγούμενοι)
- the preceding, the previous one
- Ο προηγούμενος είπε ότι οι ερωτήσεις της προφορικής εξέτασης ήταν δύσκολες.
- O proïgoúmenos eípe óti oi erotíseis tis proforikís exétasis ítan dýskoles.
- The previous one [student] said that the questions of the oral test were difficult.
Declension
[edit]Compare to declension of the masculine participle προηγούμενος.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | προηγούμενος (proïgoúmenos) | προηγούμενοι (proïgoúmenoi) |
genitive | προηγουμένου (proïgouménou) | προηγουμένων (proïgouménon) |
accusative | προηγούμενο (proïgoúmeno) | προηγουμένους (proïgouménous) |
vocative | προηγούμενε (proïgoúmene) | προηγούμενοι (proïgoúmenoi) |
Antonyms
[edit]- επόμενος m (epómenos)
Participle
[edit]προηγούμενος • (proïgoúmenos) m (feminine προηγούμενη, neuter προηγούμενο)
Usage notes
[edit](formal) learned forms of the participle, functioning mostly as nouns, are inflected in the fashion of Ancient Greek προηγούμενος (proēgoúmenos).
- (masculine and neuter genitive): του προηγουμένου (tou proïgouménou) (singular)), των προηγουμένων (ton proïgouménon) (plural)
- (masculine accustive plural): τους προηγουμένους (tous proïgouménous)
- (feminine singular) η προηγουμένη (i proïgouméni) (nominative), της προηγουμένης (tis proïgouménis) (genitive)
The following substantivized forms have special meanings:
- (feminine) η προηγουμένη (i proïgouméni): The previous [day].
- (neuter singular) το προηγούμενο (to proïgoúmeno): preceding event with repercussions, a precedent
- (neuter plural) τα προηγούμενα (ta proïgoúmena)
Declension
[edit]singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | προηγούμενος (proïgoúmenos) | προηγούμενη (proïgoúmeni) | προηγούμενο (proïgoúmeno) | προηγούμενοι (proïgoúmenoi) | προηγούμενες (proïgoúmenes) | προηγούμενα (proïgoúmena) | |
genitive | προηγούμενου (proïgoúmenou) | προηγούμενης (proïgoúmenis) | προηγούμενου (proïgoúmenou) | προηγούμενων (proïgoúmenon) | προηγούμενων (proïgoúmenon) | προηγούμενων (proïgoúmenon) | |
accusative | προηγούμενο (proïgoúmeno) | προηγούμενη (proïgoúmeni) | προηγούμενο (proïgoúmeno) | προηγούμενους (proïgoúmenous) | προηγούμενες (proïgoúmenes) | προηγούμενα (proïgoúmena) | |
vocative | προηγούμενε (proïgoúmene) | προηγούμενη (proïgoúmeni) | προηγούμενο (proïgoúmeno) | προηγούμενοι (proïgoúmenoi) | προηγούμενες (proïgoúmenes) | προηγούμενα (proïgoúmena) |
Synonyms
[edit]- προγενέστερος (progenésteros)
- πρωτύτερος (protýteros)
- and πρότερος (próteros), προηγηθείς (proïgitheís)
Antonyms
[edit]- επόμενος (epómenos)
- ακόλουθος (akólouthos)
- and ύστερος (ýsteros), προσεχής (prosechís), κατοπινός (katopinós), ερχόμενος (erchómenos)
See also
[edit]- άνευ προηγουμένου (ánef proïgouménou)
- προηγούμενα (proïgoúmena, adverb and as noun, plural)
- προηγουμένη (proïgouméni) (as participle and as noun)
- προηγούμενο (proïgoúmeno) (as participle and as noun)
- προηγουμένως (proïgouménos, adverb) (learned)
References
[edit]- ^ προηγούμενος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- Ancient Greek terms prefixed with προ-
- Ancient Greek 5-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek non-lemma forms
- Ancient Greek participles
- Ancient Greek proparoxytone terms
- grc:Mathematics
- grc:Astronomy
- Ancient Greek lemmas
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek nouns
- Greek masculine nouns
- Greek terms with usage examples
- Greek nouns declining like 'άνθρωπος'
- Greek non-lemma forms
- Greek participles
- Greek passive perfect participles
- Greek adjectives in declension ος-η-ο