προηγούμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pro.ɛː.ɡǔː.me.noi̯/ → /pro.iˈɣu.me.ny/ → /pro.iˈɣu.me.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɛː.ɡǔː.me.noi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.e̝ˈɡu.me.ny/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.iˈɣu.me.ny/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.iˈɣu.me.ny/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.iˈɣu.me.ni/

Participle

προηγούμενοι • (proēgoúmenoi)

1. nominative/vocative plural masculine of προηγούμενος (proēgoúmenos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /pro.i.ˈɣu.me.ni/
• Hyphenation: προ‧η‧γού‧με‧νοι
• Homophone: προηγούμενη (proïgoúmeni)

Noun

προηγούμενοι • (proïgoúmenoi) m

1. Nominative and vocative plural form of προηγούμενος (proïgoúmenos).

Participle

προηγούμενοι • (proïgoúmenoi)

1. Nominative and vocative masculine plural form of προηγούμενος (proïgoúmenos).