ύστερος

See also: ὕστερος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ῠ̔́στερος (hŭ́steros, “later”), comparative form of an unattested adjective with superlative ὕστᾰτος (hústătos, “last”) from Proto-Indo-European *údteros (“higher, outer”) from *úd (“upwards, away”) which would make it cognate with English out. Doublet of στερνός (sternós) via Byzantine Greek ὑστερνός (husternós) from syncope of ὑστερινός (husterinós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈi.ste.ɾos/
• Hyphenation: ύ‧στε‧ρος

Adjective

ύστερος • (ýsteros) m (feminine ύστερη, neuter ύστερο)

1. later, posterior, next, subsequent
2. (literary) last, final, ultimate

   Tο ύστερο φιλί. ― To ýstero filí. ― The last kiss

Declension

Declension of ύστερος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ύστερος (ýsteros)	ύστερη (ýsteri)	ύστερο (ýstero)		ύστεροι (ýsteroi)	ύστερες (ýsteres)	ύστερα (ýstera)
genitive	ύστερου (ýsterou)	ύστερης (ýsteris)	ύστερου (ýsterou)		ύστερων (ýsteron)	ύστερων (ýsteron)	ύστερων (ýsteron)
accusative	ύστερο (ýstero)	ύστερη (ýsteri)	ύστερο (ýstero)		ύστερους (ýsterous)	ύστερες (ýsteres)	ύστερα (ýstera)
vocative	ύστερε (ýstere)	ύστερη (ýsteri)	ύστερο (ýstero)		ύστεροι (ýsteroi)	ύστερες (ýsteres)	ύστερα (ýstera)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ύστερος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ύστερος, etc.)

Synonyms

• μεταγενέστερος (metagenésteros)
• τελευταίος (teleftaíos)

Related terms

• εκ των υστέρων (ek ton ystéron)
• στερνός (sternós)
• ύστερα (ýstera)
• υστερότοκος (ysterótokos)
• υστεροφημία (ysterofimía)
• υστερόχρονος (ysteróchronos)
• υστερώ (ysteró)

Further reading

• ύστερος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language