Jump to content

wiać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *vě̀jati, from Proto-Balto-Slavic *wḗˀtei, from Proto-Indo-European *h₂wḗh₁ti, from the root *h₂weh₁- (to blow). Cognate to German wehen, Ancient Greek ἄημι (áēmi), Sanskrit वाति (vā́ti) and Avestan 𐬬𐬁𐬌𐬙𐬌 (iti).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvjat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ɕ
  • Syllabification: wiać

Verb

[edit]

wiać impf (perfective powiać or wionąć)

  1. (intransitive, of wind) to blow (to produce an air current)
  2. (intransitive, archaic) to blow (to be propelled by an air current)
  3. (transitive, obsolete) to drift in, to overblow (to blow over or across)
  4. (transitive, agriculture) to winnow (to subject (granular material, especially food grain) to a current of air separating heavier and lighter components)

Verb

[edit]

wiać impf (perfective zwiać)

  1. (intransitive, colloquial) to bolt, to scram (to flee)
    Synonyms: see Thesaurus:uciekać

Conjugation

[edit]
Conjugation of wiać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wiać
present tense 1st wieję wiejemy
2nd wiejesz wiejecie
3rd wieje wieją
impersonal wieje się
past tense 1st wiałem,
-(e)m wiał
wiałam,
-(e)m wiała
wiałom,
-(e)m wiało
wialiśmy,
-(e)śmy wiali
wiałyśmy,
-(e)śmy wiały
2nd wiałeś,
-(e)ś wiał
wiałaś,
-(e)ś wiała
wiałoś,
-(e)ś wiało
wialiście,
-(e)ście wiali
wiałyście,
-(e)ście wiały
3rd wiał wiała wiało wiali wiały
impersonal wiano
future tense 1st będę wiał,
będę wiać
będę wiała,
będę wiać
będę wiało,
będę wiać
będziemy wiali,
będziemy wiać
będziemy wiały,
będziemy wiać
2nd będziesz wiał,
będziesz wiać
będziesz wiała,
będziesz wiać
będziesz wiało,
będziesz wiać
będziecie wiali,
będziecie wiać
będziecie wiały,
będziecie wiać
3rd będzie wiał,
będzie wiać
będzie wiała,
będzie wiać
będzie wiało,
będzie wiać
będą wiali,
będą wiać
będą wiały,
będą wiać
impersonal będzie wiać się
conditional 1st wiałbym,
bym wiał
wiałabym,
bym wiała
wiałobym,
bym wiało
wialibyśmy,
byśmy wiali
wiałybyśmy,
byśmy wiały
2nd wiałbyś,
byś wiał
wiałabyś,
byś wiała
wiałobyś,
byś wiało
wialibyście,
byście wiali
wiałybyście,
byście wiały
3rd wiałby,
by wiał
wiałaby,
by wiała
wiałoby,
by wiało
wialiby,
by wiali
wiałyby,
by wiały
impersonal wiano by
imperative 1st niech wieję wiejmy
2nd wiej wiejcie
3rd niech wieje niech wieją
active adjectival participle wiejący wiejąca wiejące wiejący wiejące
passive adjectival participle wiany wiana wiane wiani wiane
contemporary adverbial participle wiejąc
verbal noun wianie

Verb

[edit]

wiać impf

  1. (intransitive, impersonal) to be perceptible [with instrumental]
    Synonym: zalatywać

Declension

[edit]
Conjugation of wiać
infinitive wiać
present indicative wieje
past indicative wiało
future indicative będzie wiać
będzie wiało
conditional wiałoby
by wiało
imperative niech wieje

Derived terms

[edit]
nouns
verbs
[edit]
adjective
adverb
noun
verbs

Further reading

[edit]
  • wiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wiać in Polish dictionaries at PWN