owiać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From o- +‎ wiać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɔ.vjat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvjat͡ɕ
  • Syllabification: o‧wiać

Verb

[edit]

owiać pf (imperfective owiewać)

  1. (transitive) to blow around, to surround by blowing or having been blown
  2. (transitive) to cover lightly having been blown [with instrumental ‘with snow, sand, etc.’]
  3. (transitive, figurative) to enshroud, to surround [with instrumental ‘with mystery, secrecy, etc.’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of owiać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive owiać
future tense 1st owieję owiejemy
2nd owiejesz owiejecie
3rd owieje owieją
impersonal owieje się
past tense 1st owiałem,
-(e)m owiał
owiałam,
-(e)m owiała
owiałom,
-(e)m owiało
owialiśmy,
-(e)śmy owiali
owiałyśmy,
-(e)śmy owiały
2nd owiałeś,
-(e)ś owiał
owiałaś,
-(e)ś owiała
owiałoś,
-(e)ś owiało
owialiście,
-(e)ście owiali
owiałyście,
-(e)ście owiały
3rd owiał owiała owiało owiali owiały
impersonal owiano
conditional 1st owiałbym,
bym owiał
owiałabym,
bym owiała
owiałobym,
bym owiało
owialibyśmy,
byśmy owiali
owiałybyśmy,
byśmy owiały
2nd owiałbyś,
byś owiał
owiałabyś,
byś owiała
owiałobyś,
byś owiało
owialibyście,
byście owiali
owiałybyście,
byście owiały
3rd owiałby,
by owiał
owiałaby,
by owiała
owiałoby,
by owiało
owialiby,
by owiali
owiałyby,
by owiały
impersonal owiano by
imperative 1st niech owieję owiejmy
2nd owiej owiejcie
3rd niech owieje niech owieją
passive adjectival participle owiany owiana owiane owiani owiane
anterior adverbial participle owiawszy
verbal noun owianie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • owiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • owiać in Polish dictionaries at PWN