Jump to content

podwiać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From pod- +‎ wiać.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

podwiać pf (imperfective podwiewać)

  1. (intransitive, of wind) to blow upwards
  2. (transitive, colloquial, of wind) to blow upwards, to push or carry up by blowing

Conjugation

[edit]
Conjugation of podwiać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podwiać
future tense 1st podwieję podwiejemy
2nd podwiejesz podwiejecie
3rd podwieje podwieją
impersonal podwieje się
past tense 1st podwiałem,
-(e)m podwiał
podwiałam,
-(e)m podwiała
podwiałom,
-(e)m podwiało
podwialiśmy,
-(e)śmy podwiali
podwiałyśmy,
-(e)śmy podwiały
2nd podwiałeś,
-(e)ś podwiał
podwiałaś,
-(e)ś podwiała
podwiałoś,
-(e)ś podwiało
podwialiście,
-(e)ście podwiali
podwiałyście,
-(e)ście podwiały
3rd podwiał podwiała podwiało podwiali podwiały
impersonal podwiano
conditional 1st podwiałbym,
bym podwiał
podwiałabym,
bym podwiała
podwiałobym,
bym podwiało
podwialibyśmy,
byśmy podwiali
podwiałybyśmy,
byśmy podwiały
2nd podwiałbyś,
byś podwiał
podwiałabyś,
byś podwiała
podwiałobyś,
byś podwiało
podwialibyście,
byście podwiali
podwiałybyście,
byście podwiały
3rd podwiałby,
by podwiał
podwiałaby,
by podwiała
podwiałoby,
by podwiało
podwialiby,
by podwiali
podwiałyby,
by podwiały
impersonal podwiano by
imperative 1st niech podwieję podwiejmy
2nd podwiej podwiejcie
3rd niech podwieje niech podwieją
passive adjectival participle podwiany podwiana podwiane podwiani podwiane
anterior adverbial participle podwiawszy
verbal noun podwianie

Further reading

[edit]
  • podwiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podwiać in Polish dictionaries at PWN