przewiać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From prze- +‎ wiać.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

przewiać pf (imperfective przewiewać)

  1. (transitive) to blow, to move by blowing
  2. (transitive, of the wind) to chill
  3. (transitive) to winnow, to husk

Conjugation

[edit]
Conjugation of przewiać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przewiać
future tense 1st przewieję przewiejemy
2nd przewiejesz przewiejecie
3rd przewieje przewieją
impersonal przewieje się
past tense 1st przewiałem,
-(e)m przewiał
przewiałam,
-(e)m przewiała
przewiałom,
-(e)m przewiało
przewialiśmy,
-(e)śmy przewiali
przewiałyśmy,
-(e)śmy przewiały
2nd przewiałeś,
-(e)ś przewiał
przewiałaś,
-(e)ś przewiała
przewiałoś,
-(e)ś przewiało
przewialiście,
-(e)ście przewiali
przewiałyście,
-(e)ście przewiały
3rd przewiał przewiała przewiało przewiali przewiały
impersonal przewiano
conditional 1st przewiałbym,
bym przewiał
przewiałabym,
bym przewiała
przewiałobym,
bym przewiało
przewialibyśmy,
byśmy przewiali
przewiałybyśmy,
byśmy przewiały
2nd przewiałbyś,
byś przewiał
przewiałabyś,
byś przewiała
przewiałobyś,
byś przewiało
przewialibyście,
byście przewiali
przewiałybyście,
byście przewiały
3rd przewiałby,
by przewiał
przewiałaby,
by przewiała
przewiałoby,
by przewiało
przewialiby,
by przewiali
przewiałyby,
by przewiały
impersonal przewiano by
imperative 1st niech przewieję przewiejmy
2nd przewiej przewiejcie
3rd niech przewieje niech przewieją
passive adjectival participle przewiany przewiana przewiane przewiani przewiane
anterior adverbial participle przewiawszy
verbal noun przewianie

Further reading

[edit]
  • przewiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przewiać in Polish dictionaries at PWN