przywiać

Polish

Etymology

From przy- +‎ wiać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɘ.vjat͡ɕ/
• Rhymes: -ɘvjat͡ɕ
• Syllabification: przy‧wiać

Verb

przywiać pf (imperfective przywiewać)

1. (transitive) to blow towards (cause to appear somewhere by blowing)
2. (transitive) to cover by blowing (e.g. with snow, sand)

Conjugation

Conjugation of przywiać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przywiać
future tense	1st	przywieję			przywiejemy
	2nd	przywiejesz			przywiejecie
	3rd	przywieje			przywieją
	impersonal	przywieje się
past tense	1st	przywiałem, -(e)m przywiał	przywiałam, -(e)m przywiała	przywiałom, -(e)m przywiało	przywialiśmy, -(e)śmy przywiali	przywiałyśmy, -(e)śmy przywiały
	2nd	przywiałeś, -(e)ś przywiał	przywiałaś, -(e)ś przywiała	przywiałoś, -(e)ś przywiało	przywialiście, -(e)ście przywiali	przywiałyście, -(e)ście przywiały
	3rd	przywiał	przywiała	przywiało	przywiali	przywiały
	impersonal	przywiano
conditional	1st	przywiałbym, bym przywiał	przywiałabym, bym przywiała	przywiałobym, bym przywiało	przywialibyśmy, byśmy przywiali	przywiałybyśmy, byśmy przywiały
	2nd	przywiałbyś, byś przywiał	przywiałabyś, byś przywiała	przywiałobyś, byś przywiało	przywialibyście, byście przywiali	przywiałybyście, byście przywiały
	3rd	przywiałby, by przywiał	przywiałaby, by przywiała	przywiałoby, by przywiało	przywialiby, by przywiali	przywiałyby, by przywiały
	impersonal	przywiano by
imperative	1st	niech przywieję			przywiejmy
	2nd	przywiej			przywiejcie
	3rd	niech przywieje			niech przywieją
passive adjectival participle		przywiany	przywiana	przywiane	przywiani	przywiane
anterior adverbial participle		przywiawszy
verbal noun		przywianie

Further reading

• przywiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przywiać in Polish dictionaries at PWN