wionąć

See also: wionąc

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *věnǫti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɔ.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: wio‧nąć

Verb

wionąć pf or wionąć impf

1. (intransitive) to blow, to cause to move as if blown by the wind [with instrumental]

   Synonyms: powiać, zawiać

2. (intransitive, of smells, sensations, etc.) to waft in, to drift in, to become perceptible

   Synonym: zalecieć

3. (intransitive) to move as if blown by the wind, to flutter, to wave

   Synonyms: powiać, załopotać

4. (intransitive, archaic) to vanish, to evaporate

   Synonyms: ulecieć, pierzchnąć, wywietrzeć, ulotnić się

Conjugation

Perfective conjugation:

Conjugation of wionąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wionąć
future tense	1st	wionę			wioniemy
	2nd	wioniesz			wioniecie
	3rd	wionie			wioną
	impersonal	wionie się
past tense	1st	wionąłem, -(e)m wionął	wionęłam, -(e)m wionęła	wionęłom, -(e)m wionęło	wionęliśmy, -(e)śmy wionęli	wionęłyśmy, -(e)śmy wionęły
	2nd	wionąłeś, -(e)ś wionął	wionęłaś, -(e)ś wionęła	wionęłoś, -(e)ś wionęło	wionęliście, -(e)ście wionęli	wionęłyście, -(e)ście wionęły
	3rd	wionął	wionęła	wionęło	wionęli	wionęły
	impersonal	wionięto
conditional	1st	wionąłbym, bym wionął	wionęłabym, bym wionęła	wionęłobym, bym wionęło	wionęlibyśmy, byśmy wionęli	wionęłybyśmy, byśmy wionęły
	2nd	wionąłbyś, byś wionął	wionęłabyś, byś wionęła	wionęłobyś, byś wionęło	wionęlibyście, byście wionęli	wionęłybyście, byście wionęły
	3rd	wionąłby, by wionął	wionęłaby, by wionęła	wionęłoby, by wionęło	wionęliby, by wionęli	wionęłyby, by wionęły
	impersonal	wionięto by
imperative	1st	niech wionę			wiońmy
	2nd	wioń			wiońcie
	3rd	niech wionie			niech wioną
anterior adverbial participle		wionąwszy
verbal noun		wionięcie

Imperfective conjugation:

Conjugation of wionąć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wionąć
present tense	1st	wionę			wioniemy
	2nd	wioniesz			wioniecie
	3rd	wionie			wioną
	impersonal	wionie się
past tense	1st	wionąłem, -(e)m wionął	wionęłam, -(e)m wionęła	wionęłom, -(e)m wionęło	wionęliśmy, -(e)śmy wionęli	wionęłyśmy, -(e)śmy wionęły
	2nd	wionąłeś, -(e)ś wionął	wionęłaś, -(e)ś wionęła	wionęłoś, -(e)ś wionęło	wionęliście, -(e)ście wionęli	wionęłyście, -(e)ście wionęły
	3rd	wionął	wionęła	wionęło	wionęli	wionęły
	impersonal	wionięto
future tense	1st	będę wionął, będę wionąć	będę wionęła, będę wionąć	będę wionęło, będę wionąć	będziemy wionęli, będziemy wionąć	będziemy wionęły, będziemy wionąć
	2nd	będziesz wionął, będziesz wionąć	będziesz wionęła, będziesz wionąć	będziesz wionęło, będziesz wionąć	będziecie wionęli, będziecie wionąć	będziecie wionęły, będziecie wionąć
	3rd	będzie wionął, będzie wionąć	będzie wionęła, będzie wionąć	będzie wionęło, będzie wionąć	będą wionęli, będą wionąć	będą wionęły, będą wionąć
	impersonal	będzie wionąć się
conditional	1st	wionąłbym, bym wionął	wionęłabym, bym wionęła	wionęłobym, bym wionęło	wionęlibyśmy, byśmy wionęli	wionęłybyśmy, byśmy wionęły
	2nd	wionąłbyś, byś wionął	wionęłabyś, byś wionęła	wionęłobyś, byś wionęło	wionęlibyście, byście wionęli	wionęłybyście, byście wionęły
	3rd	wionąłby, by wionął	wionęłaby, by wionęła	wionęłoby, by wionęło	wionęliby, by wionęli	wionęłyby, by wionęły
	impersonal	wionięto by
imperative	1st	niech wionę			wiońmy
	2nd	wioń			wiońcie
	3rd	niech wionie			niech wioną
active adjectival participle		wionący	wionąca	wionące	wionący	wionące
contemporary adverbial participle		wionąc
verbal noun		wionięcie

Further reading

• wionąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wionąć in Polish dictionaries at PWN