Jump to content

dziać

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

    Inherited from Proto-Slavic *děti. First attested in the 14th century.

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): (10th–15th CE) /d͡ʑaːt͡ɕ/
    • IPA(key): (15th CE) /d͡ʑɒt͡ɕ/

    Verb

    [edit]

    dziać impf (perfective udziać)

    1. to do; to act
      • 1901 [15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 129:
        Dzeyą a. *czyno fungor (pro quo legatione fungor in catena, ita ut in ipso audeam, prout oportet me, loqui Eph 6, 20)
        [Dzieję a. czynię fungor (pro quo legatione fungor in catena, ita ut in ipso audeam, prout oportet me, loqui Eph 6, 20)]
      • 1856-1870 [1431], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki[1], volume II, number 2364:
        Unum tuss cirotecarum dzanych
        [Unum tuss cirotecarum dzianych]

    Verb

    [edit]

    dziać pf

    1. (attested in Sieradz-Łęczyca) to lose, to misplace; to place, to put
      • 1897 [1394], Teki Adolfa Pawińskiego[2], volume III, number 3470, Łęczyca Land:
        Mego czloueka gøl... i tamo gi pøthal, a w them ne wem, kamo gi dzal
        [Mego człowieka jął... i tamo ji pętał a w tem nie wiem, kamo ji dział]

    Verb

    [edit]

    dziać impf

    1. (attested in Lesser Poland) to call; to name [with dative ‘whom/what’]
    2. (attested in Lesser Poland) to say, to speak
    3. (reflexive with się, attested in Masovia) to happen, to go on, to unfold, to take place [with od (+ genitive) or przez (+ accusative) ‘because of whom’, along with dative ‘to whom’, along with z (+ instrumental) ‘with whom’]
      • 1856-1870 [1399], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki[5], volume VIII, number 8758:
        A potem czo sya dzalo, to bylo za yego poczanthkem
        [A potem co się działo, to było za jego początkiem]
      • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[6], page 377:
        Vschytek lyvd veselyl szye ze wschysthkych tych czvd vyelebnych, ktore szye dzyaly od nyego (quae gloriose fiebant ab eo Luc 13, 17)
        [Wszytek lud weselił sie ze wszystkich tych cud wielebnych, ktore sie działy od niego (quae gloriose fiebant ab eo Luc 13, 17)]
      • 1950 [1477], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 3095, Warsaw:
        Domini, nyesprąwyedlyw[y][ości] my szą dzeya a precone
        [Domini, niesprawiedliw[ości] mi się dzieją a precone]
      • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[7], page 734:
        O tem, yako dzyevycza Marya pytala svyatego Yana, czo by szye dzyalo z yey synem?
        [O tem, jako dziewica Maryja pytała świętego Jana, co by sie działo z jej synem?]
      • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 85:
        Dzyalo syąn w Sochaczowye (acta sunt in Sochaczew), w ponyedzalek po nyedzyeli Cantate
        [Działo się w Sochaczowie (acta sunt in Sochaczew) w poniedziałek po niedzieli Cantate]
      • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[8], 5, 16:
        Ach sluszebnyky twoge byczmy byyø, przesprawnye sze dzege przeczyw ludu twemu (iniuste agitur contra populum tuum)
        [Ach służebniki twoje biczmi biją a przezprawnie sie dzieje przeciw ludu twemu (iniuste agitur contra populum tuum)]

    Derived terms

    [edit]
    (nouns):
    (verbs):

    Descendants

    [edit]
    • Polish: dziać
    • Silesian: dziŏć

    References

    [edit]
    • Boryś, Wiesław (2005) “dziać, dziać się”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
    • Sławski, Franciszek (1958-1965) “dziać”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological dictionary of the Polish language] (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
    • Mańczak, Witold (2017) “dziać”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
    • Bańkowski, Andrzej (2000) “dziać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
    • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “dziać, dzieć, dziejać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

    Polish

    [edit]

    Alternative forms

    [edit]

    Etymology

    [edit]

      Inherited from Old Polish dziać.

      Pronunciation

      [edit]
       
      • Audio 1; dziać:(file)
      • Audio 2; dziać się:(file)
      • Rhymes: -at͡ɕ
      • Syllabification: dziać

      Verb

      [edit]

      dziać impf

      1. (transitive, intransitive) to knit; to weave (to turn thread or yarn into a piece of fabric)
        Synonyms: robić na drutach, tkać
      2. (obsolete, transitive) to embroider (to stitch a decorative design on fabric with needle and thread)
        Synonyms: haftować, wyszywać
      3. (obsolete, transitive) to do; to make
        Synonyms: działać, czynić, robić
      4. (obsolete, transitive) to call; to name [with dative ‘whom/what’]
        Synonym: nazywać
      5. (obsolete, transitive) to recite, to retell
        Synonyms: głosić, opowiadać
      6. (reflexive with się) to go on (to happen or occur) [with z (+ instrumental) ‘with whom’]
        Synonyms: stawać się, wydarzać się, zachodzić
      7. (reflexive with się) to happen to, to occur to [with dative ‘to whom’]
        Synonyms: przytrafiać, zdarzać się
      8. (reflexive with się, obsolete) to work out (to be successful)
        Synonyms: powodzić się, udawać się, wieść się
      9. (reflexive with się, Middle Polish) to be recited, to retold
        Synonyms: głosić się, opowiadać się

      Conjugation

      [edit]
      Conjugation of dziać impf
      person singular plural
      masculine feminine neuter virile nonvirile
      infinitive dziać
      present tense 1st dzieję dziejemy
      2nd dziejesz dziejecie
      3rd dzieje dzieją
      impersonal dzieje się
      past tense 1st działem,
      -(e)m dział
      działam,
      -(e)m działa
      działom,
      -(e)m działo
      dzialiśmy,
      -(e)śmy dziali
      działyśmy,
      -(e)śmy działy
      2nd działeś,
      -(e)ś dział
      działaś,
      -(e)ś działa
      działoś,
      -(e)ś działo
      dzialiście,
      -(e)ście dziali
      działyście,
      -(e)ście działy
      3rd dział działa działo dziali działy
      impersonal dziano
      future tense 1st będę dział,
      będę dziać
      będę działa,
      będę dziać
      będę działo,
      będę dziać
      będziemy dziali,
      będziemy dziać
      będziemy działy,
      będziemy dziać
      2nd będziesz dział,
      będziesz dziać
      będziesz działa,
      będziesz dziać
      będziesz działo,
      będziesz dziać
      będziecie dziali,
      będziecie dziać
      będziecie działy,
      będziecie dziać
      3rd będzie dział,
      będzie dziać
      będzie działa,
      będzie dziać
      będzie działo,
      będzie dziać
      będą dziali,
      będą dziać
      będą działy,
      będą dziać
      impersonal będzie dziać się
      conditional 1st działbym,
      bym dział
      działabym,
      bym działa
      działobym,
      bym działo
      dzialibyśmy,
      byśmy dziali
      działybyśmy,
      byśmy działy
      2nd działbyś,
      byś dział
      działabyś,
      byś działa
      działobyś,
      byś działo
      dzialibyście,
      byście dziali
      działybyście,
      byście działy
      3rd działby,
      by dział
      działaby,
      by działa
      działoby,
      by działo
      dzialiby,
      by dziali
      działyby,
      by działy
      impersonal dziano by
      imperative 1st niech dzieję dziejmy
      2nd dziej dziejcie
      3rd niech dzieje niech dzieją
      active adjectival participle dziejący dziejąca dziejące dziejący dziejące
      passive adjectival participle dziany dziana dziane dziani dziane
      contemporary adverbial participle dziejąc
      verbal noun dzianie

      Verb

      [edit]

      dziać pf

      1. (transitive, Middle Polish) to misplace; to place
      2. (reflexive with się, obsolete or regional) to turn around; to get lost

      Conjugation

      [edit]
      Conjugation of dziać pf
      person singular plural
      masculine feminine neuter virile nonvirile
      infinitive dziać
      future tense 1st dzieję dziejemy
      2nd dziejesz dziejecie
      3rd dzieje dzieją
      impersonal dzieje się
      past tense 1st działem,
      -(e)m dział
      działam,
      -(e)m działa
      działom,
      -(e)m działo
      dzialiśmy,
      -(e)śmy dziali
      działyśmy,
      -(e)śmy działy
      2nd działeś,
      -(e)ś dział
      działaś,
      -(e)ś działa
      działoś,
      -(e)ś działo
      dzialiście,
      -(e)ście dziali
      działyście,
      -(e)ście działy
      3rd dział działa działo dziali działy
      impersonal dziano
      conditional 1st działbym,
      bym dział
      działabym,
      bym działa
      działobym,
      bym działo
      dzialibyśmy,
      byśmy dziali
      działybyśmy,
      byśmy działy
      2nd działbyś,
      byś dział
      działabyś,
      byś działa
      działobyś,
      byś działo
      dzialibyście,
      byście dziali
      działybyście,
      byście działy
      3rd działby,
      by dział
      działaby,
      by działa
      działoby,
      by działo
      dzialiby,
      by dziali
      działyby,
      by działy
      impersonal dziano by
      imperative 1st niech dzieję dziejmy
      2nd dziej dziejcie
      3rd niech dzieje niech dzieją
      passive adjectival participle dziany dziana dziane dziani dziane
      anterior adverbial participle dziawszy
      verbal noun dzianie

      Derived terms

      [edit]
      (nouns):
      (phrase):
      (verbs):
      [edit]
      (adjective):
      (nouns):
      (verbs):

      Trivia

      [edit]

      According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), dziać się is one of the most used words in Polish, appearing 13 times in scientific texts, 4 times in news, 13 times in essays, 17 times in fiction, and 24 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 71 times, making it the 906th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

      References

      [edit]
      1. ^ Ida Kurcz (1990) “dziać się”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 99

      Further reading

      [edit]
      • dziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
      • dziać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
      • dziać in Polish dictionaries at PWN
      • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “dziać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
      • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “dziać się, dzieć się, [dziejać się]”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
      • Wiesław Morawski (13.03.2020) “DZIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
      • DZIAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 13.03.2020
      • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “dziać”, in Słownik języka polskiego
      • Aleksander Zdanowicz (1861) “dziać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
      • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “dziać, [dziejać, dziajać]”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 630