Jump to content

wdziać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From w- +‎ Proto-Slavic *dějati.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvd͡ʑat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ɕ
  • Syllabification: wdziać

Verb

[edit]

wdziać pf (imperfective wdziewać)

  1. (transitive, literary) to don, to enrobe (to put on clothing; to dress oneself in an article of personal attire)
    Hypernym: nałożyć

Conjugation

[edit]
Conjugation of wdziać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wdziać
future tense 1st wdzieję wdziejemy
2nd wdziejesz wdziejecie
3rd wdzieje wdzieją
impersonal wdzieje się
past tense 1st wdziałem,
-(e)m wdział
wdziałam,
-(e)m wdziała
wdziałom,
-(e)m wdziało
wdzialiśmy,
-(e)śmy wdziali
wdziałyśmy,
-(e)śmy wdziały
2nd wdziałeś,
-(e)ś wdział
wdziałaś,
-(e)ś wdziała
wdziałoś,
-(e)ś wdziało
wdzialiście,
-(e)ście wdziali
wdziałyście,
-(e)ście wdziały
3rd wdział wdziała wdziało wdziali wdziały
impersonal wdziano
conditional 1st wdziałbym,
bym wdział
wdziałabym,
bym wdziała
wdziałobym,
bym wdziało
wdzialibyśmy,
byśmy wdziali
wdziałybyśmy,
byśmy wdziały
2nd wdziałbyś,
byś wdział
wdziałabyś,
byś wdziała
wdziałobyś,
byś wdziało
wdzialibyście,
byście wdziali
wdziałybyście,
byście wdziały
3rd wdziałby,
by wdział
wdziałaby,
by wdziała
wdziałoby,
by wdziało
wdzialiby,
by wdziali
wdziałyby,
by wdziały
impersonal wdziano by
imperative 1st niech wdzieję wdziejmy
2nd wdziej wdziejcie
3rd niech wdzieje niech wdzieją
passive adjectival participle wdziany wdziana wdziane wdziani wdziane
anterior adverbial participle wdziawszy
verbal noun wdzianie

Derived terms

[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • wdziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wdziać in Polish dictionaries at PWN