เจ้า

Isan

Etymology

From Proto-Tai *ɕɤwᶜ, from Middle Chinese 主 (MC tsyuX, “master; owner”). Cognate with Thai เจ้า (jâao), Lao ເຈົ້າ (chao), Lü ᦈᧁᧉ (ṫsaw²), Tai Dam ꪹꪊ꫁ꪱ, Shan ၸဝ်ႈ (tsāo), Ahom 𑜋𑜈𑜫 (chaw) or 𑜋𑜨𑜧 (chow).

Pronoun

เจ้า (transliteration needed)

1. you

See also

Isan personal pronouns
	Singular			Plural
	1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
Formal	ข้าน้อย (kàa-nɔ̂ɔi)	ท่าน (tāan)	เพิ่น (pə̄n)	หมู่ข้าน้อย (mūu kàa-nɔ̂ɔi)	หมู่ท่าน (mūu tāan)	ขะเจ้า (ka-jâo)
Common	ข้อย (kɔ̀ɔi)	เจ้า (jâo)	เขา (kǎo) ลาว (láao)	เฮา (háo) หมู่เฮา (mūu háo)	หมู่เจ้า (mūu jâo)	หมู่เขา (mūu kǎo) หมู่ลาว (mūu láao)
Vulgar	กู (guu)	มึง (mʉ́ng)	มัน (mán)	N/A

Noun

เจ้า (transliteration needed)

1. owner, master, boss

Northern Thai

Adverb

เจ้า • (jâo)

1. used by females to express affirmation, assent, agreement, acceptance, or acknowledgement.

Pronoun

เจ้า • (jâo)

1. a first person pronoun, employed by females.

Particle

เจ้า • (jâo)

1. a particle used at the end of a sentence, employed by females.

Thai

Etymology 1

From Proto-Tai *ɕɤwᶜ (“master; owner”), from Middle Chinese 主 (MC tsyuX, “master; owner”). Cognate with Lao ເຈົ້າ (chao); Lü ᦈᧁᧉ (ṫsaw²); Tai Dam ꪹꪊ꫁ꪱ; Shan ၸဝ်ႈ (tsāo); Ahom 𑜋𑜈𑜫 (chaw), 𑜋𑜨𑜧 (chow). Compare Old Khmer cau, cauva, co, cova, cco, ccova, ccau, cū (“chief; head”); Modern Khmer ចៅ (caw).

Alternative forms

Alternative forms

• ^†จ้าว (jâao)
• ^†เจา (jao)

 

Pronunciation

Orthographic		เจ้า e t͡ɕ ˆ ā
Phonemic		จ้าว t͡ɕ ˆ ā w
Romanization	Paiboon	jâao
	Royal Institute	chao
(standard) IPA(key)		/t͡ɕaːw˥˩/(R)

Noun

เจ้า • (jâao)

1. god; deity.
2. (archaic) image or statue of the Buddha.
3. chief; lord; master.
4. ruler; administrator; governor.
5. royal person from the rank of หม่อมเจ้า (mɔ̀m-jâao) upwards.
6. (historical) prince or princess of Lan Na Kingdom or Lan Xang Kingdom.
7. used as an honorific prefixed or suffixed to the names or titles of the above-described persons or things.
8. (archaic) used as an honorific prefixed to the name of a royal person holding the rank of หม่อมเจ้า (mɔ̀m-jâao).
9. owner; possessor.

Derived terms

• ข้าเจ้า
• ข้านอกเจ้าข้าวนอกหม้อ
• ข้านอกเจ้าบ่าวนอกนาย
• ข้าวเจ้า
• ข้าวสารเจ้า
• เข้าเจ้า
• เจ้ากรม
• เจ้ากรรม (jâo-gam)
• เจ้ากระทรวง
• เจ้ากี้เจ้าการ
• เจ้ากู
• เจ้าขรัว
• เจ้าของ (jâo-kɔ̌ɔng)
• เจ้าขา
• เจ้าข้าวเจ้าของ
• เจ้าข้าวแดงแกงร้อน
• เจ้าขุนมุลนาย
• เจ้าขุนมูลนาย
• เจ้าไข้
• เจ้าคณะ
• เจ้าคนนายคน
• เจ้าครอก
• เจ้าคะ
• เจ้าคารม
• เจ้าคุณ
• เจ้าคุณจอม
• เจ้าแง่เจ้างอน
• เจ้าแง่แสนงอน
• เจ้าจอม
• เจ้าจำนวน
• เจ้าจำนำ
• เจ้าชีวิต
• เจ้าชู้ (jâo-chúu)
• เจ้าเซ็น
• เจ้าตัว
• เจ้าต่างกรม
• เจ้าถ้อยหมอความ
• เจ้าถิ่น
• เจ้าท่า
• เจ้าที่
• เจ้าทุกข์
• เจ้าไทย
• เจ้านาย (jâo-naai)
• เจ้าเนื้อ
• เจ้าบ้าน
• เจ้าบ่าว (jâo-bàao)
• เจ้าบุญนายคุณ
• เจ้าเบี้ย
• เจ้าประคุณ (jâao-bprà-kun)
• เจ้าประคู้น
• เจ้าปู่
• เจ้าพนักงาน (jâao-pá-nák-ngaan)
• เจ้าพระคุณ
• เจ้าพระเดชนายพระคุณ
• เจ้าพระยา (jâao-prá-yaa)
• เจ้าพ่อ (jâo-pɔ̂ɔ)
• เจ้าพายุ
• เจ้าฟ้า (jâao-fáa)
• เจ้าภาพ
• เจ้าภาษี
• เจ้ามรดก
• เจ้ามือ (jâo-mʉʉ)
• เจ้าแม่
• เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด (jâao-mâi-mii-sǎan-sǒm-paan-mâi-mii-wát)
• เจ้ายศ
• เจ้าระเบียบ
• เจ้าราชนิกุล
• เจ้าราชินิกูล
• เจ้าเรือน
• เจ้าเล่ห์
• เจ้าเล่ห์เพทุบาย
• เจ้าเล่ห์แสนกล
• เจ้าสังกัด
• เจ้าสัว (jâo-sǔua)
• เจ้าสามสี
• เจ้าสาว (jâo-sǎao)
• เจ้าสำนวน
• เจ้าสำนัก (jâo-sǎm-nák)
• เจ้าสำบัดสำนวน
• เจ้าสำราญ
• เจ้าหน้า
• เจ้าหน้าเจ้าตา
• เจ้าหน้าที่ (jâao-nâa-tîi)
• เจ้าหนี้ (jâao-nîi)
• เจ้าหมื่น
• เจ้าหลวง
• เจ้าหล่อน
• เจ้าหัว
• เจ้าหัวกู
• เจ้าอธิการ
• เจ้าอารมณ์ (jâao-aa-rom)
• เจ้าอาวาส
• โจทเจ้า
• ช้าเจ้าหงส์
• ดอกไม้เจ้า
• ใต้เท้ากรุณาเจ้า
• ทรงเจ้า
• เทพเจ้า
• เทพเจ้า
• เทพยเจ้า
• ปู่เจ้า
• ผัดเจ้าล่อ
• ผู้เป็นเจ้า
• พระคุณเจ้า
• พระเจ้า (prá-jâao)
• พระนางเจ้า
• พระเป็นเจ้า
• พระผู้เป็นเจ้า
• พระพุทธเจ้า (prá-pút-tá-jâao)
• พระองค์เจ้า (prá-ong-jâao)
• พ่อเจ้า
• พ่อเจ้าประคุณ
• แม่เจ้า
• แม่เจ้าเรือน
• แม่เจ้าโว้ย
• ลิงหลอกเจ้า
• ลูกสมภารหลานเจ้าวัด
• เล่นเอาเถิดเจ้าล่อ
• เลี้ยงลูกเจ้าเฝ้าคลัง
• ศาลเจ้า (sǎan-jâao)
• หม่อมเจ้า (mɔ̀m-jâao)
• ไหว้เจ้า

 

Classifier

เจ้า • (jâao)

1. (informal) Classifier for business owners, service providers, and service recipients.

Etymology 2

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		เจ้า e t͡ɕ ˆ ā
Romanization	Paiboon	jâo
	Royal Institute	chao
(standard) IPA(key)		/t͡ɕaw˥˩/(R)

Pronoun

เจ้า • (jâo)

1. (archaic) a second or third person pronoun, used to address a person of equal or lower status, often used with the first person pronoun ข้า (kâa).

Derived terms

• สูเจ้า
• ออเจ้า (ɔɔ-jâo)

 

Noun

เจ้า • (jâo)

1. (colloquial) a title given to a person of equal or lower status.
2. (colloquial) a title of endearment for anyone or anything.

See also

Archaic Thai personal pronouns

		1st		2nd	3rd
		Exclusive	Inclusive
Informal	Singular	กู (guu)		มึง (mʉng)	มัน (man)
	Dual	เผือ (pʉ̌ʉa)	รา (raa)	เขือ (kʉ̌ʉa)	ขา (kǎa)
	Plural	ตู (dtuu)	เรา (rao)	สู (sǔu)	เขา (kǎo)
Formal	Singular	ข้า (kâa), ตู (dtuu), เรา (rao)		เจ้า (jâao), สู (sǔu)	เพื่อน (pʉ̂ʉan), เขา (kǎo)
	Plural	ตูข้า	เราข้า	สูเจ้า	เขาเจ้า