เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด

Thai

Etymology

From เจ้า (jâao, “guardian spirit; tutelary deity”) +‎ ไม่ (mâi, “not”) +‎ มี (mii, “have”) +‎ ศาล (sǎan, “shrine”) +‎ สมภาร (sǒm-paan, “abbot”) +‎ ไม่ (mâi, “not”) +‎ มี (mii, “have”) +‎ วัด (wát, “monastery”); literally "guardian spirit without shrine, abbot without monastery".

Pronunciation

Orthographic		เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด e t͡ɕ ˆ ā ai m ˋ m ī ɕ ā l    s m bʰ ā r ai m ˋ m ī w ạ ɗ
Phonemic		จ้าว-ไม่-มี-สาน-สม-พาน-ไม่-มี-วัด t͡ɕ ˆ ā w – ai m ˋ – m ī – s ā n – s m – b ā n – ai m ˋ – m ī – w ạ ɗ
Romanization	Paiboon	jâao-mâi-mii-sǎan-sǒm-paan-mâi-mii-wát
	Royal Institute	chao-mai-mi-san-som-phan-mai-mi-wat
(standard) IPA(key)		/t͡ɕaːw˥˩.maj˥˩.miː˧.saːn˩˩˦.som˩˩˦.pʰaːn˧.maj˥˩.miː˧.wat̚˦˥/(R)

Noun

เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด • (jâao-mâi-mii-sǎan-sǒm-paan-mâi-mii-wát)

1. (idiomatic) homeless person; person of no fixed abode.