τρέπω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *trep- (“to turn”); cognate with Latin trepit (“turns”, verb), Sanskrit त्रपते (trápate, “feels ashamed, becomes timid or perplexed”), and Hittite 𒋼𒊑𒅁𒍣 (te-ri-ip-zi /⁠tereppt͡si⁠/, “ploughs”, verb). τραπέω (trapéō, “to tread (out), press (grapes)”) and Latin torqueō (“to twist, wind”) are, according to Beekes, unrelated.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tré.pɔː/ → /ˈtre.po/ → /ˈtre.po/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tré.pɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈtre.po/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈtre.po/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈtre.po/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈtre.po/

Verb

τρέπω • (trépō)

1. turn, divert, turn back, rout an enemy
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 5.184:

     εἰ δ’ ὅ γ’ ἀνὴρ ὅν φημι δαΐφρων Τυδέος υἱὸς οὐχ ὅ γ’ ἄνευθε θεοῦ τάδε μαίνεται, ἀλλά τις ἄγχι ἕστηκ’ ἀθανάτων νεφέλῃ εἰλυμένος ὤμους, ὃς τούτου βέλος ὠκὺ κιχήμενον ἔτραπεν ἄλλῃ.

     ei d’ hó g’ anḕr hón phēmi daḯphrōn Tudéos huiòs oukh hó g’ áneuthe theoû táde maínetai, allá tis ánkhi héstēk’ athanátōn nephélēi eiluménos ṓmous, hòs toútou bélos ōkù kikhḗmenon étrapen állēi.

     • Translation by Buckley

       But if this man, whom I speak of, be the warlike son of Tydeus, he does not perform these frantic deeds without divine aid, but some one of the immortals stands near, wrapped round as to his shoulders in a cloud, who has turned into another course the swift shaft just about to hit him.

2. to change someone's mind; (middle voice) to change one's own mind
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 10.43:

     χρεὼ βουλῆς ἐμὲ καὶ σὲ διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε κερδαλέης, ἥ τίς κεν ἐρύσσεται ἠδὲ σαώσει Ἀργείους καὶ νῆας, ἐπεὶ Διὸς ἐτράπετο φρήν.

     khreṑ boulês emè kaì sè diotrephès ô Menélae kerdaléēs, hḗ tís ken erússetai ēdè saṓsei Argeíous kaì nêas, epeì Diòs etrápeto phrḗn.

     O Jove-nurtured Menelaus, need of prudent counsel comes upon both thee and me, which will protect and preserve the Greeks and their ships, since the mind of Jove is altered.

3. to rotate something, change its orientation; (middle voice) turn around, rotate oneself
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.3:

     πάλιν τρέπεν ὄσσε φαεινώ

     pálin trépen ósse phaeinṓ

     turned his shining eyes back

4. (passive voice) to wander, not go in a straight line
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 15.80:

     τραφθῆναι ἀν’ Ἑλλάδα

     traphthênai an’ Helláda

Usage notes

The passive sense is usually expressed using the middle voice, more rarely in the passive (but ἐτράπην (etrápēn) is used for "to be routed" in Aeschylus, Persians, 1029).

800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 11.231:

ὅς ῥα τότ’ Ἀτρεΐδεω Ἀγαμέμνονος ἀντίον ἦλθεν. οἱ δ’ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ’ ἀλλήλοισιν ἰόντες, Ἀτρεΐδης μὲν ἅμαρτε, παραὶ δέ οἱ ἐτράπετ’ ἔγχος

hós rha tót’ Atreḯdeō Agamémnonos antíon êlthen. hoi d’ hóte dḕ skhedòn êsan ep’ allḗloisin ióntes, Atreḯdēs mèn hámarte, paraì dé hoi etrápet’ énkhos

• Translation by Buckley

  When these, advancing against each other, were now near, the son of Atreus on his part missed, and his spear was turned aside

There is no clear difference in meaning between the first and second aorists.

Inflection

   Present: τρέπω, τρέπομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρέπω	τρέπεις	τρέπει	τρέπετον	τρέπετον	τρέπομεν	τρέπετε	τρέπουσῐ(ν)
	subjunctive	τρέπω	τρέπῃς	τρέπῃ	τρέπητον	τρέπητον	τρέπωμεν	τρέπητε	τρέπωσῐ(ν)
	optative	τρέποιμῐ	τρέποις	τρέποι	τρέποιτον	τρεποίτην	τρέποιμεν	τρέποιτε	τρέποιεν
	imperative		τρέπε	τρεπέτω	τρέπετον	τρεπέτων		τρέπετε	τρεπόντων
middle/ passive	indicative	τρέπομαι	τρέπῃ, τρέπει	τρέπεται	τρέπεσθον	τρέπεσθον	τρεπόμεθᾰ	τρέπεσθε	τρέπονται
	subjunctive	τρέπωμαι	τρέπῃ	τρέπηται	τρέπησθον	τρέπησθον	τρεπώμεθᾰ	τρέπησθε	τρέπωνται
	optative	τρεποίμην	τρέποιο	τρέποιτο	τρέποισθον	τρεποίσθην	τρεποίμεθᾰ	τρέποισθε	τρέποιντο
	imperative		τρέπου	τρεπέσθω	τρέπεσθον	τρεπέσθων		τρέπεσθε	τρεπέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τρέπειν				τρέπεσθαι
participle	m	τρέπων				τρεπόμενος
	f	τρέπουσᾰ				τρεπομένη
	n	τρέπον				τρεπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔτρεπον, ἐτρεπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρεπον	ἔτρεπες	ἔτρεπε(ν)	ἐτρέπετον	ἐτρεπέτην	ἐτρέπομεν	ἐτρέπετε	ἔτρεπον
middle/ passive	indicative	ἐτρεπόμην	ἐτρέπου	ἐτρέπετο	ἐτρέπεσθον	ἐτρεπέσθην	ἐτρεπόμεθᾰ	ἐτρέπεσθε	ἐτρέποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: τρέψω, τρέψομαι, τραπήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρέψω	τρέψεις	τρέψει	τρέψετον	τρέψετον	τρέψομεν	τρέψετε	τρέψουσῐ(ν)
	optative	τρέψοιμῐ	τρέψοις	τρέψοι	τρέψοιτον	τρεψοίτην	τρέψοιμεν	τρέψοιτε	τρέψοιεν
middle	indicative	τρέψομαι	τρέψῃ, τρέψει	τρέψεται	τρέψεσθον	τρέψεσθον	τρεψόμεθᾰ	τρέψεσθε	τρέψονται
	optative	τρεψοίμην	τρέψοιο	τρέψοιτο	τρέψοισθον	τρεψοίσθην	τρεψοίμεθᾰ	τρέψοισθε	τρέψοιντο
passive	indicative	τραπήσομαι	τραπήσῃ	τραπήσεται	τραπήσεσθον	τραπήσεσθον	τραπησόμεθᾰ	τραπήσεσθε	τραπήσονται
	optative	τραπησοίμην	τραπήσοιο	τραπήσοιτο	τραπήσοισθον	τραπησοίσθην	τραπησοίμεθᾰ	τραπήσοισθε	τραπήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		τρέψειν			τρέψεσθαι		τραπήσεσθαι
participle	m	τρέψων			τρεψόμενος		τραπησόμενος
	f	τρέψουσᾰ			τρεψομένη		τραπησομένη
	n	τρέψον			τρεψόμενον		τραπησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔτρεψᾰ, ἐτρεψᾰ́μην, ἐτρέφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρεψᾰ	ἔτρεψᾰς	ἔτρεψε(ν)	ἐτρέψᾰτον	ἐτρεψᾰ́την	ἐτρέψᾰμεν	ἐτρέψᾰτε	ἔτρεψᾰν
	subjunctive	τρέψω	τρέψῃς	τρέψῃ	τρέψητον	τρέψητον	τρέψωμεν	τρέψητε	τρέψωσῐ(ν)
	optative	τρέψαιμῐ	τρέψειᾰς, τρέψαις	τρέψειε(ν), τρέψαι	τρέψαιτον	τρεψαίτην	τρέψαιμεν	τρέψαιτε	τρέψειᾰν, τρέψαιεν
	imperative		τρέψον	τρεψᾰ́τω	τρέψᾰτον	τρεψᾰ́των		τρέψᾰτε	τρεψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτρεψᾰ́μην	ἐτρέψω	ἐτρέψᾰτο	ἐτρέψᾰσθον	ἐτρεψᾰ́σθην	ἐτρεψᾰ́μεθᾰ	ἐτρέψᾰσθε	ἐτρέψᾰντο
	subjunctive	τρέψωμαι	τρέψῃ	τρέψηται	τρέψησθον	τρέψησθον	τρεψώμεθᾰ	τρέψησθε	τρέψωνται
	optative	τρεψαίμην	τρέψαιο	τρέψαιτο	τρέψαισθον	τρεψαίσθην	τρεψαίμεθᾰ	τρέψαισθε	τρέψαιντο
	imperative		τρέψαι	τρεψᾰ́σθω	τρέψᾰσθον	τρεψᾰ́σθων		τρέψᾰσθε	τρεψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐτρέφθην	ἐτρέφθης	ἐτρέφθη	ἐτρέφθητον	ἐτρεφθήτην	ἐτρέφθημεν	ἐτρέφθητε	ἐτρέφθησᾰν
	subjunctive	τρεφθῶ	τρεφθῇς	τρεφθῇ	τρεφθῆτον	τρεφθῆτον	τρεφθῶμεν	τρεφθῆτε	τρεφθῶσῐ(ν)
	optative	τρεφθείην	τρεφθείης	τρεφθείη	τρεφθεῖτον, τρεφθείητον	τρεφθείτην, τρεφθειήτην	τρεφθεῖμεν, τρεφθείημεν	τρεφθεῖτε, τρεφθείητε	τρεφθεῖεν, τρεφθείησᾰν
	imperative		τρέφθητῐ	τρεφθήτω	τρέφθητον	τρεφθήτων		τρέφθητε	τρεφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		τρέψαι			τρέψᾰσθαι		τρεφθῆναι
participle	m	τρέψᾱς			τρεψᾰ́μενος		τρεφθείς
	f	τρέψᾱσᾰ			τρεψᾰμένη		τρεφθεῖσᾰ
	n	τρέψᾰν			τρεψᾰ́μενον		τρεφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐτράφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐτράφθην	ἐτράφθης	ἐτράφθη	ἐτράφθητον	ἐτραφθήτην	ἐτράφθημεν	ἐτράφθητε	ἐτράφθησᾰν
	subjunctive	τραφθῶ	τραφθῇς	τραφθῇ	τραφθῆτον	τραφθῆτον	τραφθῶμεν	τραφθῆτε	τραφθῶσῐ(ν)
	optative	τραφθείην	τραφθείης	τραφθείη	τραφθεῖτον, τραφθείητον	τραφθείτην, τραφθειήτην	τραφθεῖμεν, τραφθείημεν	τραφθεῖτε, τραφθείητε	τραφθεῖεν, τραφθείησᾰν
	imperative		τράφθητῐ	τραφθήτω	τράφθητον	τραφθήτων		τράφθητε	τραφθέντων
							passive
infinitive							τραφθῆναι
participle	m						τραφθείς
	f						τραφθεῖσᾰ
	n						τραφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔτρᾰπον, ἐτρᾰπόμην, ἐτρᾰ́πην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρᾰπον	ἔτρᾰπες	ἔτρᾰπε(ν)	ἐτρᾰ́πετον	ἐτρᾰπέτην	ἐτρᾰ́πομεν	ἐτρᾰ́πετε	ἔτρᾰπον
	subjunctive	τρᾰ́πω	τρᾰ́πῃς	τρᾰ́πῃ	τρᾰ́πητον	τρᾰ́πητον	τρᾰ́πωμεν	τρᾰ́πητε	τρᾰ́πωσῐ(ν)
	optative	τρᾰ́ποιμῐ	τρᾰ́ποις	τρᾰ́ποι	τρᾰ́ποιτον	τρᾰποίτην	τρᾰ́ποιμεν	τρᾰ́ποιτε	τρᾰ́ποιεν
	imperative		τρᾰ́πε	τρᾰπέτω	τρᾰ́πετον	τρᾰπέτων		τρᾰ́πετε	τρᾰπόντων
middle	indicative	ἐτρᾰπόμην	ἐτρᾰ́που	ἐτρᾰ́πετο	ἐτρᾰ́πεσθον	ἐτρᾰπέσθην	ἐτρᾰπόμεθᾰ	ἐτρᾰ́πεσθε	ἐτρᾰ́ποντο
	subjunctive	τρᾰ́πωμαι	τρᾰ́πῃ	τρᾰ́πηται	τρᾰ́πησθον	τρᾰ́πησθον	τρᾰπώμεθᾰ	τρᾰ́πησθε	τρᾰ́πωνται
	optative	τρᾰποίμην	τρᾰ́ποιο	τρᾰ́ποιτο	τρᾰ́ποισθον	τρᾰποίσθην	τρᾰποίμεθᾰ	τρᾰ́ποισθε	τρᾰ́ποιντο
	imperative		τρᾰποῦ	τρᾰπέσθω	τρᾰ́πεσθον	τρᾰπέσθων		τρᾰ́πεσθε	τρᾰπέσθων
passive	indicative	ἐτρᾰ́πην	ἐτρᾰ́πης	ἐτρᾰ́πη	ἐτρᾰ́πητον	ἐτρᾰπήτην	ἐτρᾰ́πημεν	ἐτρᾰ́πητε	ἐτρᾰ́πησᾰν
	subjunctive	τρᾰπῶ	τρᾰπῇς	τρᾰπῇ	τρᾰπῆτον	τρᾰπῆτον	τρᾰπῶμεν	τρᾰπῆτε	τρᾰπῶσῐ(ν)
	optative	τρᾰπείην	τρᾰπείης	τρᾰπείη	τρᾰπεῖτον, τρᾰπείητον	τρᾰπείτην, τρᾰπειήτην	τρᾰπεῖμεν, τρᾰπείημεν	τρᾰπεῖτε, τρᾰπείητε	τρᾰπεῖεν, τρᾰπείησᾰν
	imperative		τρᾰ́πηθῐ	τρᾰπήτω	τρᾰ́πητον	τρᾰπήτων		τρᾰ́πητε	τρᾰπέντων
		active			middle		passive
infinitive		τρᾰπεῖν			τρᾰπέσθαι		τρᾰπῆναι
participle	m	τρᾰπών			τρᾰπόμενος		τρᾰπείς
	f	τρᾰποῦσᾰ			τρᾰπομένη		τρᾰπεῖσᾰ
	n	τρᾰπόν			τρᾰπόμενον		τρᾰπέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: τέτροφᾰ, τέτραμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέτροφᾰ	τέτροφᾰς	τέτροφε(ν)	τετρόφᾰτον	τετρόφᾰτον	τετρόφᾰμεν	τετρόφᾰτε	τετρόφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	τετρόφω	τετρόφῃς	τετρόφῃ	τετρόφητον	τετρόφητον	τετρόφωμεν	τετρόφητε	τετρόφωσῐ(ν)
	optative	τετρόφοιμῐ, τετροφοίην	τετρόφοις, τετροφοίης	τετρόφοι, τετροφοίη	τετρόφοιτον	τετροφοίτην	τετρόφοιμεν	τετρόφοιτε	τετρόφοιεν
	imperative		τέτροφε	τετροφέτω	τετρόφετον	τετροφέτων		τετρόφετε	τετροφόντων
middle/ passive	indicative	τέτραμμαι	τέτραψαι	τέτραπται	τέτραφθον	τέτραφθον	τετράμμεθᾰ	τέτραφθε	τετράφᾰται
	subjunctive	τετραμμένος ὦ	τετραμμένος ᾖς	τετραμμένος ᾖ	τετραμμένω ἦτον	τετραμμένω ἦτον	τετραμμένοι ὦμεν	τετραμμένοι ἦτε	τετραμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	τετραμμένος εἴην	τετραμμένος εἴης	τετραμμένος εἴη	τετραμμένω εἴητον/εἶτον	τετραμμένω εἰήτην/εἴτην	τετραμμένοι εἴημεν/εἶμεν	τετραμμένοι εἴητε/εἶτε	τετραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		τέτραψο	τετράφθω	τέτραφθον	τετράφθων		τέτραφθε	τετράφθων
		active				middle/passive
infinitive		τετροφέναι				τετρᾶφθαι
participle	m	τετροφώς				τετραμμένος
	f	τετροφυῖᾰ				τετραμμένη
	n	τετροφός				τετραμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐτετρόφειν, ἐτετράμμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐτετρόφειν, ἐτετρόφη	ἐτετρόφεις, ἐτετρόφης	ἐτετρόφει(ν)	ἐτετρόφετον	ἐτετροφέτην	ἐτετρόφεμεν	ἐτετρόφετε	ἐτετρόφεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐτετράμμην	ἐτέτραψο	ἐτέτραπτο	ἐτέτραφθον	ἐτετράφθην	ἐτετράμμεθᾰ	ἐτέτραφθε	ἐτετράφᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνατρέπω (anatrépō)
• ἀντρέπω (antrépō)
• ἀποτρέπω (apotrépō)
• διατρέπω (diatrépō)
• ἐκτρέπω (ektrépō)
• ἐνεπιτρέπω (enepitrépō)
• ἐντρέπω (entrépō)
• ἐπανατρέπω (epanatrépō)
• ἐπιπεριτρέπω (epiperitrépō)
• ἐπιτρέπω (epitrépō)
• κατατρέπω (katatrépō)
• μετατρέπω (metatrépō)
• παρατρέπω (paratrépō)
• παρεκτρέπω (parektrépō)
• πεδατρέπω (pedatrépō)
• περιτρέπω (peritrépō)
• προσανατρέπω (prosanatrépō)
• προσεπιτρέπω (prosepitrépō)
• προστρέπω (prostrépō)
• προτρέπω (protrépō)
• συμμετατρέπω (summetatrépō)
• συμπεριτρέπω (sumperitrépō)
• συμπροτρέπω (sumprotrépō)
• συνανατρέπω (sunanatrépō)
• συναποτρέπω (sunapotrépō)
• συνεπιτρέπω (sunepitrépō)
• συντρέπω (suntrépō)
• ὑπανατρέπω (hupanatrépō)
• ὑπεκτρέπω (hupektrépō)

 

Related terms

• τροπή (tropḗ)
• τρόπος (trópos)

 

Descendants

→ English:

• Atropos
• entropy
• trope
• trophy
• tropic

 

Further reading

• Kloekhorst, Alwin (2008) “terepp-^zi / tere/ipp-”, in Etymological Dictionary of the Hittite Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 5), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 871–872
• “τρέπω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τρέπω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “τρέπω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τρέπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• τρέπω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “τρέπω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek τρέπω.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtre.po/
• Hyphenation: τρέ‧πω

Verb

τρέπω • (trépo) (past έτρεψα, passive τρέπομαι)

1. to divert, convert

   τρέπομαι σε φυγή ― trépomai se fygí ― I flee, run away

   τράπηκε σε φυγή ― trápike se fygí ― S/he fled

   ετράπη εις φυγήν (in ancient fashion) ― etrápi eis fygín ― S/he fled

2. to turn, veer

Conjugation

τρέπω   τρέπομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	τρέπω	τρέψω	τρέπομαι	τραπώ
2 sg	τρέπεις	τρέψεις	τρέπεσαι	τραπείς
3 sg	τρέπει	τρέψει	τρέπεται	τραπεί
1 pl	τρέπουμε, [‑ομε]	τρέψουμε, [‑ομε]	τρεπόμαστε	τραπούμε
2 pl	τρέπετε	τρέψετε	τρέπεστε, τρεπόσαστε	τραπείτε
3 pl	τρέπουν(ε)	τρέψουν(ε)	τρέπονται	τραπούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έτρεπα	έτρεψα	τρεπόμουν(α)	τράπηκα, [{ετράπην}]1
2 sg	έτρεπες	έτρεψες	τρεπόσουν(α)	τράπηκες, [{ετράπης}]
3 sg	έτρεπε	έτρεψε	τρεπόταν(ε)	τράπηκε, {ετράπη}
1 pl	τρέπαμε	τρέψαμε	τρεπόμασταν, (‑όμαστε)	τραπήκαμε, [{ετράπημεν}]
2 pl	τρέπατε	τρέψατε	τρεπόσασταν, (‑όσαστε)	τραπήκατε, [{ετράπητε}]
3 pl	έτρεπαν, τρέπαν(ε)	έτρεψαν, τρέψαν(ε)	τρέπονταν, (τρεπόντουσαν)	τράπηκαν, τραπήκαν(ε), {ετράπησαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα τρέπω ➤	θα τρέψω ➤	θα τρέπομαι ➤	θα τραπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα τρέπεις, …	θα τρέψεις, …	θα τρέπεσαι, …	θα τραπείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … τρέψει		έχω, έχεις, … τραπεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … τρέψει		είχα, είχες, … τραπεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … τρέψει		θα έχω, θα έχεις, … τραπεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τρέπε	τρέψε	—	τρέψου
2 pl	τρέπετε	τρέψτε	τρέπεστε	τραπείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	τρέποντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας τρέψει ➤		—
Nonfinite form➤	τρέψει		τραπεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Formal passsive forms, as in the ancient aorist ἐτράπην from the conjugation of τρέπω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• ανατρέπω (anatrépo, “to thwart, to overturn”)
• αποτρέπω (apotrépo, “to avert, to dissuade”)
• παρεκτρέπομαι (parektrépomai, “to misbehave”)
• μετατρέπω (metatrépo, “to transform, to convert”)
• επιτρέπω (epitrépo, “to allow”)
• προτρέπω (protrépo, “to incite, to encourage”)