αποτρέπω

See also: ἀποτρέπω

Greek

Etymology

Learned from Ancient Greek ἀποτρέπω (apotrépō). By surface analysis, απο- (“from”) +‎ τρέπω (“turn”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.poˈtɾe.po/
• Hyphenation: α‧πο‧τρέ‧πω

Verb

αποτρέπω • (apotrépo) (past απέτρεψα/απότρεψα, passive αποτρέπομαι)

1. to avert, ward off
2. to dissuade, deter
3. to stop, prevent

Conjugation

αποτρέπω   αποτρέπομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αποτρέπω	αποτρέψω	αποτρέπομαι	αποτραπώ
2 sg	αποτρέπεις	αποτρέψεις	αποτρέπεσαι	αποτραπείς
3 sg	αποτρέπει	αποτρέψει	αποτρέπεται	αποτραπεί
1 pl	αποτρέπουμε, [‑ομε]	αποτρέψουμε, [‑ομε]	αποτρεπόμαστε	αποτραπούμε
2 pl	αποτρέπετε	αποτρέψετε	αποτρέπεστε, αποτρεπόσαστε	αποτραπείτε
3 pl	αποτρέπουν(ε)	αποτρέψουν(ε)	αποτρέπονται	αποτραπούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	απέτρεπα, (απότρεπα)1	απέτρεψα, (απότρεψα)1	αποτρεπόμουν(α)	αποτράπηκα, [{απετράπην}]2
2 sg	απέτρεπες, απότρεπες	απέτρεψες, απότρεψες	αποτρεπόσουν(α)	αποτράπηκες, [{απετράπης}]
3 sg	απέτρεπε, απότρεπε	απέτρεψε, απότρεψε	αποτρεπόταν(ε)	αποτράπηκε, {απετράπη}
1 pl	αποτρέπαμε	αποτρέψαμε	αποτρεπόμασταν, (‑όμαστε)	αποτραπήκαμε, [{απετράπημεν}]
2 pl	αποτρέπατε	αποτρέψατε	αποτρεπόσασταν, (‑όσαστε)	αποτραπήκατε, [{απετράπητε}]
3 pl	απέτρεπαν, αποτρέπαν(ε), απότρεπαν	απέτρεψαν, αποτρέψαν(ε), απότρεψαν	αποτρέπονταν, (αποτρεπόντουσαν)	αποτράπηκαν, αποτραπήκαν(ε), {απετράπησαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αποτρέπω ➤	θα αποτρέψω ➤	θα αποτρέπομαι ➤	θα αποτραπώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποτρέπεις, …	θα αποτρέψεις, …	θα αποτρέπεσαι, …	θα αποτραπείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποτρέψει		έχω, έχεις, … αποτραπεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποτρέψει		είχα, είχες, … αποτραπεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποτρέψει		θα έχω, θα έχεις, … αποτραπεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	απότρεπε	απότρεψε	—	αποτρέψου
2 pl	αποτρέπετε	αποτρέψτε	αποτρέπεστε	αποτραπείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αποτρέποντας ➤		αποτρεπόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας αποτρέψει ➤		—
Nonfinite form➤	αποτρέψει		αποτραπεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Forms with internal augment απ-έ-, and less common forms without the augment: από-  2. Formal passive forms, as in the ancient aorist ἀπετράπην from the conjugation of ἀποτρέπω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).  • Also, formal passive past participle αποτραπείς (apotrapeís), αποτραπείσα (apotrapeísa), αποτραπέν (apotrapén)  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms

• προτρέπω (protrépo)

Derived terms

• αποτραπείς (apotrapeís, participle) (learned), αποτραπείσα (apotrapeísa), αποτραπέν (apotrapén)

Related terms

• see: αποτροπή f (apotropí, “deterrence, prevention”)