συντρίβω

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-) +‎ τρίβω (tríbō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syn.trǐː.bɔː/ → /synˈtri.βo/ → /sinˈdri.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.trǐː.bɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /synˈtri.bo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /synˈtri.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /synˈtri.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sinˈdri.vo/

Verb

συντρῑ́βω • (suntrī́bō)

1. to rub together
2. to shake to pieces
3. to break, bruise
4. to beat to a pulp, crush

Inflection

   Present: σῠντρῑ́βω, σῠντρῑ́βομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠντρῑ́βω	σῠντρῑ́βεις	σῠντρῑ́βει	σῠντρῑ́βετον	σῠντρῑ́βετον	σῠντρῑ́βομεν	σῠντρῑ́βετε	σῠντρῑ́βουσῐ(ν)
	subjunctive	σῠντρῑ́βω	σῠντρῑ́βῃς	σῠντρῑ́βῃ	σῠντρῑ́βητον	σῠντρῑ́βητον	σῠντρῑ́βωμεν	σῠντρῑ́βητε	σῠντρῑ́βωσῐ(ν)
	optative	σῠντρῑ́βοιμῐ	σῠντρῑ́βοις	σῠντρῑ́βοι	σῠντρῑ́βοιτον	σῠντρῑβοίτην	σῠντρῑ́βοιμεν	σῠντρῑ́βοιτε	σῠντρῑ́βοιεν
	imperative		σῠ́ντρῑβε	σῠντρῑβέτω	σῠντρῑ́βετον	σῠντρῑβέτων		σῠντρῑ́βετε	σῠντρῑβόντων
middle/ passive	indicative	σῠντρῑ́βομαι	σῠντρῑ́βῃ, σῠντρῑ́βει	σῠντρῑ́βεται	σῠντρῑ́βεσθον	σῠντρῑ́βεσθον	σῠντρῑβόμεθᾰ	σῠντρῑ́βεσθε	σῠντρῑ́βονται
	subjunctive	σῠντρῑ́βωμαι	σῠντρῑ́βῃ	σῠντρῑ́βηται	σῠντρῑ́βησθον	σῠντρῑ́βησθον	σῠντρῑβώμεθᾰ	σῠντρῑ́βησθε	σῠντρῑ́βωνται
	optative	σῠντρῑβοίμην	σῠντρῑ́βοιο	σῠντρῑ́βοιτο	σῠντρῑ́βοισθον	σῠντρῑβοίσθην	σῠντρῑβοίμεθᾰ	σῠντρῑ́βοισθε	σῠντρῑ́βοιντο
	imperative		σῠντρῑ́βου	σῠντρῑβέσθω	σῠντρῑ́βεσθον	σῠντρῑβέσθων		σῠντρῑ́βεσθε	σῠντρῑβέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠντρῑ́βειν				σῠντρῑ́βεσθαι
participle	m	σῠντρῑ́βων				σῠντρῑβόμενος
	f	σῠντρῑ́βουσᾰ				σῠντρῑβομένη
	n	σῠντρῖβον				σῠντρῑβόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνέτρῑβον, σῠνετρῑβόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέτρῑβον	σῠνέτρῑβες	σῠνέτρῑβε(ν)	σῠνετρῑ́βετον	σῠνετρῑβέτην	σῠνετρῑ́βομεν	σῠνετρῑ́βετε	σῠνέτρῑβον
middle/ passive	indicative	σῠνετρῑβόμην	σῠνετρῑ́βου	σῠνετρῑ́βετο	σῠνετρῑ́βεσθον	σῠνετρῑβέσθην	σῠνετρῑβόμεθᾰ	σῠνετρῑ́βεσθε	σῠνετρῑ́βοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σῠντρῑ́ψω, σῠντρῑ́ψομαι, σῠντρῐβήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠντρῑ́ψω	σῠντρῑ́ψεις	σῠντρῑ́ψει	σῠντρῑ́ψετον	σῠντρῑ́ψετον	σῠντρῑ́ψομεν	σῠντρῑ́ψετε	σῠντρῑ́ψουσῐ(ν)
	optative	σῠντρῑ́ψοιμῐ	σῠντρῑ́ψοις	σῠντρῑ́ψοι	σῠντρῑ́ψοιτον	σῠντρῑψοίτην	σῠντρῑ́ψοιμεν	σῠντρῑ́ψοιτε	σῠντρῑ́ψοιεν
middle	indicative	σῠντρῑ́ψομαι	σῠντρῑ́ψῃ, σῠντρῑ́ψει	σῠντρῑ́ψεται	σῠντρῑ́ψεσθον	σῠντρῑ́ψεσθον	σῠντρῑψόμεθᾰ	σῠντρῑ́ψεσθε	σῠντρῑ́ψονται
	optative	σῠντρῑψοίμην	σῠντρῑ́ψοιο	σῠντρῑ́ψοιτο	σῠντρῑ́ψοισθον	σῠντρῑψοίσθην	σῠντρῑψοίμεθᾰ	σῠντρῑ́ψοισθε	σῠντρῑ́ψοιντο
passive	indicative	σῠντρῐβήσομαι	σῠντρῐβήσῃ	σῠντρῐβήσεται	σῠντρῐβήσεσθον	σῠντρῐβήσεσθον	σῠντρῐβησόμεθᾰ	σῠντρῐβήσεσθε	σῠντρῐβήσονται
	optative	σῠντρῐβησοίμην	σῠντρῐβήσοιο	σῠντρῐβήσοιτο	σῠντρῐβήσοισθον	σῠντρῐβησοίσθην	σῠντρῐβησοίμεθᾰ	σῠντρῐβήσοισθε	σῠντρῐβήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σῠντρῑ́ψειν			σῠντρῑ́ψεσθαι		σῠντρῐβήσεσθαι
participle	m	σῠντρῑ́ψων			σῠντρῑψόμενος		σῠντρῐβησόμενος
	f	σῠντρῑ́ψουσᾰ			σῠντρῑψομένη		σῠντρῐβησομένη
	n	σῠντρῖψον			σῠντρῑψόμενον		σῠντρῐβησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνέτρῑψᾰ, σῠνετρῑψᾰ́μην, σῠνετρῐ́βην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέτρῑψᾰ	σῠνέτρῑψᾰς	σῠνέτρῑψε(ν)	σῠνετρῑ́ψᾰτον	σῠνετρῑψᾰ́την	σῠνετρῑ́ψᾰμεν	σῠνετρῑ́ψᾰτε	σῠνέτρῑψᾰν
	subjunctive	σῠντρῑ́ψω	σῠντρῑ́ψῃς	σῠντρῑ́ψῃ	σῠντρῑ́ψητον	σῠντρῑ́ψητον	σῠντρῑ́ψωμεν	σῠντρῑ́ψητε	σῠντρῑ́ψωσῐ(ν)
	optative	σῠντρῑ́ψαιμῐ	σῠντρῑ́ψειᾰς, σῠντρῑ́ψαις	σῠντρῑ́ψειε(ν), σῠντρῑ́ψαι	σῠντρῑ́ψαιτον	σῠντρῑψαίτην	σῠντρῑ́ψαιμεν	σῠντρῑ́ψαιτε	σῠντρῑ́ψειᾰν, σῠντρῑ́ψαιεν
	imperative		σῠ́ντρῑψον	σῠντρῑψᾰ́τω	σῠντρῑ́ψᾰτον	σῠντρῑψᾰ́των		σῠντρῑ́ψᾰτε	σῠντρῑψᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνετρῑψᾰ́μην	σῠνετρῑ́ψω	σῠνετρῑ́ψᾰτο	σῠνετρῑ́ψᾰσθον	σῠνετρῑψᾰ́σθην	σῠνετρῑψᾰ́μεθᾰ	σῠνετρῑ́ψᾰσθε	σῠνετρῑ́ψᾰντο
	subjunctive	σῠντρῑ́ψωμαι	σῠντρῑ́ψῃ	σῠντρῑ́ψηται	σῠντρῑ́ψησθον	σῠντρῑ́ψησθον	σῠντρῑψώμεθᾰ	σῠντρῑ́ψησθε	σῠντρῑ́ψωνται
	optative	σῠντρῑψαίμην	σῠντρῑ́ψαιο	σῠντρῑ́ψαιτο	σῠντρῑ́ψαισθον	σῠντρῑψαίσθην	σῠντρῑψαίμεθᾰ	σῠντρῑ́ψαισθε	σῠντρῑ́ψαιντο
	imperative		σῠ́ντρῑψαι	σῠντρῑψᾰ́σθω	σῠντρῑ́ψᾰσθον	σῠντρῑψᾰ́σθων		σῠντρῑ́ψᾰσθε	σῠντρῑψᾰ́σθων
passive	indicative	σῠνετρῐ́βην	σῠνετρῐ́βης	σῠνετρῐ́βη	σῠνετρῐ́βητον	σῠνετρῐβήτην	σῠνετρῐ́βημεν	σῠνετρῐ́βητε	σῠνετρῐ́βησᾰν
	subjunctive	σῠντρῐβῶ	σῠντρῐβῇς	σῠντρῐβῇ	σῠντρῐβῆτον	σῠντρῐβῆτον	σῠντρῐβῶμεν	σῠντρῐβῆτε	σῠντρῐβῶσῐ(ν)
	optative	σῠντρῐβείην	σῠντρῐβείης	σῠντρῐβείη	σῠντρῐβεῖτον, σῠντρῐβείητον	σῠντρῐβείτην, σῠντρῐβειήτην	σῠντρῐβεῖμεν, σῠντρῐβείημεν	σῠντρῐβεῖτε, σῠντρῐβείητε	σῠντρῐβεῖεν, σῠντρῐβείησᾰν
	imperative		σῠντρῐ́βηθῐ	σῠντρῐβήτω	σῠντρῐ́βητον	σῠντρῐβήτων		σῠντρῐ́βητε	σῠντρῐβέντων
		active			middle		passive
infinitive		σῠντρῖψαι			σῠντρῑ́ψᾰσθαι		σῠντρῐβῆναι
participle	m	σῠντρῑ́ψᾱς			σῠντρῑψᾰ́μενος		σῠντρῐβείς
	f	σῠντρῑ́ψᾱσᾰ			σῠντρῑψᾰμένη		σῠντρῐβεῖσᾰ
	n	σῠντρῖψᾰν			σῠντρῑψᾰ́μενον		σῠντρῐβέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• συντριβή (suntribḗ)
• συντριβής (suntribḗs)
• σύντριμμα (súntrimma)
• συντριμμός (suntrimmós)
• σύντριψις (súntripsis)

 

Descendants

• Greek: συντρίβω (syntrívo)

Further reading

• συντρίβω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “συντρίβω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “συντρίβω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G4937 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • batter idem, page 65.
  • break idem, page 95.
  • bruise idem, page 101.
  • crush idem, page 187.
  • dash idem, page 196.
  • piece idem, page 611.
  • pommel idem, page 625.
  • pound idem, page 630.
  • punch idem, page 657.
  • shatter idem, page 763.
  • shiver idem, page 766.
  • smash idem, page 786.
  • stave idem, page 813.

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συντρίβω (suntríbō). Morphologically, from συν- (“together”) +‎ τρίβω (“grate, grind”).

Pronunciation

• IPA^(key): /sinˈdri.vo/
• Hyphenation: συν‧τρί‧βω

Verb

συντρίβω • (syntrívo) (past συνέτριψα/σύντριψα, passive συντρίβομαι)

1. to shatter, crush

   Synonyms: συνθλίβω (synthlívo), κομματιάζω (kommatiázo), θρυμματίζω (thrymmatízo), θραύω (thrávo)

2. (figuratively) to beat, win completely (of a battle, conflict)

   Synonyms: διαλύω (dialýo), εξουδετερώνω (exoudeteróno), εξοντώνω (exontóno)

3. (figuratively) to cause deep sorrow, to cause someone to be devastated

   Synonym: καταρρακώνω (katarrakóno)

Conjugation

συντρίβω   συντρίβομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	συντρίβω	συντρίψω	συντρίβομαι	συντριφτώ2, συντριφθώ, {συντριβώ}3
2 sg	συντρίβεις	συντρίψεις	συντρίβεσαι	συντριφτείς, συντριφθείς, {συντριβείς}
3 sg	συντρίβει	συντρίψει	συντρίβεται	συντριφτεί, συντριφθεί, {συντριβεί}
1 pl	συντρίβουμε, [‑ομε]	συντρίψουμε, [‑ομε]	συντριβόμαστε	συντριφτούμε, συντριφθούμε, {συντριβούμε}
2 pl	συντρίβετε	συντρίψετε	συντρίβεστε, συντρίβεσθε, (συντριβόσαστε)	συντριφτείτε, συντριφθείτε, {συντριβείτε}
3 pl	συντρίβουν(ε)	συντρίψουν(ε)	συντρίβονται	συντριφτούν(ε), συντριφθούν, {συντριβούν}
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	συνέτριβα	συνέτριψα, (σύντριψα)1	συντριβόμουν(α)	συντρίφτηκα2, συντρίφθηκα, [{συνετρίβην}]3
2 sg	συνέτριβες	συνέτριψες, σύντριψες	συντριβόσουν(α)	συντρίφτηκες, συντρίφθηκες, [{συνετρίβης}]
3 sg	συνέτριβε	συνέτριψε, σύντριψε	συντριβόταν(ε)	συντρίφτηκε, συντρίφθηκε, {συνετρίβη}
1 pl	συντρίβαμε	συντρίψαμε	συντριβόμασταν, (‑όμαστε)	συντριφτήκαμε, συντριφθήκαμε, [{συνετρίβημεν}]
2 pl	συντρίβατε	συντρίψατε	συντριβόσασταν, (‑όσαστε)	συντριφτήκατε, συντριφθήκατε, [{συνετρίβητε}]
3 pl	συνέτριβαν, συντρίβαν(ε)	συνέτριψαν, συντρίψαν(ε), σύντριψαν	συντρίβονταν, (συντριβόντουσαν)	συντρίφτηκαν, συντριφτήκανε, συντρίφθηκαν, {συνετρίβησαν}
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα συντρίβω ➤	θα συντρίψω ➤	θα συντρίβομαι ➤	θα συντριφτώ2, συντριφθώ, {συντριβώ}3 ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα συντρίβεις, …	θα συντρίψεις, …	θα συντρίβεσαι, …	θα συντριφτείς, συντριφθείς, {συντριβείς}
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … συντρίψει		έχω, έχεις, ... συντριφτεί2, συντριφθεί, {συντριβεί}3   είμαι, είσαι, … συντριμμένος, ‑η, ‑ο / συντετριμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … συντρίψει		είχα, είχες, ... συντριφτεί, συντριφθεί, {συντριβεί}   ήμουν, ήσουν, … συντριμμένος, ‑η, ‑ο / συντετριμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … συντρίψει		θα έχω, θα έχεις, ... συντριφτεί, συντριφθεί, {συντριβεί}   θα είμαι, θα είσαι, … συντριμμένος, ‑η, ‑ο / συντετριμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	σύντριβε	σύντριψε	—	συντρίψου
2 pl	συντρίβετε	συντρίψτε	συντρίβεστε, συντρίβεσθε	συντριφτείτε2, συντριφθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	συντρίβοντας ➤		συντριβόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας συντρίψει ➤		συντριμμένος, ‑η, ‑o {συντετριμμένος, ‑η, ‑o}4 ➤
Nonfinite form➤	συντρίψει		συντριφτεί2, (συντριφθεί), {συντριβεί}3
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Forms without the internal augment -έ- (συν-έ-) are colloquial and more rare.  2. Passive forms with -φτ- are colloquial. The -φθ- are formal.  3. Passive forms with -β- are very formal, as in the ancient aorist συνετρίβην from the conjugation of συντρίβω. In Modern Greek, found in the 3rd persons (all persons included here, for reference).  4. Passive perfect participles: συντριμμένος (“shattered”) and the formal ancient with reduplication "τ+ε‑τ-" συντετριμμένος (“devasted”)  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• συντριμμένος (syntrimménos, “shattered, devasted”, participle)
• συντετριμμένος (syntetrimménos, “devasted”, participle with reduplication) (formal)

Related terms

• ασύντριπτος (asýntriptos, “uncrashed, invincible”)
• ασύντριφτος (asýntriftos, “uncrashed, invincible”)
• συντριβή f (syntriví, “crash, smash, demolition”)
• σύντριμμα n (sýntrimma, “crashed material, usually stones”)
• συντρίμμι n (syntrímmi, “wreckage, debris”)
• συντριπτικός (syntriptikós, “crashing, overwhelming”)
• and see: τρίβω (trívo, “to grate, to grind”)