συνετρίβησαν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.ne.trí.bɛː.san/ → /sy.neˈtri.βi.san/ → /si.neˈtri.vi.san/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ne.trí.bɛː.san/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.neˈtri.be̝.san/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.neˈtri.βi.san/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.neˈtri.vi.san/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.neˈtri.vi.san/

Verb

σῠνετρῐ́βησᾰν • (sunetríbēsan)

1. third-person plural aorist indicative passive of σῠντρῑ́βω (suntrī́bō)

Greek

Alternative forms

• συντρίφτηκαν (syntríftikan) (informal, common)
• συντριφτήκανε (syntriftíkane) (colloquial)
• συντρίφθηκαν (syntrífthikan) (slightly formal)

Pronunciation

• IPA^(key): /si.neˈtɾi.vi.san/
• Hyphenation: συ‧νε‧τρί‧βη‧σαν
• Old Hyphenation: συν‧ε‧τρί‧βη‧σαν

Verb

συνετρίβησαν • (synetrívisan)

1. (formal) third-person plural simple past of συντρίβομαι (syntrívomai), the passive of συντρίβω (syntrívo)