σάρκα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sár.ka/ → /ˈsar.ka/ → /ˈsar.ka/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sár.ka/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsar.ka/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsar.ka/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsar.ka/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsar.ka/

Noun

σᾰ́ρκᾰ • (sárka)

1. accusative singular of σᾰ́ρξ (sárx)

Greek

Etymology

From Byzantine Greek σάρκα (sárka), from the accusative singular σάρκα (sárka) of Ancient Greek σάρξ (sárx).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsaɾ.ka/
• Hyphenation: σάρ‧κα

Noun

σάρκα • (sárka) f (plural σάρκες)

1. (biology) flesh
2. (botany) pulp, flesh

Usage notes

Expressions

• παίρνω σάρκα και οστά (paírno sárka kai ostá)
• σάρκα από τη σάρκα μου (sárka apó ti sárka mou)

The ancient σάρξ (sárx) and its inflectional forms are used in set expressions like

• εμπόριο λευκής σαρκός (empório lefkís sarkós)
• εις σάρκα μίαν (eis sárka mían)
• σαρξ εκ της σαρκός μου (sarx ek tis sarkós mou) - in Modern Greek: σάρκα από τη σάρκα μου (sárka apó ti sárka mou)

Declension

Declension of σάρκα

	singular	plural
nominative	σάρκα •	σάρκες •
genitive	σάρκας •	σαρκών •
accusative	σάρκα •	σάρκες •
vocative	σάρκα •	σάρκες •

Related terms

• άσαρκος (ásarkos, “skinny, fleshless”, adjective)
• ενσαρκώνω (ensarkóno)
• ενσάρκωση f (ensárkosi, “incarnation”)
• κατάσαρκα (katásarka, adverb)
• λιπόσαρκος (lipósarkos, “thin, meatless”, adjective)
• μετενσαρκώνω (metensarkóno)
• μετενσάρκωση f (metensárkosi, “reincarnation”)
• ξέσαρκος (xésarkos)
• παχυσαρκία f (pachysarkía, “obesity”)
• παχύσαρκος (pachýsarkos, “obese”)
• σαρκάζω (sarkázo, “I am sarcastic”)
• σαρκασμός m (sarkasmós, “sarcasm”)
• σαρκικός (sarkikós, “carnal”)
• σάρκινος (sárkinos, “carnal”)
• σαρκίο n (sarkío)
• σαρκοβόρος (sarkovóros, “carnivorous”)
• σαρκοφάγος (sarkofágos, “carnivorous”)
• σαρκοφάγος f (sarkofágos, “sarcophagus”)
• σαρκώδης (sarkódis, “fleshy”)
• σάρκωμα n (sárkoma, “tumor”)

See also

• κρέας n (kréas, “meat”)